کاهش استفاده از آنتی بیوتیک در مرغداری ها با ترکیب خوب پروبیوتیک ها و آنزیم ها

کاهش استفاده از آنتی بیوتیک در مرغداری ها با ترکیب خوب پروبیوتیک ها و آنزیم ها
به نظر می رسد موضوع فراتر از یک مسئله گوارشی باشد. پیش تر اثرات مفید پروبیوتیک و آنزیم بر سلامت رودۀ طیور ثابت شده و این مسئله به نوبه خود می تواند بر کاهش مصرف آنتی بیوتیک در مرغداری ها کمک کند.
استفاده از محرک های رشد آنتی بیوتیکی ( AGPS ) از سال 1946 میلادی، هنگامی که Moor و همکارانش اثر این محرک ها را بر روی افزایش وزن جوجه ها اثبات کردند مرسوم شد .
در حالیکه استفاده از این محرک ها از سال 1960 تا 2010 میلادی افزایش 60 درصدی وزن جوجه های گوشتی را به همراه داشت، تحقیقات انجام شده نشان می داد سطوح پایین آنتی بیوتیک که در اکثر فراورده های دامی بکار می رود ممکن است به مقاومت میکروبی منجر شده و میکروب ها در نهایت زنده مانده و گاهی تکامل نیز پیدا کنند.
Fleming در سال 1945 میلادی ،هنگام دریافت جایزه نوبل به این موضوع اشاره کرده بود . حتی در ابتدای سال 1950 میلادی نیز محققان گزارش هایی مبنی بر مقاومت پرندگان نسبت به آنتی بیوتیک مصرفی در درمان انسان ، منتشر کردند .
شواهد بیشتری مبنی بر مقاومت دارویی در بدن پرندگان بدست آمد؛ برای مثال عدم تعادل میکروفلور نرمال و انتقال ژن مقاومت آنتی بیوتیکی از حیوان به انسان سبب شد که قانون منع کامل محرک های رشد آنتی بیوتیکی در سال 1986 میلادی در سوئد به اجرا درآید. این ممنوعیت ها در سال 2006 میلادی در سراسر اتحادیه اروپا گسترش یافت و کره نیز در سال 2011 میلادی این امر را پذیرفت.
کاهش مصرف آنتی بیوتیک ها
امروزه شواهدی موجود است که نشان می دهد مقاومت به آنتی بیوتیک می تواند از طریق Salmonella spp و Campylobacter spp وارد زنجیره غذایی انسان شوند. این دو باکتری از شایع ترین علل اسهال باکتریایی در سراسر جهان هستند. به دلیل نگرانی های موجود در مبحث سلامت مواد غذایی ، سال گذشته چهار ایالت بزرگ آمریکا طرح ممنوعیت مصرف آنتی بیوتیک در خوراک حیوانات را امضا کرده اند.
ایالات متحده که کشور شماره یک جهان در زمینه تولید و مصرف آنتی بیوتیک است، تخمین زده می شود بیش از 80 درصد آنتی بیوتیک ها در تولیدات دام و طیور در طی یک سال به فروش رود ( حدود 13 هزار تن در سال 2009 میلادی) سپس چین که بیش از نصف 200 هزار تن انتی بیوتیک تولیدی خود را صرف خوراک طیور می کند. این موضوع حائز اهمیت است که به دنبال راهی در جهت بهبود عملکرد حیوانات و قابلیت زنده ماندن آنها باشیم.
 
اهمیت تعادل
Klasing  در سال 1984 میلادی ارتباط بین عدم تعادل میکروفلور روده و عملکرد رشد ضعیف را بررسی کرد. اخیرا نیز محققانی مانند  Choct  و  Biscoff اثرات منفی باکتری های غیر مفید بر روی مورفولوژی روده ، تغذیه و پاتوژن های مسبب بیماری های روده و سیستم ایمنی بدن را  شناسایی کرده اند.

Bischoff  نیز ارتباط بین وضعیت روانی حیوانات و محیط تولید محصولات و وضعیت سلامت آن ها را بررسی کرد. استفاده از اثرات مثبت میکروبیوتا در چند روز اول جوجه کشی اثرات بنیادینی بر روی سلامت کلی پرنده خواهد داشت ،دلیل این امر استقرار سریعتر میکروارگانیسم های مفید در روده جوجه می باشد. شرایط تولید تجاری و زندگی کوتاه جوجه گوشتی اجازه نمی دهد که سیستم ایمنی بدن پرنده به بلوغ کامل برسد و این موضوع می تواند اسهال متعدد، کاهش پارامتر های تولیدی مانند بازده ضریب تبدیل غذایی را به همراه داشته باشد.
مواد مغذی هضم نشده نه تنها بر روی عملکرد جوجه تاثیرگذار هستند بلکه به طور مستقیم به تغییرات نامطلوب در میکروبیوتای روده کمک می کنند. این امر به نوبه خود بر روی مخاط روده ، سلول های مخاطی و ایمنی در روده تأثیرگذار خواهد بود و بر روی ضریب تبدیل غذایی FCR و در نهایت نیز بر روی سلامت پرنده تأثیر معکوس میگذارد.
پروتئین های هضم نشده به عنوان یک عامل مرتبط با استقرار Clostridium perfringens ، باکتری مرتبط با اسهال خونی و necrotic enteritis در جوجه شناخته شده اند.  
ترکیبی از آنزیم های خوراکی مانند xylanase, amylase  و  protease به منظور کاهش مواد مغذی هضم نشده و یا jejunum  و  ileumدر جهت افزایش قابلیت هضم حتی در  رژیم های ساده توصیه می شود که در نهایت بهبود عملکرد جوجه های گوشتی سالم را به همراه دارد.
همچنین با توجه به تأثیر  پروتئاز بر روی کاهش پروتئین هضم نشده ، به نظر می رسد که در تحریک تولید مخاط تأثیر داشته باشد . آنزیم هایی مانند xylanase به عنوان پروبیوتیک  عمل می کنند و  موجب تحریک رشد باکتری های مفید می شوند
همچنین با تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیره ( SCFA ) در روده، نه تنها یک منبع انرژی خوب است بلکه موجب کاهش استقرار سالمونلا و بهبود عملکرد پرندگان در رژیم های خوراک طیور بر پایه گندم می شود.
 
چگونگی عملکرد پروبیوتیک
واژه پروبیوتیک یک کلمه یونانی و به معنای برای زندگی می باشد. در مقابل آنتی بیوتیکها (مواد پادزیست) به اینها مواد زیست یار گفته می شود. در اوایل سال 1974میلادی Parker  پروبیوتیکها را به عنوان مکملهای غذایی میکروبی معرفی کرد که به بهبود تعادل میکروبی روده کمک می کنند و تا سال 1989میلادی Fuller  ثابت کرد که پروبیوتیک ها با توجه به بهبود تعادل میکروبی روده تأثیرات سودمندی بر روی میزبان دارند.
Lee  و همکارانش در سال 2010 میلادی متوجه شدند که گونه های spore forming Bacillus spp شناخته شده در محیط روده از کلون سازی باکتری های بیماری زا جلوگیری می کند و همچنین تاثیر آن ها را بر روی مواد مغذی و بهبود جذب مواد غذایی از طریق توسعه پرزها مورد بررسی قرار دادند.
گونه های Bacillus از طریق تخمیر اسیدی باعث پایین آمدن pH و تشکیل یک محیط مساعد برای باکتری های مفید مانند Lactobacilli می گردد که منجر به کاهش مقدار باکتری های بیماری زا مانند Salmonella, E. coli, Campylobacter  و  Clostridiumمی شود.
برخلاف دیگر پروبیوتیک ها سویه های Bacillus می توانند در مقابل گرما و افزایش فشار مقاومت کنند . این امر به آن ها کمک می کند تا در شرایط تهویه بخار و فشار های موجود در پلت سازی که به طور معمول در صنعت خوراک استفاده می شود، زنده بمانندهمچنین شواهد نشان می دهد که باکتری Bacillus چند سویه بسیار مؤثرتر از نوع تک سویه است. بهبود FCR از متوسط 4 / 4 درصد نشان دهنده تاثیرات متعدد Bacillus چند سویه است. مزیت دیگر این باکتری سازگاری آن با دیگر مواد افزودنی خوراک از جمله آنزیم ها و آنتی بیوتیک هاست.
 
راه حل باید مقرون به صرفه باشد
در آزمایش انجام شده بر جوجه های گوشتی غیر چالش و تغذیه شده با ذرت/ سویا و حاوی فیبر  Romero و همکارانش در سال 2013 میلادی افزایش تدریجی قابل توجهی در نیتروژن تصحیح شده انرژی های قابل سوخت و ساز ( AMEn) با افزودن Bacillus سه سویه پروبیوتیک و آنزیم هایxylanase, amylase  و  proteaseرا بررسی کردند.
نتایج بدست آمده از دو آزمایش دیگر در مرکز پژوهش های مرغداری جورجیا ، ایالات متحده در سال 2013 میلادی مزایای استفاده از پروبیوتیک و آنزیم ها بر روی  necrotic enteritis (NE) نشان و به سود خالص 14 درصدی در هزینه های نسبی به ازاء هر کیلوگرم افزایش وزن در مقایسه با گروه کنترل با توجه به قیمت های کنونی خوراک ،رسید. این تحقیقات ثابت کردند که ضایعات مربوط به پای طیور  زمانی که با افزودنی های خوراک گفته شده تغذیه می شوند، به میزان چشمگیری کمتر شده است .
بدیهی است که راه حل های ارائه شده برای کاهش مصرف AGP در مرغداری های تجاری باید مقرون به صرفه و قابل اعتماد باشد. تحقیقات انجام شده نشان داد که اضافه کردن  phytase به xylanase, amylase ، protease و Bacillus به افزایش 5 / 2 درصدی سود در مقایسه هزینه های استفاده از محرک های رشد آنتی بیوتیکی منجر شد 
اما سلامت انسان و ایمنی مواد غذایی سریعاً به کاهش مصرف AGP در سراسر جهان وابسته است. ویروس های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک زین پس در تحقیقات منتشره  از سوی WHO سازمان بهداشت جهانی  notorious globe-trotters  نامیده می شوند
 
 
نظر خود را ثبت نمایید
  • موارد زیر جهت نمایش تایید نخواهد شد:
  • ۱- در متن شماره همراه و آدرس الکترونیکی درج شود
  • ۲ - در متن از جملات و الفاظ غیر عرف استفاده شود
  • ۳ - متن انگلیسی یا پینگلیش تایپ شود
Copyright © 2006 - 2024 ITPNews.com