چگونه تغییرات در عناصر غذایی خوراک طیور را مدیریت کنیم

چگونه تغییرات در عناصر غذایی خوراک طیور را مدیریت کنیم
قیمت های در حال افزایش ذرت و چربی می تواند منجر به جایگزینی آنها ها با پودر ناندر فرمول های تغذیه طیور گردند.
هماهنگی میان هزینه ی عناصر تغذیه ای، کیفیت و بازدۀ تولیدی نیاز به همکاری میان کارشناسان تغذیه طیور، خریداران مواد غذایی و مدیر کارخانۀ تولید خوراک طیور دارد.
مدیریت تغییرات عناصر تغذیه ای در یک مجموعه ی ترکیبی پرورش طیور نیاز به همکاری تیمی میان کارشناسان تغذیه، مدیر خرید و مدیر کارخانه تولید خوراک دارد. این موضوع را Amy Batalاز Sanderson Farms  در سمینار مدیریت کارخانه تولید خوراک USPOULTRYبیان می کند.
دکتر Batal دامپزشک همکار سومین تولیدکننده ی بزرگ مرغ گوشتی در آمریکا، از مدیران کارخانه تولید خوراک طیور می خواهد تا دربارۀ تغییرات مواد تشکیل دهندۀ خوراک با کارشناسان تغذیه و مدیران خرید در شرکت های پرورش طیور خود گفتگو کنند و با آن ها به تبادل نظر بپردازند.
«آسیاب خوراک نقشی اساسی در مدیریت هزینه و آثار ناشی از تغییرات عناصر غذایی خوراک بازی می کند». ایشان می افزاید: «و مدیران کارخانه همگی دارای اطلاعات حیاتی  درباره ی مزایای عملکرد، تغییرات در کیفیت عناصر غذایی و در دسترس بودن محصولات که می توانند آن ها را با دیگران به اشتراک بگذراند و در دسترس دیگران قرار دهند».
Batal به مدیران کارخانجات تولید خوراک می گوید: «آثار تغییرات عناصر غذایی را باید همیشه و در تمام طول مدت فرآیند مورد ارزیابی قرار داد و اطلاعات شما درباره ی آثار ناشی از آن ها همیشه مورد نیاز است».

هزینه ها، نقش عمده ای در تغییرات مواد تشکیل دهندۀ خوراک بازی می کنند

هزینه، بزرگترین محرک تغییرات در عناصر غذایی در کار مرغداری است که در آن جا، تغذیۀ طیور خود مسبب 70 درصد کل هزینه است.
حداقل دو سناریوی مبتنی بر هزینه پشت تغییرات عناصر تغذیه ای قابل تصور است:
• دپارتمان تغذیه می تواند تغییرات در ویژگی های عناصر تغذیه ای را تحمیل کند تا از هزینه ی فرمولاسیون خوراک بکاهد
• دپارتمان خرید می تواند تغییراتی را در نوع فرمول تغذیه تحمیل کند چرا که شاید نوسانات و بی ثباتی در هزینۀ عناصر جایگزین غذایی وجود داشته باشد.
صرف نظر از علت، هرچه که باشد، آسیاب خوراک مسئول ارائه ی ایده های صرفه جویی در هزینه های کار است حتی با اینکه مدیر کارخانه تولید خوراک در تصمیم گیری ها دخیل باشد یا نباشد.
Batal به مدیران کارخانه تولید خوراک می گوید: «اطلاعات داده شده توسط شماها برای تصمیم گیری همیشه لازم است». چرا که تغییرات در عناصر تغذیه ای بر کل خروجی آسیاب خوراک، هزینه های آسیاب کردن و فاکتورهای دیگر اثر گذار می باشد.

دپارتمان خرید می تواند محرک تغییرات در فرمول تغذیه باشد
سناریوهای صرفه جویی در هزینه های عناصر غذایی می توانند دربرگیرنده ی موارد زیر باشند:
• براساس هزینه ی هر واحد لیزینlysine، هزینه ها می توانند از طریق تغییر از مایع به لیزین خشک کاهش یابند.
• هزینه ی در حال افزایش فسفات ممکن است منجر به تغییر از فسفات فلوئور-زدوده (deflourinated) به فسفات دی کلسیم (dicalcium) گردد.
تغییرات در مواد تشکیل دهندۀ خوراک، این تغییرات را باید بر اساس امکان پذیر بودن، ارزیابی کرد. آیا وجود فضای آسیاب اضافی برای عناصر افزوده شده یا جدید ضروری است؟ آیا عناصر جدید را می توان به خوبی وزن کرده و در فرمول جا داد؟ چگونه توان عملیاتی آسیاب خوراک تحت تاثیر قرار خواهد گرفت؟

گوشت و خوراک استخوان که در این جدول نشان داده شده اند میانگین پروتئین  خام و مقدار سدیم مشابه همدیگر داشته اما پیوستگی مقادیر آنها متفاوت است. محصول شماره 2 – با پروتئین  و سدیم متغیر – ارزش کمتری به عنوان یک عنصر غذایی دارد.
تغییرات در فرمول تغذیه با هدف صرفه جویی در هزینه های تغذیه ی طیور می تواند دربرگیرنده ی موارد زیر باشد:
• هزینه های افزایندۀ ذرت و چربی می تواند منجر به جایگزینی پودر ناندر فرمول های تغذیه گردد. آیا در آسیاب برای این عناصر جدید فضای خالی هست؟
• دانه های تقطیر خشک شده همراه با محلول (DDGS) را می توان به عنوان پروتئین  و مکمل انرژی مورد استفاده قرار داد تا به این شکل در هزینه ها صرفه جویی شود. این کار بر کیفیت پلت چه تاثیری خواهد گذاشت؟
Batal می گوید: «کارشناس تغذیه شاید انتظار داشته باشد تا هزینه های فرمول تغذیه و در ازاء یک تغییر در عناصر تغذیه ای برای هر تن 3 دلار کاهش یابد اما آیا ممکن است هزینه های دیگر در اثر این کار در با پیشرفت کار 5 دلار افزایش یابند ؟ تغییر در یک عنصر غذایی چه تاثیری بر ساخت خوراک طیور خواهد داشت؟ چه هزینه های اضافی دیگری تحمیل خواهند شد؟»
مدیر کارخانه تولید خوراک باید اطلاعاتی درباره ی بخش تغذیه و بخش خرید عناصر غذایی داشته باشد. این تنها راهی است که می توانیم هزینه های واقعی و صرفه جویی های واقعی همراه با به کار گیری یک عنصر جدید یا یک فرمول جدید را تعیین کنیم».

ایجاد تعادل میان اهداف در هنگام تغییر عناصر غذایی در خوراک
Batal می گوید: «هدف نهایی عملیات تجمعی پرورش طیور ایجاد توازن و تعادل میان هزینه های عناصر غذایی، کیفیت غذا و بهره وری تولید است».
تصمیم گیری درباره ی تغییرات عناصر غذایی باید شامل فاکتورهایی من جمله؛ پارامترهای غیرهزینه ای همچون اثرگذاری بر عملکرد محصول زندۀ طیور، تغییرات احتمالی در کیفیت خوراک باشد . و موضوع مهم تر این است که آیا دسته ای از عناصر ارزان تر تغذیه ای واقعا با کیفیتی مناسب و کمیتی قابل اعتنا در طول زمان وجود خواهند داشت.

بازرسی های دیداری از مواد تشکیل دهندۀ خوراک ضروری
خرید خوراک سویا، ذرت و DDGS بر اساس استانداردهای کیفی عددی از جمله درصد پروتئین  خام، رطوبت و سنجه های کیفی دیگر انجام می گیرد. با این حال، مدیران کارخانجات تولید خوراک باید بازرسی های دیداری از عناصر تغذیه ای را نیز پیش از پیاده کردن آن ها و نمونه گیری از آن ها انجام دهند.
خوراک سویای کیفیت بالا (و DDGS) باید رنگ روشن داشته باشند اما رنگ تیره تر نشانه ای از پخت بیش از حد است که از ارزش غذایی محصول از طریق کاهش قابلیت هضم اسید آمینه ها می کاهد.
ذرت را باید برای مشاهدۀ دانه های خرد شده بازرسی دیداری کرد چرا که خرد شدن نشاسته ی درون دانه را در معرض هوا قرار داده و آن را در برابر تشکیل کپک حساس می کند. دانه های خراب شده توسط کپک یا گرما ممکن است از لحاظ تغذیه ای بی ارزش باشند.
 
در میان کارخانه های تولید خوراک این کاملا معمول است که بر اساس میزان رطوبت دانه ها محموله ذرت را رد کنند اما دیگر فاکتورهای کیفی همچون دانه های شکسته و مواد خارجی را باید چک کرد.

خود را برای رد محموله مواد تشکیل دهنده خوراک آماده کنید
Batal می گوید: مدیران کارخانجات تولید خوراک باید برای برگشت دادن بار خوراک سویا، DDGS، یا ذرت بر اساس بازرسی دیداری پیش از پیاده کردن بار آماده باشند. در واقع مدیر های کارخانجات تولید خوراک نباید اجازه دهند که عرضه کنندگان انتظار داشته باشند بار محصول بی کیفیت شان پذیرفته شود.
ایشان می افزاید: کارخانجات تولید خوراک که هیچ گاه بار دانه های سویا، DDGS، یا ذرت را برگشت نمی دهند در آینده در معرض خطر بیشتری برای دریافت عناصر بی کیفیت تر هستند.
مشکل این موضوع « عدم رد محموله مواد تشکیل دهندۀ خوراک» چیست؟ هنگامی که کارخانه تولید خوراک یک بار عناصر بی کیفیت را برگشت می دهد، نباید عرضه کننده هم هیچ توقعی داشته باشد که شما بار آن ها را بپذیرید.
 

کنجاله سویا بر اساس استانداردهای قابل اندازه گیری خریداری می شود اما یکی از کنترل های کیفی خیلی مهم را باید پیش از پیاده کردن بار انجام داد: رنگ آن را نگاه کنید تا نشانه ای از پخت بیش از حد در آن دیده نشود.

درباره ی تغییرات در کیفیت مواد تشکیل دهندۀ خوراک صحبت کنید
Batal می گوید: مدیران کارخانجات تولید خوراک باید به کارشناس تغذیه یا بخش خریداری مواد غذایی هشدار دهند در هنگامی که تغییری درکیفیت مواد، در مشخصات نگهداری یا کارخانه ی اولیه، مشاهده می کنند، حتما آن ها در جریان قرار دهند.
آیا تغییری در کیفیت مواد تشکیل دهندۀخوراک می بینید؟ آیا یکی از مواد تشکیل دهندۀ خوراک تغییرات بیشتری از نظر کیفیت نسبت به دیگر مواد دارد؟ آیا مسایل کیفی بیشتری در مواد تشکیل دهندۀ خوراک دریافت شده از یک عرضه کنندۀ خاص مشاهده می کنید؟
وی می افزاید: اگر کیفیت محصول را نمی توان با الزامات مشخص شده برآورده کرد، شاید لازم است که عرضه کنندۀ خود یا نوع عناصر غذایی استفاده شده دریک فرمول خاص را عوض کنید.

برای تغییر عناصر تغذیه ای نیاز به کار تیمی است

Batal نتیجه گیری می کند: هدف نهایی در مدیریت تغییرات عناصر تغذیه ای در مجموعه ی تجمعی پرورش طیور، به دست آوردن یک تعادل و نوازن در هزینه ی عناصر غذایی، کیفیت محصول و بازدۀ محصول است.
این امر را تنها می توان از راه کار تیمی در یک گروه از کارشناسان تغذیه، مدیر خرید مواد تشکیل دهنده و مدیر کارخانه تولید خوراک به دست آورد.

نوشته: Gary Thornton

 
 
 
نظر خود را ثبت نمایید
  • موارد زیر جهت نمایش تایید نخواهد شد:
  • ۱- در متن شماره همراه و آدرس الکترونیکی درج شود
  • ۲ - در متن از جملات و الفاظ غیر عرف استفاده شود
  • ۳ - متن انگلیسی یا پینگلیش تایپ شود
Copyright © 2006 - 2024 ITPNews.com