در گذشته نه چندان دور برای تولید یک مرغ 2 کیلوگرمی در طی 42 روز پرورش نیاز به 4 کیلوگرم مصرف خوراک بود. با ادامه پیشرفت های ژنتیکی و بهبود مدیریت گله، تا سال 2025 تولیدکنندگان قادر به تولید مرغ با همان وزن با مصرف یک کیلوگرم خوراک خواهند بود. به مفهوم جهانی این بدان معناست که 30 درصد خوراک کمتری برای تولید 100 میلیارد تن گوشت مرغ مصرف می شود یا تولید 45 درصد گوشت بیشتر با مصرف همان مقدار خوراک، که تولید گوشت مرغ را مقرون به صرفه تر کرده و در نتیجه تضمینی برای برآورده کردن نیاز جمعیت در حال رشد خواهد بود، زیرا تا سال 2025 جمعیت جهان به 8 میلیارد نفر خواهد رسید. در حال حاضر سیستم های پرورش مرغ با رسیدن به وزن بازار 2 کیلوگرم در 36 روزگی و عملکرد 85 درصد با ضریب تبدیل 1/45 کارآمد هستند. پس شکاف بین پتانسیل ژنتیکی و عملکرد واقعی پرنده کجاست؟ آیا رسیدن به ضریب تبدیل 1 تا سال 2025 رویا است یا واقعیت؟ محققان در تحقیقات خود برای اولین بار در سال 2005 به FCR=1 دست یافتند. با این حال صنعت هنوز در تلاش برای رسیدن به این هدف است. برآورد ها نشان می دهد که پنج عامل اساسی در از دست دادن 40 درصد تبدیل غذایی دخالت دارند.
پنج عاملی که ضریب تبدیل غذایی طیور را تحت تأثیر قرار می دهند
1- سلامت روده
سلامت روده نقش حیاتی در تولید طیور بازی می کند. تنها روده سالم می تواند حداکثر مواد مغذی را هضم و جذب کند. سه بخش مهم برای روده سالم و بهبود FCR عبارتند از محیط زیست، تعادل مواد مغذی و ثبات همزیستی میکروبی. روده ضعیف منجر به افزایش رطوبت مدفوع، تغییر شرایط بستر و افزایش آمونیاک در سالن شده که باعث مشکلات تنفسی بیشتر می شود. بستر مرطوب همچنین باعث افزایش درماتیت کف پا، سوختگی پا، تنزل رتبه فراوری گوشت می شود. کوتولگی و دیگر بیماری های ویروسی نیز می تواند در اثر میکروفلور ضعیف روده افزایش یابد.
2- کیفیت خوراک، آب و امنیت زیستی
کیفیت ضعیف خوراک معمولا تأثیر منفی بر روی سلامت روده و بازدهی کل دستگاه گوارش خواهد داشت. کیفیت خوراک تحت تاثیر چندین فاکتور قرار می گیرد که شامل: نحوه رشد غلات، فراوری آنها و نحوه تولید خوراک است. به عنوان مثال، بیش از 500 نوع از مایکوتوکسین ها شناخته شده اند که علایم مسمومیت را در گونه های مختلف پرندگان نشان می دهد و تخمین زده شده است که 25 درصد از تولید محصول در جهان آلوده است.
دکتر گری گلادیس، مدیر عامل سابق شرکت Allen harim متذکر شده است که مؤلفه اصلی مدیریت آب این است که به شما اطمینان دهد پرنده واقعا آب خورده است. دکتر Aziz Sacranie، از شرکت آلتک، نیز در مورد بهره مندی از آب با کیفیت عنوان کرد که اغلب تأثیر آب بر عملکرد پرنده و FCR نادیده گرفته می شود. کلره شدن مؤثر و اسیدی شدن ضروری است، با توجه به اینکه 70 درصد از وزن نهایی پرنده آب است. مراحل بحرانی برای اسیدی شدن آب شامل فاز پرورش یا دوره تولید است، زمانی که خطر به خصوص برای آنتریت نکروتیک بالا است.
3- دانستن در مورد موادی که در جیره طیور استفاده می کنید
فن آوری مادون قرمز از نزدیک قادر است ارزش درست و واقعی مواد مغذی تشکیل دهنده خوراک را تعیین کند. با رکوردهای بالای قیمتهای فعلی ذرت و سویا و تحت تأثیر قرار گرفتن در گمانه زنی بازار، دقت در زمان واقعی تغذیه بسیار مهم است. تفاوت بین ارزش های تغذیه ای واقعی و ارزش های تغذیه ای مکتوب در مورد مواد خام و آنالیز پروتئین، نشاسته و رطوبت باید مورد بررسی قرار گیرد. ارزش های تغذیه ای نادرست و یا متغیر باعث افت قابل توجه در FCR می شود. مواد خوراکی مورد استفاده باید تمیز بوده و اطمینان حاصل کرد که دانه ها شکسته و گرد و غبار از دانه حذف شده باشد.
4- کنترل مؤثر کوکسیدیوز
کنترل کوکسیدیوز، همواره یکی از نکات مهم در مزارع پرورش بوده است. هر برنامه پرورشی باید مصرف مواد شیمیایی، آنتی بیوتیک ها یا واکسن ها را مد نظر قرار دهد. محصولات جدید برای کنترل طبیعی کوکسیدیوز در حال ورود به بازار هستند، اما به نظر می رسد راه حل های طبیعی شامل چندین ماده فعال است نه فقط یک ماده. افزایش ابتلا به تورم روده عفونی یک نگرانی ثانویه است و برنامه های دانشمندان در رابطه با مدیریت میکرو فلور روده نشان می دهد که قابلیت هضم جیره غذایی را می توان با انتخاب مناسب مواد تشکیل دهنده جیره و استفاده از آنزیم به حداکثر رساند، بنابراین جهت جلوگیری از رشد باکتری ها باید از مواد اولیه اضافی اجتناب کرد.
5- تغذیه زود هنگام / در تخم مرغ و برنامه ژن
مطالعات نشان داده است که نقشه ژن در جوجه ها در سنین بسیار پایین می تواند آن را به یک پرنده کارآمدتر تبدیل نماید. یکی از راه های انجام این کار تغذیه در دوران جنینی است. انتقال مواد مغذی قابل هضم به آمنیون جنین باعث بهبود کیفیت جوجه تولیدی، افزایش ذخایر گلیکوژن، رشد و توسعه روده، سلامت اسکلتی پرنده، رشد و توسعه عضلانی، افزایش بیشتر وزن بدن، بهبود ضریب تبدیل غذایی و افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن می شود. تقریباً 30 درصد از نقشه ژن های مختلف در طول مدت تغذیه، در داخل تخم مرغ فعال می شوند. (الیویرا و همکاران 2008).
تحقیقات نشان می دهد که محدودیت مصرف مواد مغذی بعد از هچ راه دیگری برای بیان ژن ها در سنین خیلی پایین است. صفات تولیدی مانند مقاومت به ایمنی زیست محیطی یا استرس اکسیداسیون، مصرف انرژی و مواد معدنی می تواند توسط ژن ها بیان شود. در طول 24 ساعت اول پس از هچ، روده کوچک، کبد و پانکراس با سرعت بیشتری نسبت به وزن بدن رشد می کنند. برای رشد و توسعه سریع دستگاه گوارش، افزایش وزن و توسعه سیستم ایمنی بدن نیاز است جوجه ها در اسرع وقت تغذیه شوند. مواد اولیه با کیفیت، الیگوساکاریدها مبتنی بر مانان، مواد غنی از نوکلئوتید، جاذب های سطحی مایکوتوکسین و ترکیبات مواد معدنی ارگانیک می توانند اثرات قابل توجهی در FCR داشته باشد.
بستن شکاف رشد
دستیابی به پتانسیل ژنتیکی مطلوب تحت تأثیر کیفیت مواد مغذی و آنالیز آنها، سلامت روده ها، کنترل کوکسیدیوز و درک تأثیر تغذیه بر بیان ژن قرار می گیرد. بهره وری نیز توسط مدیریت برتر تعریف شده و این پیش شرط موفقیت است. اگر ضریب تبدیل 1:1 هدف ما است، پس ما نیز باید بپرسیم چه مقدار از آن هزینه های ما برای رسیدن به این سطح از عملکرد است، در حالی که به رسمیت شناختن همان اندازه 40 واحد از دست رفته ضریب تبدیل غذایی می تواند از طریق مداخلات موجود امروز مورد توجه قرار بگیرد.
بیشترین پتانسیل برای بهبود ضریب تبدیل غذایی
برآورد شده است که تولید کنندگان در حال از دست دادن تا 40 واحد در ضریب تبدیل غذایی با توجه به پنج عامل ذکر شده در بالا هستند. هزینه هر یک از این عوامل در واحدهای پرورش طیور به صورت ذیل تخمین زده شده است:
• مشکل روده ( احتمال از دست رفتن 0/1 ضریب تبدیل)
• کیفیت خوراک، آب و امنیت زیستی ( احتمال از دست رفتن 0/2 ضریب تبدیل)
• دانستن در مورد مواد اولیه جیره ( احتمال از دست رفتن 0/10 ضریب تبدیل)
• کنترل مؤثر کوکسیدیوز ( بهبود بالقوه 0/06 ضریب تبدیل)
• تغذیه زودهنگام یا داخل هچری و برنامه ژن ( احتمال از دست رفتن 0/04 ضریب تبدیل)
پنج عاملی که ضریب تبدیل غذایی طیور را تحت تأثیر قرار می دهند
1- سلامت روده
سلامت روده نقش حیاتی در تولید طیور بازی می کند. تنها روده سالم می تواند حداکثر مواد مغذی را هضم و جذب کند. سه بخش مهم برای روده سالم و بهبود FCR عبارتند از محیط زیست، تعادل مواد مغذی و ثبات همزیستی میکروبی. روده ضعیف منجر به افزایش رطوبت مدفوع، تغییر شرایط بستر و افزایش آمونیاک در سالن شده که باعث مشکلات تنفسی بیشتر می شود. بستر مرطوب همچنین باعث افزایش درماتیت کف پا، سوختگی پا، تنزل رتبه فراوری گوشت می شود. کوتولگی و دیگر بیماری های ویروسی نیز می تواند در اثر میکروفلور ضعیف روده افزایش یابد.
2- کیفیت خوراک، آب و امنیت زیستی
کیفیت ضعیف خوراک معمولا تأثیر منفی بر روی سلامت روده و بازدهی کل دستگاه گوارش خواهد داشت. کیفیت خوراک تحت تاثیر چندین فاکتور قرار می گیرد که شامل: نحوه رشد غلات، فراوری آنها و نحوه تولید خوراک است. به عنوان مثال، بیش از 500 نوع از مایکوتوکسین ها شناخته شده اند که علایم مسمومیت را در گونه های مختلف پرندگان نشان می دهد و تخمین زده شده است که 25 درصد از تولید محصول در جهان آلوده است.
دکتر گری گلادیس، مدیر عامل سابق شرکت Allen harim متذکر شده است که مؤلفه اصلی مدیریت آب این است که به شما اطمینان دهد پرنده واقعا آب خورده است. دکتر Aziz Sacranie، از شرکت آلتک، نیز در مورد بهره مندی از آب با کیفیت عنوان کرد که اغلب تأثیر آب بر عملکرد پرنده و FCR نادیده گرفته می شود. کلره شدن مؤثر و اسیدی شدن ضروری است، با توجه به اینکه 70 درصد از وزن نهایی پرنده آب است. مراحل بحرانی برای اسیدی شدن آب شامل فاز پرورش یا دوره تولید است، زمانی که خطر به خصوص برای آنتریت نکروتیک بالا است.
3- دانستن در مورد موادی که در جیره طیور استفاده می کنید
فن آوری مادون قرمز از نزدیک قادر است ارزش درست و واقعی مواد مغذی تشکیل دهنده خوراک را تعیین کند. با رکوردهای بالای قیمتهای فعلی ذرت و سویا و تحت تأثیر قرار گرفتن در گمانه زنی بازار، دقت در زمان واقعی تغذیه بسیار مهم است. تفاوت بین ارزش های تغذیه ای واقعی و ارزش های تغذیه ای مکتوب در مورد مواد خام و آنالیز پروتئین، نشاسته و رطوبت باید مورد بررسی قرار گیرد. ارزش های تغذیه ای نادرست و یا متغیر باعث افت قابل توجه در FCR می شود. مواد خوراکی مورد استفاده باید تمیز بوده و اطمینان حاصل کرد که دانه ها شکسته و گرد و غبار از دانه حذف شده باشد.
4- کنترل مؤثر کوکسیدیوز
کنترل کوکسیدیوز، همواره یکی از نکات مهم در مزارع پرورش بوده است. هر برنامه پرورشی باید مصرف مواد شیمیایی، آنتی بیوتیک ها یا واکسن ها را مد نظر قرار دهد. محصولات جدید برای کنترل طبیعی کوکسیدیوز در حال ورود به بازار هستند، اما به نظر می رسد راه حل های طبیعی شامل چندین ماده فعال است نه فقط یک ماده. افزایش ابتلا به تورم روده عفونی یک نگرانی ثانویه است و برنامه های دانشمندان در رابطه با مدیریت میکرو فلور روده نشان می دهد که قابلیت هضم جیره غذایی را می توان با انتخاب مناسب مواد تشکیل دهنده جیره و استفاده از آنزیم به حداکثر رساند، بنابراین جهت جلوگیری از رشد باکتری ها باید از مواد اولیه اضافی اجتناب کرد.
5- تغذیه زود هنگام / در تخم مرغ و برنامه ژن
مطالعات نشان داده است که نقشه ژن در جوجه ها در سنین بسیار پایین می تواند آن را به یک پرنده کارآمدتر تبدیل نماید. یکی از راه های انجام این کار تغذیه در دوران جنینی است. انتقال مواد مغذی قابل هضم به آمنیون جنین باعث بهبود کیفیت جوجه تولیدی، افزایش ذخایر گلیکوژن، رشد و توسعه روده، سلامت اسکلتی پرنده، رشد و توسعه عضلانی، افزایش بیشتر وزن بدن، بهبود ضریب تبدیل غذایی و افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن می شود. تقریباً 30 درصد از نقشه ژن های مختلف در طول مدت تغذیه، در داخل تخم مرغ فعال می شوند. (الیویرا و همکاران 2008).
تحقیقات نشان می دهد که محدودیت مصرف مواد مغذی بعد از هچ راه دیگری برای بیان ژن ها در سنین خیلی پایین است. صفات تولیدی مانند مقاومت به ایمنی زیست محیطی یا استرس اکسیداسیون، مصرف انرژی و مواد معدنی می تواند توسط ژن ها بیان شود. در طول 24 ساعت اول پس از هچ، روده کوچک، کبد و پانکراس با سرعت بیشتری نسبت به وزن بدن رشد می کنند. برای رشد و توسعه سریع دستگاه گوارش، افزایش وزن و توسعه سیستم ایمنی بدن نیاز است جوجه ها در اسرع وقت تغذیه شوند. مواد اولیه با کیفیت، الیگوساکاریدها مبتنی بر مانان، مواد غنی از نوکلئوتید، جاذب های سطحی مایکوتوکسین و ترکیبات مواد معدنی ارگانیک می توانند اثرات قابل توجهی در FCR داشته باشد.
بستن شکاف رشد
دستیابی به پتانسیل ژنتیکی مطلوب تحت تأثیر کیفیت مواد مغذی و آنالیز آنها، سلامت روده ها، کنترل کوکسیدیوز و درک تأثیر تغذیه بر بیان ژن قرار می گیرد. بهره وری نیز توسط مدیریت برتر تعریف شده و این پیش شرط موفقیت است. اگر ضریب تبدیل 1:1 هدف ما است، پس ما نیز باید بپرسیم چه مقدار از آن هزینه های ما برای رسیدن به این سطح از عملکرد است، در حالی که به رسمیت شناختن همان اندازه 40 واحد از دست رفته ضریب تبدیل غذایی می تواند از طریق مداخلات موجود امروز مورد توجه قرار بگیرد.
بیشترین پتانسیل برای بهبود ضریب تبدیل غذایی
برآورد شده است که تولید کنندگان در حال از دست دادن تا 40 واحد در ضریب تبدیل غذایی با توجه به پنج عامل ذکر شده در بالا هستند. هزینه هر یک از این عوامل در واحدهای پرورش طیور به صورت ذیل تخمین زده شده است:
• مشکل روده ( احتمال از دست رفتن 0/1 ضریب تبدیل)
• کیفیت خوراک، آب و امنیت زیستی ( احتمال از دست رفتن 0/2 ضریب تبدیل)
• دانستن در مورد مواد اولیه جیره ( احتمال از دست رفتن 0/10 ضریب تبدیل)
• کنترل مؤثر کوکسیدیوز ( بهبود بالقوه 0/06 ضریب تبدیل)
• تغذیه زودهنگام یا داخل هچری و برنامه ژن ( احتمال از دست رفتن 0/04 ضریب تبدیل)
