مقدمه / بیماری های ناشی از مواد غذایی ضمن آسیب هایی که به سلامت افراد و وضعیت اقتصادی وارد می کند، بسیار شایع هستند. تأمین بهداشت در کشورهای توسعه یافته در مقایسه با کشورهای در حال توسعه، منجر به کاهش بی نظیر و چشمگیر این قبیل بیماری ها شده است. آمار بالای بیماری های ناشی از مواد غذایی به دلیل عدم رعایت بهداشت، نداشتن دانش کافی دربارۀ میکروب ها و تأثیر آنها، نداشتن نیروی کار آموزش دیده ، و عدم حمایت مالی از سوی دولت می باشد.
در برخی کشورهای در حال توسعه من جمله نیجریه، مرغداری ها و پرورش طیور بسیار نزدیک به محل زندگی مردم است. حیوانات اهلی معمولاً عامل اصلی انتقال بیماری های مشترک میان انسان و حیوان هستند. نقش تولیدات مرغداری نیز در شیوع باکتری های بیماری زای ناقل بیماری های مشترک انسان و حیوان، به خوبی تأیید شده است. مرغ و ماکیان منبع اصلی باکتری سالمونلا – که مهمترین عامل بیماری زا و در تخم مرغ و طیور یافت می شود – در جهان محسوب می گردد.
به همین منوال اس. اورئوس (استافیلوکوک اورئوس) نیز یکی دیگر از عوامل اصلی انتقال بیماری از طریق مواد غذایی است. اس.اورئوس به تولید 6 گونه انتروتوکسین (A، B ، C1 ، D و E) با سطح مسمومیت متفاوت معروف است. اکثر مسمومیت های غذایی به ویژه A و D بر اثر انتروتوکسین مقاومت گرمایی به وجود می آید. بنابراین اس.اورئوس یک باکتری مهم در ایجاد مسمومیت های غذایی است که با تولید اکسوتوکسین یا برون زهرآبه همراه است. این میکروارگانیسم ها بر روی پوست، پرها، غشاء مخاطی دهان یا روده ای مرغ موجود است. بنابراین به دلیل عدم رعایت استانداردهای بهداشتی در مرغداری ها یا کارخانجات فراوری و کشتارگاهها، این میکروارگانیسم ها راه خود را به سوی مصرف کننده پیدا می کنند و وخامت بیماری یا مسمومیت بسته به شدت آلودگی و سیستم ایمنی فرد متفاوت است. هدف تمامی برنامه های مربوط به سلامت غذایی اینست که مانع از شیوع بیماری های ناشی از مسمومیت غذایی گردد که این یکی از دغدغه های مهم در رابطه با سلامت جامعه است و به نوبۀ خود به بسط و توسعۀ ابزاری برای پیشگیری از شیوع این تهدید و لطماتی که به سلامت افراد و اقتصاد جامعه می زند، کمک خواهد کرد.
این پژوهش نیز به منظور ارزیابی شیوع و میزان مقاومت دارویی دو باکتری سالمونلا و اس.اورئوس در دو مرغداری کوچک در آگولو، نیجریه انجام شده است.
پژوهش
گردآوری نمونه ها و پردازش
از دو مرغداری کوچک در منطقۀ آگولو استان آنامبرا نیجریه، با استفاده از گوش پاک کن های استریلیزه، 100 نمونۀ مقعدی گرفته شد. این گوش پاک کن ها در ظرف های استریل مخصوص و در دمای 37 درجۀ سانتیگراد به مدت 24 ساعت کشت شدند. سپس آنها را به درون آب پپتون انتقال داده و به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجۀ سانتیگراد خواباندند. پس از آن، کشت شده ها را در (SSA) یا Salmonella-Shigella Agar و (MSA) یا Mannitol Salt Agar به مدت 24 ساعت دیگر در دمای 37 درجۀ سانتیگراد خواباندند.
تشخیص باکتریایی
کلونی های سیاه رنگ بر روی SSA معرف باکتری سالمونلا و کلونی های زرد رنگ بر روی MSA نشانۀ باکتری اس.اورئوس بودند. این باکتری ها از طریق شیوۀ گرم (Gram) و سایر تست های بیوشیمی مانند کاتالاز، تست TSI، تست ایندول، و استفاده از سیترات، به تأیید رسیدند.
مطالعات در زمینۀ مقاومت ضد میکروبی
میزان مقاومت ضد میکروبی هر کدام از باکتری ها ارزیابی شد. در این پژوهش از آنتی بیوتیک های زیر استفاده شد : (CAZ)Ceftazidime 30 میلیگرم، Cefuroxime (CRX) 30 میلیگرم، Gentamycin (GEN) 10 میلیگرم، Ceftriaxone (CTR) 30 میلیگرم، Erythromycin (ERY) 5 میلیگرم، Cloxacillin (CXC) 5 میلیگرم، Ofloxacin (OFL) 5 میلیگرم، Augmentin (AUG) 30 میلیگرم .
نتایج
بر طبق پژوهش انجام شده، 44 درصد (100/44) از نمونه های گرفته شده حاوی باکتری ایزولۀ اس.اورئوس و 56 درصد (100/56) نمونۀ گردآوری شده حاوی باکتری ایزولۀ سالمونلا بودند.
(نمودار1)
جدول 1 – میزان تحمل و بقای ایزولۀ باکتری اس.اورئوس
در برخی کشورهای در حال توسعه من جمله نیجریه، مرغداری ها و پرورش طیور بسیار نزدیک به محل زندگی مردم است. حیوانات اهلی معمولاً عامل اصلی انتقال بیماری های مشترک میان انسان و حیوان هستند. نقش تولیدات مرغداری نیز در شیوع باکتری های بیماری زای ناقل بیماری های مشترک انسان و حیوان، به خوبی تأیید شده است. مرغ و ماکیان منبع اصلی باکتری سالمونلا – که مهمترین عامل بیماری زا و در تخم مرغ و طیور یافت می شود – در جهان محسوب می گردد.
به همین منوال اس. اورئوس (استافیلوکوک اورئوس) نیز یکی دیگر از عوامل اصلی انتقال بیماری از طریق مواد غذایی است. اس.اورئوس به تولید 6 گونه انتروتوکسین (A، B ، C1 ، D و E) با سطح مسمومیت متفاوت معروف است. اکثر مسمومیت های غذایی به ویژه A و D بر اثر انتروتوکسین مقاومت گرمایی به وجود می آید. بنابراین اس.اورئوس یک باکتری مهم در ایجاد مسمومیت های غذایی است که با تولید اکسوتوکسین یا برون زهرآبه همراه است. این میکروارگانیسم ها بر روی پوست، پرها، غشاء مخاطی دهان یا روده ای مرغ موجود است. بنابراین به دلیل عدم رعایت استانداردهای بهداشتی در مرغداری ها یا کارخانجات فراوری و کشتارگاهها، این میکروارگانیسم ها راه خود را به سوی مصرف کننده پیدا می کنند و وخامت بیماری یا مسمومیت بسته به شدت آلودگی و سیستم ایمنی فرد متفاوت است. هدف تمامی برنامه های مربوط به سلامت غذایی اینست که مانع از شیوع بیماری های ناشی از مسمومیت غذایی گردد که این یکی از دغدغه های مهم در رابطه با سلامت جامعه است و به نوبۀ خود به بسط و توسعۀ ابزاری برای پیشگیری از شیوع این تهدید و لطماتی که به سلامت افراد و اقتصاد جامعه می زند، کمک خواهد کرد.
این پژوهش نیز به منظور ارزیابی شیوع و میزان مقاومت دارویی دو باکتری سالمونلا و اس.اورئوس در دو مرغداری کوچک در آگولو، نیجریه انجام شده است.
پژوهش
گردآوری نمونه ها و پردازش
از دو مرغداری کوچک در منطقۀ آگولو استان آنامبرا نیجریه، با استفاده از گوش پاک کن های استریلیزه، 100 نمونۀ مقعدی گرفته شد. این گوش پاک کن ها در ظرف های استریل مخصوص و در دمای 37 درجۀ سانتیگراد به مدت 24 ساعت کشت شدند. سپس آنها را به درون آب پپتون انتقال داده و به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجۀ سانتیگراد خواباندند. پس از آن، کشت شده ها را در (SSA) یا Salmonella-Shigella Agar و (MSA) یا Mannitol Salt Agar به مدت 24 ساعت دیگر در دمای 37 درجۀ سانتیگراد خواباندند.
تشخیص باکتریایی
کلونی های سیاه رنگ بر روی SSA معرف باکتری سالمونلا و کلونی های زرد رنگ بر روی MSA نشانۀ باکتری اس.اورئوس بودند. این باکتری ها از طریق شیوۀ گرم (Gram) و سایر تست های بیوشیمی مانند کاتالاز، تست TSI، تست ایندول، و استفاده از سیترات، به تأیید رسیدند.
مطالعات در زمینۀ مقاومت ضد میکروبی
میزان مقاومت ضد میکروبی هر کدام از باکتری ها ارزیابی شد. در این پژوهش از آنتی بیوتیک های زیر استفاده شد : (CAZ)Ceftazidime 30 میلیگرم، Cefuroxime (CRX) 30 میلیگرم، Gentamycin (GEN) 10 میلیگرم، Ceftriaxone (CTR) 30 میلیگرم، Erythromycin (ERY) 5 میلیگرم، Cloxacillin (CXC) 5 میلیگرم، Ofloxacin (OFL) 5 میلیگرم، Augmentin (AUG) 30 میلیگرم .
نتایج
بر طبق پژوهش انجام شده، 44 درصد (100/44) از نمونه های گرفته شده حاوی باکتری ایزولۀ اس.اورئوس و 56 درصد (100/56) نمونۀ گردآوری شده حاوی باکتری ایزولۀ سالمونلا بودند.
(نمودار1)
|
حد میانی |
مقاومت |
تحمل |
داروی ضد میکروبی |
|
|
0.0 |
100 |
0.0 |
Ceftazidime |
1 |
|
0.0 |
84.09 |
15.9 |
Cefuroxime |
2 |
|
0.0 |
43.18 |
56.82 |
Gentamicin |
3 |
|
0.0 |
65.91 |
34.09 |
Ceftriaxone |
4 |
|
11.36 |
59.09 |
29.55 |
Erythromycin |
5 |
|
0.0 |
79.55 |
20.45 |
Cloxacillin |
6 |
|
0.0 |
38.64 |
61.36 |
Ofloxacin |
7 |
|
0.0 |
72.73 |
27.27 |
Augmentin |
8 |
بیشتر ایزوله های اس.اورئوس نسبت به داروی ضدمیکروبی Ceftazidime (%100) ، به Cefuroxime (%84.09) ، Cloxacillin (%79.55)، و Augmentin (%72.73) مقاومت داشتند و بسیاری از آنها نسبت به Ceftriaxone (65.91%) ، به Erythromycin (%59.09) و Gentamicin (43.18%) مقاومت داشتند. Ofloxacin با 38.64% کمترین میزان مقاومت را داشت.
همانطور که در جدول 2 هم مشاهده می کنید، میزان مقاومت سالمونلا به augmentin بیشترین رقم است (82.14%) و پس از آن بیشترین رقم به مقاومت در مقابل ofloxacin و cefuroxime تعلق دارد که %76.79 است.
میزان تحمل و بقای ایزولۀ باکتری سالمونلا
بیشتر ایزوله های باکتری سالمونلا در مقابل داروهای Ceftazidime (100%) ، Cefuroxime (84.09%)، Cloxacillin (79.55%) و augmentin (72.73%) مقاومت داشتند.
طبق جدول 2، داروی augmentin با بیشترین میزان مقاومت سالمونلا (%82.14) کمترین تأثیر را داشته است و به دنبال آن داروهای ضدمیکروبی ofloxacin و cefuroxime با رقم مشابه (76.79%) قرار دارند.
همانطور که در جدول 2 هم مشاهده می کنید، میزان مقاومت سالمونلا به augmentin بیشترین رقم است (82.14%) و پس از آن بیشترین رقم به مقاومت در مقابل ofloxacin و cefuroxime تعلق دارد که %76.79 است.
|
حد میانی |
مقاومت |
تحمل |
داروی ضد میکروبی |
|
|
12.5 |
57.14 |
30.36 |
Ceftazidime |
1 |
|
8.93 |
76.79 |
14.29 |
Cefuroxime |
2 |
|
12.5 |
60.71 |
26.79 |
Gentamicin |
3 |
|
12.5 |
33.93 |
53.57 |
Ceftriaxone |
4 |
|
0.0 |
100 |
0.0 |
Erythromycin |
5 |
|
0.0 |
1000 |
0.0 |
Cloxacillin |
6 |
|
12.5 |
76.79 |
10.71 |
Ofloxacin |
7 |
|
0.0 |
82.14 |
17.86 |
Augmentin |
8 |
بیشتر ایزوله های باکتری سالمونلا در مقابل داروهای Ceftazidime (100%) ، Cefuroxime (84.09%)، Cloxacillin (79.55%) و augmentin (72.73%) مقاومت داشتند.
طبق جدول 2، داروی augmentin با بیشترین میزان مقاومت سالمونلا (%82.14) کمترین تأثیر را داشته است و به دنبال آن داروهای ضدمیکروبی ofloxacin و cefuroxime با رقم مشابه (76.79%) قرار دارند.
نتیجه گیری پایانی
سازمان جهانی بهداشت بیماری های ناشی از مواد غذایی را اینگونه تعریف می کند : بیماری یا مسمومیتی که از مصرف آب یا مواد غذایی آلوده یا فاسد به وجود می آید. در این راستا، مطالعات اپیدمیولوژیک به ابداع و توسعۀ ابزار و راههای جدید برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها و همچنین پیشگیری از بروز خسارات اقتصادی و سلامت عموم بسیار کمک کننده هستند.
در این پژوهش نیز همانطور که در بالا اشاره شد میزان مقاومت دو باکتری ایزولۀ اس.اورئوس و سالمونلا به داروهای ضدمیکروبی نشان داده شد.
در مالزی نیز، در پژوهشی گزارش شد که باکتری ایزولۀ سالمونلای موجود در گوشت خام مرغ نسبت به داروهای اریترومایسین، پنی سیلین و ونکومایسین مقاومت نشان داده اند.
میزان مقاومت سالمونلا در تولیدات مرغداری جهان متفاوت است و طیفی بین 21.8% تا 96.6% دارد.
در این پژوهش همانطور که در مرغداری آگولو واقع در نیجریه بررسی شد، دو عامل بیماریزای مواد غذایی یعنی اس.اورئوس و سالمونلا، در تولیدات مرغداری این فارم به وفور دیده می شوند که متعاقباً سلامت مصرف کننده را تهدید می کند. همچنین مشخص شد که این دو باکتری در مقابل داروهای ceftazidime، cefuroxime، cloxacillin ، ofloxacin و augmentin مقاومت بالایی دارند که توصیه می شود از این داروها استفاده نگردد.
منبع : Journal of Tropical Diseases
سازمان جهانی بهداشت بیماری های ناشی از مواد غذایی را اینگونه تعریف می کند : بیماری یا مسمومیتی که از مصرف آب یا مواد غذایی آلوده یا فاسد به وجود می آید. در این راستا، مطالعات اپیدمیولوژیک به ابداع و توسعۀ ابزار و راههای جدید برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری ها و همچنین پیشگیری از بروز خسارات اقتصادی و سلامت عموم بسیار کمک کننده هستند.
در این پژوهش نیز همانطور که در بالا اشاره شد میزان مقاومت دو باکتری ایزولۀ اس.اورئوس و سالمونلا به داروهای ضدمیکروبی نشان داده شد.
در مالزی نیز، در پژوهشی گزارش شد که باکتری ایزولۀ سالمونلای موجود در گوشت خام مرغ نسبت به داروهای اریترومایسین، پنی سیلین و ونکومایسین مقاومت نشان داده اند.
میزان مقاومت سالمونلا در تولیدات مرغداری جهان متفاوت است و طیفی بین 21.8% تا 96.6% دارد.
در این پژوهش همانطور که در مرغداری آگولو واقع در نیجریه بررسی شد، دو عامل بیماریزای مواد غذایی یعنی اس.اورئوس و سالمونلا، در تولیدات مرغداری این فارم به وفور دیده می شوند که متعاقباً سلامت مصرف کننده را تهدید می کند. همچنین مشخص شد که این دو باکتری در مقابل داروهای ceftazidime، cefuroxime، cloxacillin ، ofloxacin و augmentin مقاومت بالایی دارند که توصیه می شود از این داروها استفاده نگردد.
منبع : Journal of Tropical Diseases
