رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس گفت: عدم حمایت دولت از دامدار مهمترین علت ذبح گاوهای شیری در کشتارگاه‌هاست.
عباس رجایی در پاسخ به این سوال که چرا در کشتارگاه‌ها شاهد ذبح گاوهای شیری هستیم اظهار داشت: در موجودی پایه دام کشور، گاو شیری ثروت پایه کشور محسوب می‌شود و آنچه باید کشتار شود گاو یا گوسفندی است که تولید آن برای گوشت است اما اگر شرایط کشور را به سمتی بردیم و عوامل طبیعی به آن کمک کرد مانند اینکه خشکسالی موجب شد علوفه پیدا نشود یا اینکه علوفه‌ای که وارد می‌کنیم آنقدر گران باشد که دامدار ببینید شیری که می‌فروشد برایش نمی‌صرفد، یعنی ثروتش را روز به روز از دست می‌دهد، این انتظار طبیعی است که دامدار ثروتش را تبدیل به نقدینگی کند و زندگی‌اش را بگذراند.
وی افزود: این اتفاق مانند هر شغل دیگری که برای فروشنده‌ای نمی‌صرفد و فرد شغلش را عوض می‌کند است و در کشاورزی هم این مووضع مستثنی نیست، در کشاورزی این مزیت‌های نسبی است که تعریف می‌کند آیا این زمین کشاورزی بماند؟ این دام باقی بماند یا خیر؟ این دامداری حفظ شود یا نه؟ لذا اگر می‌خواهیم این ثروت‌ها حفظ شود و زاینده و مولد بماند، باید هزینه آن را هم بدهیم.
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس ادامه داد: در کشور به دلیل تغییرات قیمتی و ارز، قیمت مواد پتروشیمی افزایش یافت، قیمت کارگر بالاتر رفت و افزایش برق و انرژی‌های تولیدی را هم شاهد بودیم اما در این میان، به کارخانه تولید فرآورده لبنی دستور می‌دهیم که نباید قیمت مواد لبنی‌اش را افزایش دهد، این عقلانی نیست.
رجایی تصریح کرد: اتفاقی که می‌افتد این است که فروشنده، حجم تولیدی که بسته‌بندی می‌شود را کم می‌کند یا داخل شیر آب می‌ریزد یا میزان پنیر و ماست را کم می‌کند یا اگر نظارت دقیق شود پول شیر را به موقع نمی‌پردازد و شیر هم یک کالای فسادپذیر است و اگر یکی دو ساعت بماند فاسد می‌شود لذا دامدار مجبور به فروش شیر است و از طرفی به موقع هم پولش را نمی‌دهیم، این معادله معیوبی است، چه دلیل دارد وارد این چرخه معیوب شویم؟
وی خاطرنشان کرد: عرضه و تقاضا باید خودشان، خودشان را تعریف کنند، ما نباید اقتصاد دستوری داشته باشیم، سال گذشته چندین دامدار را به دلیل گران‌فروشی به تعزیرات بردند، این خنده‌دار است، چرا دامدار باید محاکمه شود که چرا شیر را به جای 850 تومان 900 تومان فروختی؟ این حرف‌ها منطقی نیست، وقتی علوفه را گران‌تر می‌خرد، قیمت تمام‌شده شیر هم گران‌تر می‌شود، لذا باید همه این موراد را در کنار هم دید.
عباس رجایی در پاسخ به این سوال که چرا در کشتارگاه‌ها شاهد ذبح گاوهای شیری هستیم اظهار داشت: در موجودی پایه دام کشور، گاو شیری ثروت پایه کشور محسوب می‌شود و آنچه باید کشتار شود گاو یا گوسفندی است که تولید آن برای گوشت است اما اگر شرایط کشور را به سمتی بردیم و عوامل طبیعی به آن کمک کرد مانند اینکه خشکسالی موجب شد علوفه پیدا نشود یا اینکه علوفه‌ای که وارد می‌کنیم آنقدر گران باشد که دامدار ببینید شیری که می‌فروشد برایش نمی‌صرفد، یعنی ثروتش را روز به روز از دست می‌دهد، این انتظار طبیعی است که دامدار ثروتش را تبدیل به نقدینگی کند و زندگی‌اش را بگذراند.
وی افزود: این اتفاق مانند هر شغل دیگری که برای فروشنده‌ای نمی‌صرفد و فرد شغلش را عوض می‌کند است و در کشاورزی هم این مووضع مستثنی نیست، در کشاورزی این مزیت‌های نسبی است که تعریف می‌کند آیا این زمین کشاورزی بماند؟ این دام باقی بماند یا خیر؟ این دامداری حفظ شود یا نه؟ لذا اگر می‌خواهیم این ثروت‌ها حفظ شود و زاینده و مولد بماند، باید هزینه آن را هم بدهیم.
رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس ادامه داد: در کشور به دلیل تغییرات قیمتی و ارز، قیمت مواد پتروشیمی افزایش یافت، قیمت کارگر بالاتر رفت و افزایش برق و انرژی‌های تولیدی را هم شاهد بودیم اما در این میان، به کارخانه تولید فرآورده لبنی دستور می‌دهیم که نباید قیمت مواد لبنی‌اش را افزایش دهد، این عقلانی نیست.
رجایی تصریح کرد: اتفاقی که می‌افتد این است که فروشنده، حجم تولیدی که بسته‌بندی می‌شود را کم می‌کند یا داخل شیر آب می‌ریزد یا میزان پنیر و ماست را کم می‌کند یا اگر نظارت دقیق شود پول شیر را به موقع نمی‌پردازد و شیر هم یک کالای فسادپذیر است و اگر یکی دو ساعت بماند فاسد می‌شود لذا دامدار مجبور به فروش شیر است و از طرفی به موقع هم پولش را نمی‌دهیم، این معادله معیوبی است، چه دلیل دارد وارد این چرخه معیوب شویم؟
وی خاطرنشان کرد: عرضه و تقاضا باید خودشان، خودشان را تعریف کنند، ما نباید اقتصاد دستوری داشته باشیم، سال گذشته چندین دامدار را به دلیل گران‌فروشی به تعزیرات بردند، این خنده‌دار است، چرا دامدار باید محاکمه شود که چرا شیر را به جای 850 تومان 900 تومان فروختی؟ این حرف‌ها منطقی نیست، وقتی علوفه را گران‌تر می‌خرد، قیمت تمام‌شده شیر هم گران‌تر می‌شود، لذا باید همه این موراد را در کنار هم دید.
