اخیراً در رابطه با استفاده از هورمون رشد در پرورش طیور (نیمچه های گوشتی ،تخمگذار و بوقلمون) مطالبی در کشور مطرح شده که خلاف واقعیت بوده و هیچگونه پایه و اساس علمی ندارند .
بدون شک تولیدات طیور ( گوشت و تخم مرغ ) در ایران و اقصی نقاط دنیا یکی از با ارزش ترین و ارزانترین منبع تامین پروتئین برای جامعه انسانی است .
این روزها شاید دیده یا شنیده اید که بعضی افراد غیر مطلع و متأسفانه بعضاً دارای پست دولتی مطالبی را مطرح کرده اند که موجب نگرانی مصرف کنندگان اینگونه تولیدات را که بخش عظیمی از جمعیت را تشکیل می دهند را بوجود آورده اند.
گرچه بررسی همه جانبه این شایعه ضروری است ولی در اینجا فقط سعی بر این است که بطور کوتاه پاسخ این حضرات داده شود.
طی سه دهه اخیر متخصصین تغذیه ، ژنتیک و بهداشت توا نسته اند شرایطی را بوجود آورند که بتوان در کمترین زمان ممکن بهترین بازده و بالاترین تولید را درپرورش طیور بدست آورند. این دست آوردها صرفاً علمی بوده و خرافات و شک و گمان در آن جای ندارد.
اگر مطلب استفاده از هورمون رشد در گله های پرورشی نیمچه های گوشتی و تخمگذار توسط مصرف کنندگان آن که تخصصی در زمینه پرورش طیور ندارند مطرح شود سوالی است کاملاً منطقی که بایستی پاسخ آن را دریافت کنند. ولی زمانیکه این مورد توسط کسانیکه بعضاً عنوان دکتر و یا مهندس را با خود یدک می کشند و بدون هیچگونه دلیل علمی و یا مسئولیت مدنی ایجاد شک و شبه می کنند باید به نحوه سوال آنها شک و تردید داشت !
اینان نه تنها مصرف کنندگان را دچار سردرگمی می کنند بلکه ما را هم دچار حیرت می کنند که چگونه این افراد در پست های دولتی گمارده می شوند؟ واقعاً ملاک انتخاب چیست؟
بگذریم و اما مساله هورمونها:
آنچه که بطریق علمی ثابت شده این است که بطور طبیعی انسان، دام، طیور، آبزی و ... به دلیل نیاز پروسه های فیزیولوژیکی بدن هورمونهایی مانند تستوسترون ، پروژسترون و استروژن (Tostosterone,Progesterone,and Estrogen ) را تولید و ترشح می کنند .
وجود این هورمونها برای رشد اندامها ، بافتها و همچنین تولید مثل مورد نیاز می باشند .
کما اینکه بدلایل فیزیولوژیکی اگر فردی تولید هورمونهای ذکر شده اش کافی نباشد بنابه توصیه پزشک متخصص مصرف آنها توصیه می شودو عادی ترین روش مصرف در درمان نازایی و یا جلوگیری از آبستنی می باشد.
1-اصولاً هورمونها از نظر شیمیایی به دو دسته استروئیدها (Steroids ) و پروتئینها (Proteins) تقسیم بندی می شوند هورمونهای استروئیدی که بهترین مثال آن در انسان قرص های جلوگیری از آبستنی می باشد وقتی که همراه غذا وارد سیستم گوارشی می شوند فعالیت خود را شروع میکنند و در بیشتر مواقع حتی بعد از خروج از سیستم گوارشی هنوز فعالند.
2- پروتئینها ، اینگونه هورمونها بر خلاف دسته اول در صورتیکه همراه غذا وارد سیستم گوارشی شوند بعد از ورود به معده در انسان ویا پیش معده (Proventriculus) در طیور شکسته شده و به عبارتی اگر به صورت خوراکی مصرف شوند بدلیل از دست دادن شکل شیمیایی خود قادر به عملکرد هورمونی خاص خود نیستند . بهترین مثال این گروه هورمون انسولین می باشد که برای درمان بیماران قند خون استفاده می شوند و آنهم فقط به صورت تزریقی!
حال اگر بخواهیم برای رشد سریعتر و یا تولید بیشتر در طیور هورمون استفاده کنیم بایستی حداقل 2 روزی یک بار عمل تزریق صورت گیرد . از آنجا که واحد های پرورشی طیور بطور متوسط برای گوشتی حدود 20000 قطعه و تخمگذار 50000 قطعه می باشد امکان گرفتن تک تک آنها و تزریق
روزانه امری غیر ممکن می باشد از طرف دیگر هزینه بسیار بالای هورمونها مانع بعدی استفاده آنها می باشد. از دو مورد فوق بگذریم طیور نیازی به مصرف هورمون ندارند و این امر در هیچ کشوری انجام نمی شود.
مجدداً یاد آور می شوم که با پیشرفت های علم تغذیه، ژنتیک و شناخت بهتر از عوامل بیماری زا و نحوه جلوگیری از آنها توانسته ایم در رشدسریع و تولید مناسب طیور قدمهای موثری برداریم و به شما اطمینان می دهیم که هیچگونه هورمونی در تولید گوشت و تخم مرغ توسط پرورش دهندگان طیور در ایران استفاده نشده است!
بنابراین اگر به تولید کنندگان زحمتکش دست یاری نمی دهید پای آنها را نکشید و سعی در افزایش واردات بی رویه اینگونه تولیدات با ارزش پروتئینی نداشته باشید که همگی می دانیم در آنصورت چه کسانی سود خواهند برد.
بدون شک تولیدات طیور ( گوشت و تخم مرغ ) در ایران و اقصی نقاط دنیا یکی از با ارزش ترین و ارزانترین منبع تامین پروتئین برای جامعه انسانی است .
این روزها شاید دیده یا شنیده اید که بعضی افراد غیر مطلع و متأسفانه بعضاً دارای پست دولتی مطالبی را مطرح کرده اند که موجب نگرانی مصرف کنندگان اینگونه تولیدات را که بخش عظیمی از جمعیت را تشکیل می دهند را بوجود آورده اند.
گرچه بررسی همه جانبه این شایعه ضروری است ولی در اینجا فقط سعی بر این است که بطور کوتاه پاسخ این حضرات داده شود.
طی سه دهه اخیر متخصصین تغذیه ، ژنتیک و بهداشت توا نسته اند شرایطی را بوجود آورند که بتوان در کمترین زمان ممکن بهترین بازده و بالاترین تولید را درپرورش طیور بدست آورند. این دست آوردها صرفاً علمی بوده و خرافات و شک و گمان در آن جای ندارد.
اگر مطلب استفاده از هورمون رشد در گله های پرورشی نیمچه های گوشتی و تخمگذار توسط مصرف کنندگان آن که تخصصی در زمینه پرورش طیور ندارند مطرح شود سوالی است کاملاً منطقی که بایستی پاسخ آن را دریافت کنند. ولی زمانیکه این مورد توسط کسانیکه بعضاً عنوان دکتر و یا مهندس را با خود یدک می کشند و بدون هیچگونه دلیل علمی و یا مسئولیت مدنی ایجاد شک و شبه می کنند باید به نحوه سوال آنها شک و تردید داشت !
اینان نه تنها مصرف کنندگان را دچار سردرگمی می کنند بلکه ما را هم دچار حیرت می کنند که چگونه این افراد در پست های دولتی گمارده می شوند؟ واقعاً ملاک انتخاب چیست؟
بگذریم و اما مساله هورمونها:
آنچه که بطریق علمی ثابت شده این است که بطور طبیعی انسان، دام، طیور، آبزی و ... به دلیل نیاز پروسه های فیزیولوژیکی بدن هورمونهایی مانند تستوسترون ، پروژسترون و استروژن (Tostosterone,Progesterone,and Estrogen ) را تولید و ترشح می کنند .
وجود این هورمونها برای رشد اندامها ، بافتها و همچنین تولید مثل مورد نیاز می باشند .
کما اینکه بدلایل فیزیولوژیکی اگر فردی تولید هورمونهای ذکر شده اش کافی نباشد بنابه توصیه پزشک متخصص مصرف آنها توصیه می شودو عادی ترین روش مصرف در درمان نازایی و یا جلوگیری از آبستنی می باشد.
1-اصولاً هورمونها از نظر شیمیایی به دو دسته استروئیدها (Steroids ) و پروتئینها (Proteins) تقسیم بندی می شوند هورمونهای استروئیدی که بهترین مثال آن در انسان قرص های جلوگیری از آبستنی می باشد وقتی که همراه غذا وارد سیستم گوارشی می شوند فعالیت خود را شروع میکنند و در بیشتر مواقع حتی بعد از خروج از سیستم گوارشی هنوز فعالند.
2- پروتئینها ، اینگونه هورمونها بر خلاف دسته اول در صورتیکه همراه غذا وارد سیستم گوارشی شوند بعد از ورود به معده در انسان ویا پیش معده (Proventriculus) در طیور شکسته شده و به عبارتی اگر به صورت خوراکی مصرف شوند بدلیل از دست دادن شکل شیمیایی خود قادر به عملکرد هورمونی خاص خود نیستند . بهترین مثال این گروه هورمون انسولین می باشد که برای درمان بیماران قند خون استفاده می شوند و آنهم فقط به صورت تزریقی!
حال اگر بخواهیم برای رشد سریعتر و یا تولید بیشتر در طیور هورمون استفاده کنیم بایستی حداقل 2 روزی یک بار عمل تزریق صورت گیرد . از آنجا که واحد های پرورشی طیور بطور متوسط برای گوشتی حدود 20000 قطعه و تخمگذار 50000 قطعه می باشد امکان گرفتن تک تک آنها و تزریق
روزانه امری غیر ممکن می باشد از طرف دیگر هزینه بسیار بالای هورمونها مانع بعدی استفاده آنها می باشد. از دو مورد فوق بگذریم طیور نیازی به مصرف هورمون ندارند و این امر در هیچ کشوری انجام نمی شود.
مجدداً یاد آور می شوم که با پیشرفت های علم تغذیه، ژنتیک و شناخت بهتر از عوامل بیماری زا و نحوه جلوگیری از آنها توانسته ایم در رشدسریع و تولید مناسب طیور قدمهای موثری برداریم و به شما اطمینان می دهیم که هیچگونه هورمونی در تولید گوشت و تخم مرغ توسط پرورش دهندگان طیور در ایران استفاده نشده است!
بنابراین اگر به تولید کنندگان زحمتکش دست یاری نمی دهید پای آنها را نکشید و سعی در افزایش واردات بی رویه اینگونه تولیدات با ارزش پروتئینی نداشته باشید که همگی می دانیم در آنصورت چه کسانی سود خواهند برد.
