جوجه های گوشتی در حال حاضر از مشکلات و بیماری های پا رنج می برند. تحقیقات دانشگاه Hebrew اورشلیم حاکی از کمبود فسفر، مس ، منیزیم و روی در این جنین ها تا پیش از جوجه کشی است .
از آنجاییکه استخوان بندی جوجه ها برای رشد مطلوب، به این مواد معدنی نیاز دارد بنابراین کمبود این مواد در رشد استخوان ها تأثیر گذار خواهد بود .
به منظور بررسی لزوم مواد معدنی و ویتامین ها بر روی رشد استخوانی جوجه ها 300 عدد تخم مرغ نطفه دار به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم بندی شدند : گروه آزمایش مواد معدنی مثل مس ، منیزیم و روی و فسفات و ویتامین های A ، E و D را از طریق سیستم تغذیۀ OVO (درون تخم مرغ) دریافت می کردند و گروه کنترل چیزی دریافت نکردند.
استخوان درشت نی (تیبیا) جنین ها در روزهای 7 ، 14 ، 28 و 54 بررسی شدند . بافت اسفنجی و غشای خارجی و همچنین تراکم مواد معدنی (BMD) استخوانی جنین بررسی شد . نتایج حاکی از آن بود که در روز 14 و در روز جوجه کشی سختی استخوان گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل بود . در روز 7م استخوان اسفنجی گروه آزمایش، درصد استخوان و ضخامت بیشتری داشت . در روز 28 و 54 نیز مواد معدنی موجود در استخوان گروه آزمایش بیشتر بود.
در مجموع این آزمایش حاکی از آن بود که دریافت مکمل های حاوی مواد معدنی و ویتامین تأثیر مستقیم بر روی خواص استخوان جوجه ها دارد . بنابراین بالا بردن مواد معدنی موجود در تخم مرغ (چه از طریق سیستم تغذیۀ جوجه کشی OVO و چه از طریق افزایش مواد معدنی موجود در جیرۀ خوراکی مرغ مادر) منجر به بهبود رشد استخوانی و کاهش مشکلات و بیماری های پا در مرغ های گوشتی می گردد.
