تدارک زندگی سالم برای احشام

تدارک زندگی سالم برای احشام
آغل یا اصطبل محل زندگی حیوانات خود را بایستی حداقل یک مرتبه در سال کاملاً تمیز کنید؛ چنانچه مدفوع و کثیفی یا آبِ مانده و راکدی وجود دارد خارج سازید. به هنگام شیوع بیماری، کف سطوح و دیوارها را با ضد عفونی کننده ها بشوئید. در صورت امکان اجازه بدهید نور آفتاب به درون محیط بتابد. لاشۀ حیوان بیمار یا مرده را از میان سایر حیوانات بردارید. به خاطر داشته باشید که حتماَ پس از سر و کار داشتن با حیوان بیمار، دست هایتان را بشوئید، لباس هایتان را تعویض و چکمه ها را ضد عفونی کنید.

آب آشامیدنی بایستی پاک باشد!
آب تمیز و خنک و گوارا برای حفظ سلامتی و تولید مثل بسیار اهمیت دارد چرا که منجر به سلامتی داخلی و ظاهری حیوان می گردد و علاوه بر این، اشتها را تحریک می کند. مخزن های آب و آبشخورها را همیشه تمیز و پاکیزه نگه دارید. مواد گیاهی را خارج از آب آشامیدنی حیوان نگه دارید چرا که برخی مواد گیاهی ممکن است سمی باشند. چنانچه در زمستان در منطقه ای قرار دارید که آب یخ می زند می توانید از ضد یخ ها استفاده کنید.

تأمین غذای خوب و سالم واجب است!
نیازهای تغذیه ای حیوانات بسته به سن، جنسیت، و اینکه در چه مرحله ای از تولید مثل هستند (شیردهی، بارداری، رشد) فرق می کند. آغوز که اولین شیر مادر است برای سلامت و بقای حیوان تازه به دنیا آمده بسیار حیاتی است. در واقع آغوز از گلبول های ایمنی و سلول های حافظه ای تشکیل شده که برای یک سیستم ایمنی سالم در طول حیات لازم و ضروری است. پس از آن، حیوان کوچک تازه متولد نیازمند شیر مادر و یا پودر شیر متناسب با سن و نژادش است. پس از گذشت تقریباً یک ماه، گوارش حیوان به خوبی قادر است که به رژیم خوراکی با پایۀ علوفه تغییر کند.
خوراک گیاهی تازه و با طراوت منبع خوب پروتئین، انرژی، فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی برای دام و احشام است. اگر یونجه را هنگامی که سبز و تازه است بچینید منبع غنی پروتئین و انرژی است و بسیاری از مواد معدنی و ویتامین ها را در درون خود حفظ می کند. دام های جوان و در حال رشد، و همچنین دام های پرواری بیشتر از سایر دام ها و دام های پیر نیاز به پروتئین و انرژی دارند. اما در پایان دورۀ پرواربندی، حیوان نیاز فراوان به انرژی دارد اما نیاز پروتئین او کمتر از شروع دوره است. مرتع بسیار سرسبز و پرپُشت و یا خوراک پُر از غلات می تواند پاسخگوی این نیاز باشد اما حداقل %10 یونجه در پایۀ خوراک حیوان قرار دهید تا به عملکرد خوب گوارش کمک کرده باشید. ایجاد تغییرات در پایۀ خوراک بایستی به آرامی صورت گیرد تا حیوان بتواند خود را تطبیق دهد. به هنگام بردن دام به چراگاهی جدید (یا به دنبال رژیم خوراک یونجۀ خشک)، اطمینان یابید که حیوان گرسنه نباشد تا به هنگام رسیدن به مرتع زیاده خواری نکند و یا از روی پُرخوری علف های سمی را نخورد! هرگز به آنها یونجۀ کپک زده ندهید. علف هایی که در چراگاهتان رویش می کند را بشناسید و مراقب علوف سمی باشید.

پیشگیری هزار بار بهتر از درمان است !
دام و احشام و حیوانات خانگی بایستی یک برنامۀ منظم برای واکسینایون و کنترل انگل داشته باشند. پس با دامپزشک خود همکاری لازم برای مراقبت از سلامت حیوانتان را داشته باشید. واکسیناسیون های زیادی برای مقابله با بیماری های ویروسی و باکتریایی (به صورت واکسن اولیه و یا بوستر) و برنامه های کنترل انگل ، کرم روده ، کرم کبد ، کنه ها ، کک ها ، شپش ها وجود دارد. بنابراین از منظم و هماهنگ بودن برنامه با دامپزشک اطمینان حاصل کنید . برچسب روی محصولات دارویی را با دقت بخوانید تا در نگهداری و نحوۀ استفاده از آن دچار اشتباه نشوید؛ نکاتی مانند اینکه در چه دمایی بایستی نگهداری شود، مدت زمان نگهداری، تمیز بودن سوزن، محل دقیق تزریق، دوز مناسب و غیره را به خوبی دقت کنید.
 
 
نظر خود را ثبت نمایید
  • موارد زیر جهت نمایش تایید نخواهد شد:
  • ۱- در متن شماره همراه و آدرس الکترونیکی درج شود
  • ۲ - در متن از جملات و الفاظ غیر عرف استفاده شود
  • ۳ - متن انگلیسی یا پینگلیش تایپ شود
Copyright © 2006 - 2024 ITPNews.com