I.T.P: فلسفه برگزاری نمایشگاه، یک هدف و یک حرکت بازاریابی و بازارسنجی در کشور و در منطقه برگزار کننده می باشد که شرکت کننده با نحوه حضور خود قصد نهایت بهره برداری اقتصادی و تشکیلاتی را از آن کشور و یا منطقه دارد.
شرکت کننده در زمان حضور خود در هر یک از نمایشگاه ولو آنکه در سطح بسیار پایینی از اجرا و منطقه باشد، سعی دارد که نام و محصول خود را با کیفیت و کمیت مناسب به معرض نمایش بگذارد و این خود مستلزم انجام هزینه هایی است که انکار آنها و یا حذف آنها امکان پذیر نمی باشد.
برگزاری 8 نمایشگاه تخصصی کشاورزی و مرغداری که از دهه دوم اردیبهشت ماه 88 آغاز و تا دهه دوم مرداد ماه 88 به پایان می رسد، نشان از فشردگی این نمایشگاه ها می باشد که مسلماً این امر هم به ضرر مجری و هم به ضرر شرکت کننندگان و غرفه داران می باشد.
نمایشگاه های شیراز، قم، تبریز، اصفهان، مشهد، همدان و اردبیل نمایشگاه های داخلی می باشند که در این مدت قرار است شرکت کنندگان در آنها یا بعضی از آنها شرکت کنند. شرکت کنندگان دوست دارند که در تمام آنها حضور داشته باشند اما هزینه شرکت در آنها را باید مد نظر داشته باشند و اینکه این هزینه را باید به صورت مستمر و پشت سر یکدیگر انجام دهند.
فشردگی نمایشگاه ها باعث می شود شرکت کنندگان اقدام به انتخاب نمایند و این سبس می گردد علی رغم میلشان به حضور در تمام نمایشگاه ها در بعضی از آنها که برایشان اولویت دارد شرکت نمایند و احتمال دارد در این انتخاب ها صحیح و یا اشتباه عمل نمایند در این بین مجریان نمایشگاه نیز باید در انتظار باشند تا غرفه های خالی خود را سروسامانی دهند. هر یک از مجریان در پی بالابردن رتبه نمایشگاهی خود در بین سایر نمایشگاه ها می شوند دریغ از آن که شرکت کنندگان خود باهوش می باشند و بهترین را به سادگی می توانند تشخیص دهند.
این فشردگی در سال های قبل نیز بوده است اما نزدیکی تاریخ نمایشگاه ها در سال 88 به اوج خود رسیده که این امر هم باعث خستگی شرکت کنندگان می شود و هم باعث کاهش بازدیدکنندگان و کاهش سود شرکت کنندگان و مجریان.
مناسب می باشد که مجریان، سالیانه در یک تاریخ مشخص گرد هم آمده و در مورد تعیین تاریخ ها و زمان برگزاری ها و تبادل تجربیات برگزاری نمایشگاه ها با یکدیگر تبادل نظر نمایند و یا با تشکیل یک انجمن نمایشگاه های تخصصی این صنف را ساماندهی کنند.
