کمترین میزان تولید و گرانترین هزینه تولید در جهان به تولید خوراک ترکیبی در آفریقا و خاورمیانه اختصاص دارد که این مسئله بیشتر به دلیل تولید ناکافی، عدم ادغام شرکتها و صنعت از هم گسیخته بوده است.
شورای دانههای آمریکا موسوم به USGC و شرکای آن با مشارکت دو حامی مالی، در حال ساخت مرکز آموزش منطقهای جدیدی در تونس هستند؛ میزان هزینههای صرف شده در این پروژه در مجموع 1.9 میلیون دلار بوده است و هدف از ساخت این مرکز ارائه آموزشهای لازم در زمینه تولید خوراک و بهبود تغذیه دام در بخش صنعت این منطقه بوده است.
مرکز منطقهای تولید خوراک آفریقا و خاورمیانه قرار است در تونس و در انستیتوی ملی زراعت این کشور دایر شود؛ USGC پیشتر به طور گسترده با این انستیتو همکاری کرده بود که در جریان این همکاریها در ابتدا، 10 تا 15 نفر از افراد حرفهای صنعت خوراک تونس در یک دوره آموزشی دو هفتهای که با مشارکت دانشگاه ایالت آیووا و انستیتوی دانههای ایالتهای شمالی آمریکا برگزار میگردید شرکت کردند. گفتنی است که این گروه آموزشدیده نیز تجربیات و آموختههای خود را به 80 تا 100 تن از افراد حرفهای دیگر فعال در این صنعت نیز آموزش خواهند داد.
کورت شولتز (Kurt Shultz)، مدیر ارشد استراتژیهای جهانی USGC میگوید: «اینکه بخواهیم تمامی مشکلات را در سه سال حل کنیم، کاری سخت است. در واقع تمرکز اصلی ما بر این مسئله است که بتوانیم آفریقا و خاورمیانه را در مسیری پویا و رو به رشد قرار دهیم.»
در ابتدای کار شورای USGC برای رشد صنعت خوراک در تونس از وزارت امور خارجه آمریکا کمک هزینهای 600 هزار دلاری را دریافت کرد؛ در بهار سال جاری نیز، این شورا برای بار دیگر مبلغی معادل 1.3 میلیون دلار را از وزارت امور خارجه آمریکا دریافت کرد تا بتواند کلاسها و دورههای آموزشی خود را در 10 کشور آفریقایی، خاورمیانه و شرق آفریقا گسترش دهد. گفتنی است که این کمک هزینه برای مدت سه سال پرداخت شده است.
شولتز در ادامه درباره این پروژه، اظهار داشت که این پروژه علاوه بر آموزش به آسیاب کنندگان خوراک، به رقابت صادرکنندگان آمریکایی که ذرت، دانههای تقطیر خشک شده و جو میفروشند هم کمک میکند.
وی در ادامه گفت: «در واقع این پروژه یک معامله دو سر برد برای دو طرف است؛ از طرفی ما به مرغداران آفریقایی کمک میکنیم تا تولید خود را بهبود ببخشند و این کار به نفع آنها خواهد بود و از طرف دیگر کشاورزان آمریکایی نیز به دلیل اینکه آفریقاییها برای آنها مشتریان خوبی هستند و بازار رو به رشدی خواهند داشت سود خواهند کرد. او خاطر نشان کرد که ما در حال صادرات 10 میلیون تن ذرت و دانه تقطیر خشک شده به این منطقه هستیم و تلاش میکنیم تا با رشد آنها، تولیدکنندگان آمریکایی نیز رشد کنند».
موقعیتهای مثبت آموزش
کورت شولتز هم چنین درباره دورههای آموزشی که قرار است در تونس برگزار شود اظهار داشت: برای انتخاب 10 تا 15 شرکت کننده اولیه در این دوره آموزشی، ابتدا باید همه افراد متقاضی و علاقهمند در یک کلاس 5 هفتهای آنلاین شرکت کنند او در ادامه گفت که دانشگاه آیووا ابزارهای لازم را برای برگزاری این دوره آماده کرده است و این کلاسها به زبانهای فرانسوی و عربی ترجمه شدهاند.
وی در ادامه گفت: «این کار باعث میشود که واژگان صنعت خوراک در میان شرکتکنندگان استاندارد شود؛ هم چنین شولتز خاطر نشان کرد که در این دوره نهتنها افرادی حرفهای که با ابزار کار به خوبی آشنا هستند حضور دارند بلکه عدهای دیگر نیز که پیش زمینه مناسب برای یادگیری و فعالیت در این صنعت را دارند نیز حضور خواهند داشت».
این مدیر ارشد در ادامه درباره این کلاسهای آموزشی گفت: پس از برگزاری دورههای ابتدایی این کلاسها، افراد منتخب این دوره در کلاسهای آموزش دو هفتهای دانشگاه آیووا و انستیتوی دانههای ایالتهای شمالی در آمریکا شرکت میکنند که مخاطبین این کلاسها متخصصین تغذیه، آسیاب کنندگان خوراک و تولیدکنندگان طیور، گاوهای شیری، گاوهای گوشتی و پرورشدهندگان آبزیان هستند.
شولتز در ادامه اظهار داشت: «این شرکتکنندگان این امکان را به ما میدهند تا بتوانیم آینده این برنامهها را در تونس پیشبینی کنیم. او گفت: ما امیدواریم تا بتوانیم نمونه کارهایمان را در کلاسهای مختلف و بر اساس نیاز ارائه کنیم؛ هم چنین وی اشاره کرد که چنانچه ما در روند این پروژه آموزشی نیاز به حمایت متخصصان خارج از کشور داشته باشیم، میتوانیم از آنها برای آموزش دادن در این کلاسها دعوت کنیم.»
کورت شولتز معتقد است که آموزش دادن از طریق این مرکز میتواند ارزانتر و سریعتر باشد چرا که USGC میتواند هر ساله 15 دانشجو را برای آموزش به ایالات متحده بیاورد و امیدوار است که در سه سال آینده 400 تا 500 دانشجو را آموزش دهد.
او در ادامه ابراز امیدواری کرده و اذعان داشت: «امیدواریم که بتوانیم دی پایان این دورهها به افراد حرفهای و جوان دست پیدا کنیم، افرادی که بتوانند کار خود را در کارخانههای آسیاب خوراک آغاز کنند. وی گفت: ما آموزشی اساسی و پایهای را فراهم خواهیم نمود و دانش آنها از تولید خوراک را به حد استاندارد میرسانیم».
USGC امیدوار است که بعد از سه سال، مرکز آموزشهای منطقهای بتواند به طور مستقل و بدون نیاز به کمک آمریکا به کار خود ادامه دهد.
موضوعاتی که در این مرکز مورد بررسی قرار میگیرد کنترل کیفیت، کیفیت خوراک، انبار کردن دانه و مدیریت مسائل و مشکلات است و شامل تمامی جنبههای ساخت خوراک و کیفیت دانه میشود.
صنعت حال حاضر خوراک تونس
تونس صنعت خوراک ایده آلی دارد و میتواند آن را در منطقه به خوبی به نمایش بگذارد زیرا صنعت این کشور نمونهای از حد وسط است؛ یعنی نسبت به دیگر کشورهای در حال توسعه منطقه بالاتر و نسبت به صنعت خوراک آمریکا و اروپا پایینتر است.
کورت شولتز درباره موقعیت مناسب صنعت خوراک تونس اظهار داشت: «کشورهای در حال توسعه در منطقه میتوانند با خود بگویند که تونس این کار را در 15 سال انجام داد؛ ما چطور میتوانیم این کار را انجام دهیم؟ اما ما امیدواریم که بتوانیم بهبود صنعت خوراک را در شرق و غرب آفریقا آغاز کنیم».
تونس و مراکش که دو کشور شمالی آفریقا هستند کشورهایی بسیار پیچیدهای هستند اما مصر، لیبی و الجزایر از نظر مقیاس و مؤثر بودن تولید پایینتر از تونس و مراکش قرار دارند.
بنا بر گزارش USGC: «کشورهای دیگر با آموزش گرفتن از توسعه بخش خوراک تونس، میتوانند موقعیتهای بسیار مثبتی را برای افزایش رشد و بهبود تولید خوراک خود فراهم کنند».
تونس در فرمولاسیون خوراک طیور خود، بیشتر از ذرت و سویا استفاده میکند و گاهی نیز آنها را با دانههای تقطیر خشک شده، گندم و جوی محلی همراه میکند. بر اساس مطالعهای که شرکت آلتک در سال 2018 روی صنعت خوراک این کشور انجام داده است، کشور تونس 350 کارخانه آسیاب خوراک دارد که هر سال 2.778 میلیون تن تولید دارند و تقریباً نیمی از این تولیدات در صنعت طیور استفاده میشود.
سه تا چهار کارخانه خوراک، بخش عمدهای از خوراک تجاری این کشور را تولید میکنند. یکی از این شرکتها پولینا گروپ (Poulina Group) است که بزرگترین گروه تولیدی خوراک است و ماهانه 65000 تن خوراک تولید میکند.
شولتز درباره این کارخانهها میگوید: «این 3-4 کارخانه مساحت بزرگی دارند و ادغام شده هستند. این کارخانهها میتوانند از طریق زنجیره ادغام به بهرهوری برسند و سود ببرند و بدین صورت بسیار رقابتیتر از کارخانهای عمل خواهند کرد که تنها تولید کننده خوراک است. این یک حقیقت است که این روزها صنعت به سوی ادغام پیش میرود».
طبق گزارش تحقیقاتی آلتک، تمامی مناطق آفریقا شاهد رشدی سریع بودهاند و در پنج سال گذشته، میزان تولید در این منطقه 29 درصد افزایش داشته است و از 30.3 میلیون تن به 39.1 میلیون تن رسیده است که این میزان از متوسط رشد جهانی (13.1 درصد) بالاتر بوده است. طبق این پژوهش، این منطقه همچنین بالاترین نرخ خوراک را برای خوک، مرغهای گوشتی و مرغهای تخمگذار دارد.
USGC اظهار داشته که رایجترین محدودیتها برای بهبود تولید خوراک در این منطقه، قیمت بالای دانه، کیفیت پایین مواد اولیه، نیروی انسانی نامناسب و نبود امکانات دقیق و مناسب است.
آفریقای شمالی برای صنعت طیور خود به واردات خوراک وابسته است و بیش از 16 میلیون تن ذرت در سال وارد میکند که 80 درصد آن در صنعت طیور استفاده میشود.
در سال میلادی 2015 بازار خوراک ترکیبی در خاورمیانه ارزشی 34.7 میلیارد دلاری داشت و انتظار میرود که تا سال 2020 این رقم به 37.4 میلیارد دلار برسد. رشد خاورمیانه بیشتر در مصرف گوشت و توسعه صنعت دام بوده است.
ساختارهای متفاوت مقررات، اقتصاد فرار، افزایش هزینههای عملیاتی و افزایش هزینه مواد خام اساسی، این صنعت را با محدودیت مواجه کرده است.
USGC با دایر کردن مراکز آموزشی و تلاشهای دیگر در این زمینه امیدوار است تا بازار صادرات را برای آمریکا بهبود ببخشد. در سال 2017، ایالات متحده 10 میلیون تن ذرت، سورگوم و مشتقات ذرت را به این منطقه صادر کرده است و بنا بر ارزیابیهای USGC، صادرات به این منطقه، پتانسیل آن را دارد که در 10 سال آینده به بیش از 14 میلیون تن برسد.
شورای دانههای آمریکا موسوم به USGC و شرکای آن با مشارکت دو حامی مالی، در حال ساخت مرکز آموزش منطقهای جدیدی در تونس هستند؛ میزان هزینههای صرف شده در این پروژه در مجموع 1.9 میلیون دلار بوده است و هدف از ساخت این مرکز ارائه آموزشهای لازم در زمینه تولید خوراک و بهبود تغذیه دام در بخش صنعت این منطقه بوده است.
مرکز منطقهای تولید خوراک آفریقا و خاورمیانه قرار است در تونس و در انستیتوی ملی زراعت این کشور دایر شود؛ USGC پیشتر به طور گسترده با این انستیتو همکاری کرده بود که در جریان این همکاریها در ابتدا، 10 تا 15 نفر از افراد حرفهای صنعت خوراک تونس در یک دوره آموزشی دو هفتهای که با مشارکت دانشگاه ایالت آیووا و انستیتوی دانههای ایالتهای شمالی آمریکا برگزار میگردید شرکت کردند. گفتنی است که این گروه آموزشدیده نیز تجربیات و آموختههای خود را به 80 تا 100 تن از افراد حرفهای دیگر فعال در این صنعت نیز آموزش خواهند داد.
کورت شولتز (Kurt Shultz)، مدیر ارشد استراتژیهای جهانی USGC میگوید: «اینکه بخواهیم تمامی مشکلات را در سه سال حل کنیم، کاری سخت است. در واقع تمرکز اصلی ما بر این مسئله است که بتوانیم آفریقا و خاورمیانه را در مسیری پویا و رو به رشد قرار دهیم.»
در ابتدای کار شورای USGC برای رشد صنعت خوراک در تونس از وزارت امور خارجه آمریکا کمک هزینهای 600 هزار دلاری را دریافت کرد؛ در بهار سال جاری نیز، این شورا برای بار دیگر مبلغی معادل 1.3 میلیون دلار را از وزارت امور خارجه آمریکا دریافت کرد تا بتواند کلاسها و دورههای آموزشی خود را در 10 کشور آفریقایی، خاورمیانه و شرق آفریقا گسترش دهد. گفتنی است که این کمک هزینه برای مدت سه سال پرداخت شده است.
شولتز در ادامه درباره این پروژه، اظهار داشت که این پروژه علاوه بر آموزش به آسیاب کنندگان خوراک، به رقابت صادرکنندگان آمریکایی که ذرت، دانههای تقطیر خشک شده و جو میفروشند هم کمک میکند.
وی در ادامه گفت: «در واقع این پروژه یک معامله دو سر برد برای دو طرف است؛ از طرفی ما به مرغداران آفریقایی کمک میکنیم تا تولید خود را بهبود ببخشند و این کار به نفع آنها خواهد بود و از طرف دیگر کشاورزان آمریکایی نیز به دلیل اینکه آفریقاییها برای آنها مشتریان خوبی هستند و بازار رو به رشدی خواهند داشت سود خواهند کرد. او خاطر نشان کرد که ما در حال صادرات 10 میلیون تن ذرت و دانه تقطیر خشک شده به این منطقه هستیم و تلاش میکنیم تا با رشد آنها، تولیدکنندگان آمریکایی نیز رشد کنند».
موقعیتهای مثبت آموزش
کورت شولتز هم چنین درباره دورههای آموزشی که قرار است در تونس برگزار شود اظهار داشت: برای انتخاب 10 تا 15 شرکت کننده اولیه در این دوره آموزشی، ابتدا باید همه افراد متقاضی و علاقهمند در یک کلاس 5 هفتهای آنلاین شرکت کنند او در ادامه گفت که دانشگاه آیووا ابزارهای لازم را برای برگزاری این دوره آماده کرده است و این کلاسها به زبانهای فرانسوی و عربی ترجمه شدهاند.
وی در ادامه گفت: «این کار باعث میشود که واژگان صنعت خوراک در میان شرکتکنندگان استاندارد شود؛ هم چنین شولتز خاطر نشان کرد که در این دوره نهتنها افرادی حرفهای که با ابزار کار به خوبی آشنا هستند حضور دارند بلکه عدهای دیگر نیز که پیش زمینه مناسب برای یادگیری و فعالیت در این صنعت را دارند نیز حضور خواهند داشت».
این مدیر ارشد در ادامه درباره این کلاسهای آموزشی گفت: پس از برگزاری دورههای ابتدایی این کلاسها، افراد منتخب این دوره در کلاسهای آموزش دو هفتهای دانشگاه آیووا و انستیتوی دانههای ایالتهای شمالی در آمریکا شرکت میکنند که مخاطبین این کلاسها متخصصین تغذیه، آسیاب کنندگان خوراک و تولیدکنندگان طیور، گاوهای شیری، گاوهای گوشتی و پرورشدهندگان آبزیان هستند.
شولتز در ادامه اظهار داشت: «این شرکتکنندگان این امکان را به ما میدهند تا بتوانیم آینده این برنامهها را در تونس پیشبینی کنیم. او گفت: ما امیدواریم تا بتوانیم نمونه کارهایمان را در کلاسهای مختلف و بر اساس نیاز ارائه کنیم؛ هم چنین وی اشاره کرد که چنانچه ما در روند این پروژه آموزشی نیاز به حمایت متخصصان خارج از کشور داشته باشیم، میتوانیم از آنها برای آموزش دادن در این کلاسها دعوت کنیم.»
کورت شولتز معتقد است که آموزش دادن از طریق این مرکز میتواند ارزانتر و سریعتر باشد چرا که USGC میتواند هر ساله 15 دانشجو را برای آموزش به ایالات متحده بیاورد و امیدوار است که در سه سال آینده 400 تا 500 دانشجو را آموزش دهد.
او در ادامه ابراز امیدواری کرده و اذعان داشت: «امیدواریم که بتوانیم دی پایان این دورهها به افراد حرفهای و جوان دست پیدا کنیم، افرادی که بتوانند کار خود را در کارخانههای آسیاب خوراک آغاز کنند. وی گفت: ما آموزشی اساسی و پایهای را فراهم خواهیم نمود و دانش آنها از تولید خوراک را به حد استاندارد میرسانیم».
USGC امیدوار است که بعد از سه سال، مرکز آموزشهای منطقهای بتواند به طور مستقل و بدون نیاز به کمک آمریکا به کار خود ادامه دهد.
موضوعاتی که در این مرکز مورد بررسی قرار میگیرد کنترل کیفیت، کیفیت خوراک، انبار کردن دانه و مدیریت مسائل و مشکلات است و شامل تمامی جنبههای ساخت خوراک و کیفیت دانه میشود.
صنعت حال حاضر خوراک تونس
تونس صنعت خوراک ایده آلی دارد و میتواند آن را در منطقه به خوبی به نمایش بگذارد زیرا صنعت این کشور نمونهای از حد وسط است؛ یعنی نسبت به دیگر کشورهای در حال توسعه منطقه بالاتر و نسبت به صنعت خوراک آمریکا و اروپا پایینتر است.
کورت شولتز درباره موقعیت مناسب صنعت خوراک تونس اظهار داشت: «کشورهای در حال توسعه در منطقه میتوانند با خود بگویند که تونس این کار را در 15 سال انجام داد؛ ما چطور میتوانیم این کار را انجام دهیم؟ اما ما امیدواریم که بتوانیم بهبود صنعت خوراک را در شرق و غرب آفریقا آغاز کنیم».
تونس و مراکش که دو کشور شمالی آفریقا هستند کشورهایی بسیار پیچیدهای هستند اما مصر، لیبی و الجزایر از نظر مقیاس و مؤثر بودن تولید پایینتر از تونس و مراکش قرار دارند.
بنا بر گزارش USGC: «کشورهای دیگر با آموزش گرفتن از توسعه بخش خوراک تونس، میتوانند موقعیتهای بسیار مثبتی را برای افزایش رشد و بهبود تولید خوراک خود فراهم کنند».
تونس در فرمولاسیون خوراک طیور خود، بیشتر از ذرت و سویا استفاده میکند و گاهی نیز آنها را با دانههای تقطیر خشک شده، گندم و جوی محلی همراه میکند. بر اساس مطالعهای که شرکت آلتک در سال 2018 روی صنعت خوراک این کشور انجام داده است، کشور تونس 350 کارخانه آسیاب خوراک دارد که هر سال 2.778 میلیون تن تولید دارند و تقریباً نیمی از این تولیدات در صنعت طیور استفاده میشود.
سه تا چهار کارخانه خوراک، بخش عمدهای از خوراک تجاری این کشور را تولید میکنند. یکی از این شرکتها پولینا گروپ (Poulina Group) است که بزرگترین گروه تولیدی خوراک است و ماهانه 65000 تن خوراک تولید میکند.
شولتز درباره این کارخانهها میگوید: «این 3-4 کارخانه مساحت بزرگی دارند و ادغام شده هستند. این کارخانهها میتوانند از طریق زنجیره ادغام به بهرهوری برسند و سود ببرند و بدین صورت بسیار رقابتیتر از کارخانهای عمل خواهند کرد که تنها تولید کننده خوراک است. این یک حقیقت است که این روزها صنعت به سوی ادغام پیش میرود».
طبق گزارش تحقیقاتی آلتک، تمامی مناطق آفریقا شاهد رشدی سریع بودهاند و در پنج سال گذشته، میزان تولید در این منطقه 29 درصد افزایش داشته است و از 30.3 میلیون تن به 39.1 میلیون تن رسیده است که این میزان از متوسط رشد جهانی (13.1 درصد) بالاتر بوده است. طبق این پژوهش، این منطقه همچنین بالاترین نرخ خوراک را برای خوک، مرغهای گوشتی و مرغهای تخمگذار دارد.
USGC اظهار داشته که رایجترین محدودیتها برای بهبود تولید خوراک در این منطقه، قیمت بالای دانه، کیفیت پایین مواد اولیه، نیروی انسانی نامناسب و نبود امکانات دقیق و مناسب است.
آفریقای شمالی برای صنعت طیور خود به واردات خوراک وابسته است و بیش از 16 میلیون تن ذرت در سال وارد میکند که 80 درصد آن در صنعت طیور استفاده میشود.
در سال میلادی 2015 بازار خوراک ترکیبی در خاورمیانه ارزشی 34.7 میلیارد دلاری داشت و انتظار میرود که تا سال 2020 این رقم به 37.4 میلیارد دلار برسد. رشد خاورمیانه بیشتر در مصرف گوشت و توسعه صنعت دام بوده است.
ساختارهای متفاوت مقررات، اقتصاد فرار، افزایش هزینههای عملیاتی و افزایش هزینه مواد خام اساسی، این صنعت را با محدودیت مواجه کرده است.
USGC با دایر کردن مراکز آموزشی و تلاشهای دیگر در این زمینه امیدوار است تا بازار صادرات را برای آمریکا بهبود ببخشد. در سال 2017، ایالات متحده 10 میلیون تن ذرت، سورگوم و مشتقات ذرت را به این منطقه صادر کرده است و بنا بر ارزیابیهای USGC، صادرات به این منطقه، پتانسیل آن را دارد که در 10 سال آینده به بیش از 14 میلیون تن برسد.