رئیس مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی گفت: با توجه به روش علوفه‌دهی دستی در محیط‌های پرورش دام سنگین، استفاده از گاوهای بومی که بازدهی آن یک چهارم گونه‌های اصیل وارداتی یا آمیخته است مقرون به صرفه نیست.
محمدرضا ملاصالحی، در پاسخ به اینکه چرا با وجود گونه‌های بومی دام گوشتی در کشور بر نژادهایی مانند هلشتاین و اخیراً سیمنتال برای تولید شیر و گوشت تکیه کرده‌ایم، این گونه توضیح داد که در دهه 60 که بخش اعظمی از شیر مورد فرآوری در صنایع لبنی و مصرفی کشور از محل شیر خشک وارداتی تأمین می‌شد و به دنبال گونه‌ای بودیم که بتوانیم با شیردهی بالا شیر خام مورد استفاده را به طور طبیعی تأمین کنیم که گونه هلشتاین بهترین نژاد برای این مورد بود.
وی با اشاره به اینکه اکنون 8 میلیون رأس جمعیت دامی در کشور داریم، اظهار داشت: از این رقم بیش از یک میلیون رأس مربوط به نژاد هلشتاین است که در دهه 60 حدود 30 تا 40 رأس آن وارد شد و بر اثر زاد و ولد جمعیت آن به این رقم رسیده است که البته عملیات اصلاح نژادی روی این گونه از طریق واردات اسپرم و جنین انجام شده و اکنون کیفیت این نژاد مطابق با گونه‌های روز کشورهای اروپایی، آمریکا و کاناداست.
رئیس مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی این را هم گفت که از 60 سال اخیر گاوهای آمیخته را هم در دستور کار قرار داده‌ایم به شکلی که با واردات نژاد نر گونه‌هایی همچون سیمنتال، جرزی و هولشتاین و ترکیب با گاو بومی توانسته‌ایم خون نژاد خارجی را در جمعیت گاو بومی کشور گسترش دهیم به طوری که اکنون 4 میلیون و 500 هزار رأس گاو آمیخته در کشور وجود دارد.
به گفته ملاصالحی، هر گاو بومی در یک دوره شیردهی یک تن شیر می‌دهد، در صورتی که این میزان در گاو آمیخته به 3 تا 4 تن می‌رسد و اکنون سالانه بیش از 9 میلیون تن تولید شیر خام داریم که بخش عمده‌ای از آن در واحدهای صنعتی تولید می‌شود.
وی در پاسخ به اینکه چرا بیشترین تمرکز ما روی گونه هلشتاین بوده، گفت: ما در دهه 60 به سرعت نیاز داشتیم تا برای ارتقای سلامت جامعه و افزایش سرانه مصرف مواد پروتئینی از گونه‌ای استفاده کنیم که بازدهی بیشتری دارد و نژاد گاو هلشتاین بهترین مدل بود. مضاف بر آنکه ما در شرایطی نیستیم که مانند برزیل دارای مراتع سرسبز باشیم و دام بدون هیچ هزینه‌ای پروار شود.
ملاصالحی اضافه کرد: باید از اکثر گونه‌های صنعتی ما از سیستم علوفه‌ای دستی استفاده می‌کنند که برای گاوهای بومی از جمله گاو سیستان که بومی منطقه دریاچه هامون بوده و اغلب سال را از نیزارهای این منطقه استفاده می‌کرده، استفاده کنیم، چرا که باید بیش از بازدهی آن صرف خوراک علوفه نماییم.
رئیس مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از صفاتی که این روزها در پرورش دام سنگین و دام مدنظر قرار می‌گیرد، میزان کیفیت پروتئین و چربی شیر و تولید گوشت است که هلشتاین نسبت به برخی نژادها از جمله سیمنتال در رده پایین‌تری قرار دارد، در نتیجه اخیراً چند گله اصیل از گاو سیمنتال را نیز برای پرورش از اتریش وارد کرده‌ایم.
وی در پاسخ به اینکه برای حفظ گونه‌های بومی کشور به شکل اصیل چه کارهایی انجام شده نیز، گفت: در سال‌های گذشته برای حفظ نژاد گاو گلپایگانی، سرابی و حتی سیستانی کارهای مهمی انجام شده تا این گونه نیز در کشور حفظ شود.
محمدرضا ملاصالحی، در پاسخ به اینکه چرا با وجود گونه‌های بومی دام گوشتی در کشور بر نژادهایی مانند هلشتاین و اخیراً سیمنتال برای تولید شیر و گوشت تکیه کرده‌ایم، این گونه توضیح داد که در دهه 60 که بخش اعظمی از شیر مورد فرآوری در صنایع لبنی و مصرفی کشور از محل شیر خشک وارداتی تأمین می‌شد و به دنبال گونه‌ای بودیم که بتوانیم با شیردهی بالا شیر خام مورد استفاده را به طور طبیعی تأمین کنیم که گونه هلشتاین بهترین نژاد برای این مورد بود.
وی با اشاره به اینکه اکنون 8 میلیون رأس جمعیت دامی در کشور داریم، اظهار داشت: از این رقم بیش از یک میلیون رأس مربوط به نژاد هلشتاین است که در دهه 60 حدود 30 تا 40 رأس آن وارد شد و بر اثر زاد و ولد جمعیت آن به این رقم رسیده است که البته عملیات اصلاح نژادی روی این گونه از طریق واردات اسپرم و جنین انجام شده و اکنون کیفیت این نژاد مطابق با گونه‌های روز کشورهای اروپایی، آمریکا و کاناداست.
رئیس مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی این را هم گفت که از 60 سال اخیر گاوهای آمیخته را هم در دستور کار قرار داده‌ایم به شکلی که با واردات نژاد نر گونه‌هایی همچون سیمنتال، جرزی و هولشتاین و ترکیب با گاو بومی توانسته‌ایم خون نژاد خارجی را در جمعیت گاو بومی کشور گسترش دهیم به طوری که اکنون 4 میلیون و 500 هزار رأس گاو آمیخته در کشور وجود دارد.
به گفته ملاصالحی، هر گاو بومی در یک دوره شیردهی یک تن شیر می‌دهد، در صورتی که این میزان در گاو آمیخته به 3 تا 4 تن می‌رسد و اکنون سالانه بیش از 9 میلیون تن تولید شیر خام داریم که بخش عمده‌ای از آن در واحدهای صنعتی تولید می‌شود.
وی در پاسخ به اینکه چرا بیشترین تمرکز ما روی گونه هلشتاین بوده، گفت: ما در دهه 60 به سرعت نیاز داشتیم تا برای ارتقای سلامت جامعه و افزایش سرانه مصرف مواد پروتئینی از گونه‌ای استفاده کنیم که بازدهی بیشتری دارد و نژاد گاو هلشتاین بهترین مدل بود. مضاف بر آنکه ما در شرایطی نیستیم که مانند برزیل دارای مراتع سرسبز باشیم و دام بدون هیچ هزینه‌ای پروار شود.
ملاصالحی اضافه کرد: باید از اکثر گونه‌های صنعتی ما از سیستم علوفه‌ای دستی استفاده می‌کنند که برای گاوهای بومی از جمله گاو سیستان که بومی منطقه دریاچه هامون بوده و اغلب سال را از نیزارهای این منطقه استفاده می‌کرده، استفاده کنیم، چرا که باید بیش از بازدهی آن صرف خوراک علوفه نماییم.
رئیس مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی وزارت جهاد کشاورزی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از صفاتی که این روزها در پرورش دام سنگین و دام مدنظر قرار می‌گیرد، میزان کیفیت پروتئین و چربی شیر و تولید گوشت است که هلشتاین نسبت به برخی نژادها از جمله سیمنتال در رده پایین‌تری قرار دارد، در نتیجه اخیراً چند گله اصیل از گاو سیمنتال را نیز برای پرورش از اتریش وارد کرده‌ایم.
وی در پاسخ به اینکه برای حفظ گونه‌های بومی کشور به شکل اصیل چه کارهایی انجام شده نیز، گفت: در سال‌های گذشته برای حفظ نژاد گاو گلپایگانی، سرابی و حتی سیستانی کارهای مهمی انجام شده تا این گونه نیز در کشور حفظ شود.
