مقاله پیش رو طنزی تلخ و گزنده و هشداری است به سرمایه گذاران و صاحبان صنعت مرغداری که جایگاه واقعی خود را در بازگشت به تولید رقابتی دریابند و بر این واقعیت که این تشکلها به غیر از یکی دو مورد تاکنون به جز جلسه نوردیهای بیانتها و ایفای نقش توپ در بازی های فوتبال میان خبرگزاریهای جناحی سیاسی چه کار تعیین کننده ای برای تولید کردهاند، صحه می گذارد. انجمن کشتارگاهها، انجمن خوراک دام، انجمن مرغ گوشتی، انجمن جوجه یک روزه، انجمن ملی، انجمن تخم مرغ طلایی و... قس علیهذا، هرکدام کار خودشان را می کنند و هیچ نشانهای از انسجام، همفکری، اندیشه، تجزیه و تحلیل و بحثی جدی، تعیین کننده و تاثیرگذار در عرصه افکار عمومی جامعه و یا در میان تصمیمگیرندگان و تصمیمسازان دیده نمیشود. هیاهوی بسیار برای هیچ!
اگر این روزها شنیدید یا شاهد بودید که « انجمن تولید کنندگان تخم مرغ های درشت »،« انجمن تولید کنندگان تخم مرغ دو زرده »،« انجمن تولیدکنندگان تخم مرغ های ریز»،« انجمن تولید کنندگان مرغ گوشتی45 روزه»،« انجمن تولید کنندگان مرغ خشتی سه کیلویی درشت مخصوص قطعه بندی» و.... در حال ایجاد یا تأسیس هستند، اصلاً تعجب نکنید. اگر شنیدید که به زودی خانههایی چون « خانه مرغ »،« خانه مرغ و تخم مرغ خوراکی»،« خانه تخم مرغ نطفه دار» یا حجرههایی مشابه تشکیل شده یا خواهد شد، باور کنید زیرا این روزها، فضای صنعت مرغداری فضای انجمن سازی است. همه مشکلات مرغداران حل شده فقط مانده که انواع و اقسام انجمنها و تشکلها را احداث و راه اندازی کنیم!
وضع به گونه ای است که اگر مسئولی، فقط یک بار دیگر اشاره کند که اعتبارات، یارانههای دولتی، وامهای ارزان با سود کم یا فلان و بهمان امتیاز را به تشکلها و انجمنها می دهیم و لاغیر، باز هم مطمئناً چندین انجمن دیگر در رابطه با هر یک از نهاده ها و صنایع مرتبط با صنعت مرغداری در کنار تمامی تشکلهای موجود ایجاد و اعلام موجودیت خواهند کرد، البته مؤسسان و تشکیل دهندگان این تشکلها برای اینکه در همه چیز، حتی اطلاع رسانی صرفه جویی کنند، یکی از اعضای محترم هیأت مؤسس، در مراسم تأسیس و رأی گیری با گوشیهای جدید دوربین دار چند تا عکس میگیرد و اسم اعضای انتخاب شده را برای سایتهای خبری و یا گروه های تلگرامی ارسال میکند. لذا صنعت مرغداری، دست اندرکاران و به خصوص مرغداران که همه مشکلاتشان حل شده است، منتظر باشند که چند انجمن، همانند « انجمن وارد کنندگان کنجالهی سویای برزیلی یا هندی »، « انجمن وارد کنندگان ذرت اکراینی» و دهها مورد مشابه دیگرتشکیل و اعلام موجودیت کنند، گرچه این نگرانی وجود دارد که بعد از لغو تحریم ها و وارد شدن به سامانههای تجارت بین المللی مثل WTO، به یکباره بگویند از این پس به علت شرایط جدید اقتصادی و کثرت انجمنها، دیگر هیچ یارانهای به هیچ تشکلی نخواهیم داد یا شکل اعطای یارانه را عوض میکنیم و به اشخاص و افراد میدهیم نه به تشکلها و یا حرفی شبیه اینها، آن وقت ممکن است تمامی این تشکلها و انجمنها به کل اعلام تعطیلی و انحلال کنند.
به یاد داریم در شروع کار مجلس هفتم « تب فراکسیون سازی » همانند یک موج بالا گرفت و در عرصه کشاورزی دهها فراکسیون از « نخود »گرفته تا « زعفران » و« زرشک » و « کشمش » و « مرغ و تخم مرغ » در میان نمایندگان باب شد، به گونهای که بسیاری از نمایندگان فعال فراکسیونها فراموش میکردند که عضو کدام فراکسیون هستند و اگر از یکی میپرسیدی که « عضو فراکسیون نخود » هستی یا « فراکسیون کشمش »، قاطی میکرد و میگفت؛ در همه فراکسیونها عضو هستم، نمیدانم، یادم رفته...! حال اگر از این طنز تلخ فراکسیون سازی و تشکل بازیهای بی محتوا در صنعت مرغداری بگذریم و از خود سوال نکنیم که مثلاً « انجمن تولید کنندگان زنجیره ای »، چه کاری قصد دارد انجام دهد که « انجمن ملی صنایع طیور»که شامل تمامی حلقههاست نمی تواند یا نمیخواهد انجام دهد و البته با خوش بینی تصور کنیم که ایجاد تشکلهای متعدد و مختلف، بسیار خوب است زیرا جا برای حضور و فعالیت تعداد بیشتری از افراد و اشخاص مختلف در صنعت مرغداری باز میشود و در کنار هر تشکل، تعدادی از کارشناسان، متخصصان، مشاوران، جامعه شناسان، دانشجویان علاقمند، خبرنگاران تخصصی، تحلیلگران مسائل و حتی انتشارات به وجود میآید، جامعه صنعت مرغداری از سطح به عمق میرود، آمار جمع میشود، استدلال به میان میآید، مسائل و مشکلات ریشهیابی میشود و داستانهای رویایی دیگری از این قبیل، طبعاً جای امیدواری دارد و تشویق و تبریک و تحسین هیأت های مؤسس و کوشندگان ضروری است، اما واقعیت این نیست! 12 نفر و نصفی از شخصیت ها و افراد در تمامی تشکل های موجود، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم عضو هستند و حضورشان در این تشکلها اصلاً به معنی ایجاد فضای تخصصی فکری مربوط به تشکلها و بهبود شرایط کسب و کار مرغداری نیست، بلکه رقابت با خودشان است.
یعنی اگر آقای « سین »که فعالیت مرغداری خود را با یک موتورسیکلت گازی شروع کرده و حالا به یک زنجیره نمونه تولیدی تبدیل شده و به هر دلیل یک خَمِ آقای «ف» را در فلان استان و در انتخابات اعضای اتاق بازرگانی گرفته و او را حذف کرده است، حالا آقای «ف» می خواهد به تلافی آن در تشکل یا انجمنی جدید التأسیس، چرخ موتور گازی آقای « سین » را پنچر کند و میگوید که اگر قرار است دولت، پولی، اعتباری، امتیازی یا چیزی به « اینتگریشنگرها »، (که تا حالا نه تعریف درستی از آن شده و نه حتی موفقیتی کسب کرده است و نظری خلاق نیز در تطبیق این شیوه با واقعیت صنعت مرغداری کشور ما به میان نیامده) بدهد، چرا او بگیرد و من نگیرم؟ پس بشتابید؛ سر کوچه حلوا می دهند، یک انجمن می زنیم و آقای «ب»، « ق» و یا شرکت «ک» و ... را از میدان به در میکنیم. {tor_sutitle}اگر مسئول یا نهادی اعلام کند که به انجمن ها وام میدهیم، منتظر تاسیس هرگونه انجمن و تشکلی باشید{/tor_sutitle}
یک بررسی ساده در کمتر از چند دقیقه آشکار میسازد که این یا آن مدیر کوشنده فلان مجموعه بزرگ با حجم سرمایه‌گذاری چند صد میلیارد تومانی، در تمام تشکلهای صنعت مرغداری میداندار است و در تمام جلسات هم حضور مییابد. از سوی دیگر کافی است برای یک پرسش در مورد مشکلات صنعت مرغداری، تکمیل خبر، گزارش، اخذ یک آمار یا... به ایشان یا امثال ایشان زنگ بزنی، در حالی که در آن واحد یکی دو تا موبایل را نصفه، نصفه پاسخ میدهد و در اتوبان با سرعت 100 به بالا رانندگی می کند و البته صدای بوق خود روهای پشت سرش را نمیشنود، می کوشد که یک جواب سَرسَری و خلاصه بدهد زیرا عجله دارد که مثلاً از این انجمن به جلسه انجمن دیگری برود، ده تا کار خرد و ریز دیگر انجام دهد و سر راه هم سری به مزرعه اش بزند. البته به سبک و سیاق کار آفرینان قدیم، رانندهای هم در کار نیست چون که خرج بالاست و درب گاراژ منزل یا دفتر هم ریموتی شده و نیازی به نگهبان و دربان ندارد، لذا، در حالی که به سختی پارک میکند، با یک دسته پوشه در دست راست و یک دسته زیر بغل دست چپ ، به موبایلی که با گوش چپ گرفته پاسخ می دهد! مسلماً اگر از این «کوشنده صنعت مرغداری» مثل همان « نماینده مجلس هزار فراکسیونی»، فیالبداهه بپرسی عضو چند انجمن هستی و اهداف این انجمنها و فرقشان با هم چیست، بیشک قاطی خواهد کرد.
متأسفانه سران صنعت مرغداری جایگاه خودشان را فراموش کردهاند، در کنار این تشکل ها نه شرکت بازرگانی حرفه ای وجود دارد و نه متخصصانی که اهداف و سیاست های این تشکل ها را اجرایی کنند. گویی در صنعت مرغداری باب شده که اول یک انجمن تشکیل، بعد، گذشته از متن چاپ شده اساسنامه تیپ، در باب شرح وظایف اجرایی آن بحث میشود، سپس تازه اختلاف نظرها آشکار میگردد و دعواها و زد و خوردهای حذفی صورت میگیرد، بعد از مدتهای مدید متوجه می‌شوند که این انجمن چه کارهایی میتوانسته انجام دهد که نداده است و چگونه باید عمل می کرده که نکرده است، آن وقت همه اعضای هیأت مدیره با هم قهر میکنند و انجمن تعطیل، نیمه تعطیل و یا منفعل میشود. میماند یک نفر سخنگو که او هم در چارچوب سیاست های فوتبال بازیِ خبری بعضی سایتها و خبرگزاریهای جناحی که بدون قصدِ حل مشکلات مرغداران، اهداف سیاسی خودشان را دنبال میکنند، مشغول به کار میشود و نقش توپ را ایفا و در برابر پرسشهایی مثل «چرا تخم مرغ ارزان شد، دولت نمیتواند مشکلات صنعت را حل کند، دولت مشکلات صنعت را حل کرده و شرایط بهشت برین است» و ...، به چپ و راست زمین بازی شوت میشود.
جالب اینکه در میانه تشکیل این انجمنهای رنگارنگ، چند تا دلال زرنگ خوش فکر دست همه را از پشت میبندند و با قبضه کردن بازار نهادهها تا عرضه گوشت مرغ و تخم مرغ در حلقههای متعدد زنجیره، قیمت را جلوی چشم همگان تعیین و ابلاغ می کنند!
