بدون هیچ تردیدی، اقدام و به اجرا گذاردن طرح درجه بندی کیفیتی مرغ در راستای ارتقاء بهداشتی مرغ کشتار شده مصرفی مردم، از سوی سازمان دامپزشکی کشور اقدامی ممتاز تلقی میگردد اما شایسته تر این بود که قبل از اجرایی شدن این طرح با موضوع فوق نمیبایست فوریت و عجله گی بعمل آورده میشد علت پر واضح است اینکه ایا در نوع کشتار یا بهتر بگوییم در کشتارگاههای طیور جهت کشتار مرغ از تکنولوژی خاص و بسیار پیشرفته بهره ای برده شده است؟فرض را بر این گذاریم که اینچنین بوده است، که نبوده است. آیا صرف بر اینکه کشتار مرغ در کشتارگاهی متفاوت و لوکس با ضریب بهداشتی حداکثری، کشتار گشته است، مگر میشود بدین طریق لاشه مرغ را درجه بندی کیفیتی کرد؟ مگر میشود با افزودن عملیاتی چند، در قطعه بندی، بسته بندی، کیفیت مرغ را درجه بندی نمود و با نام هایی چون مرغ A+, A, B ،تفاوت در قیمت ها را سبب گردید؟ در درجه بندی کیفیتی مرغ کشتار شده، چگونگی در نوع پرورش، نوع خوراکی که گله با ان تغذیه و دوره را به اتمام رسانیده، مصرف دارو در طول دوره پرورش، بروز یا عدم بروز بیماری در گله و.. همگی در درجه بندی کیفیتی مرغ اعم از قبل کشتار و یا بعد از کشتار، به جدیت دخیل میباشند. تکرار مینمایم هر چند هدف اصلی ارتقاء کیفیتی مرغ مطرح است، ولی این طرح نیازمند بررسی های کارشناسانه قویتری میباید قرار میگرفت. هنوز فروش گوشت لاکچری و ویل، با قیمت های فضایی را در دنیای مجازی و حقیقی فراموش نکرده ایم که بوسیله عده ای سود جوی غیر قانونی بر قشری از مردم تحمیل گردید. حداقل کاری که میشود در راستای آگاه سازی مصرف کننده اجرایی نمود، در قسمتی از پوشش نایلونی مرغ عبارت : این درجه بندی کیفی صرفاً بلحاظ نوع کشتار میباشد. را گنجاند.