چگونه می توان یک مرغدار موفق بود

چگونه می توان یک مرغدار موفق بود
آقای Tyson Loewen هر روز صبح ساعت 5 از خواب بیدار و روانۀ مرغداری خود می شود. در طول 5 ساعت پس از آن، وی به بازرسی اوضاع 180 هزار پرندۀ خود می رسد. احتمال وجود نشانه و علائم بیماری را بررسی می کند، وضعیت آب و دان طیور و گردش هوا را چک و طیور مُرده را جمع آوری می کند. او باز هم در طول روز به مرغدانی سرکشی می کند و با دقت وضعیت رفاهی طیور را نظارت می کند. معمولاً کار روزانه او در ساعت 9 شب – یعنی 16 ساعت بعد از اینکه از خواب برمی خیزد – هنگامیکه آخرین سرکشی خود به مرغداری را انجام می دهد، به اتمام می رسد. او 45 روز را بدین منوال می گذراند و سپس 20 روز توقف می کند تا مرغداری ها را برای ورود دستۀ جدید آماده سازد و در هر سال 6 دستۀ طیور به ثمر می رساند. میزان مرگ و میر سالانۀ طیور او به 6 درصد در سال می رسد که سعی دارد این رقم را به 4 درصد برساند. هر کدام از دسته های طیور در حدود 450 هزار کیلوگرم گوشت می دهند.
نکاتی برای موفقیت
مسلماً تولید کردن طیور تجاری امری سخت است؛ بایستی 7 روز در هفته کار کنی و همچنین به سرمایه گذاری هنگفت از سوی مرغدار نیاز است.
Tom Tabler یکی از اساتید رشتۀ مرغداری در دانشگاه می سی سی پی، در این خصوص می گوید: "کسانی که با این حرفه آشنا هستند به خوبی می دانند که این شغلی 24 ساعته در 7 روز هفته است و بایستی در قبال آن متعهد و مسئول باشی تا بتوانی به موفقیت برسی! من خودم یک کارشناس فنی و یک پرورش دهنده بودم. 5 صبح در مرغداری بودم و 10 و نیم شب هم آنجا بودم. اگر شما 5 عصر به مرغ ها سر بزنید و تا فردا 8 و 9 صبح نیایید مرغدار موفقی نخواهید بود. مرغ ها به این فکر نمی کنند که الان تعطیلات آخر هفته است و یا کریسمس و شب عید است. آنها بایستی هر روز مراقبت شوند و شما بایستی نسبت به این موضوع متعهد باشید، این را فقط آنها که به موفقیت رسیده اند می فهمند. شاید هر کسی نتواند با این سبک زندگی کنار بیاید بنابراین این حرفه مناسب هر شخصی نیست."
علاوه بر این، پرورش دهندگان مرغ های تجاری موفق سخت کوش و جزئیات گرا هستند، و به معنای واقعی کلمه حافظ سلامت و امنیت طیور باشند. در اینجا به بعضی دیگر از ویژگی های لازم برای پرورش دهندگان موفق پرداخته ایم:


1.اهمیت به جزئیات
به گفتۀ دامپزشک David French ، دکتر دامپزشک در فارم Sanderson که سومین فارم بزرگ تولیدکنندۀ طیور ایالات متحده محسوب می شود، مرغداران موفق مهارت فوق العاده ای در مشاهده دارند و طیور خود را به خوبی می شناسند. وی گفت: "آنها هم به کارکرد تجهیزات و تأسیسات خود به خوبی واقفند و هم طیور خود را به خوبی می شناسند. آنها تنها از طریق تجهیزات کامپیوتری بر طیور خود نظارت ندارند بلکه خود طیور را هم زیر نظر می گیرند."
مرغداران زمان زیادی را در مرغداری سپری می کنند و تلاش می کنند تا هرگونه نشانه ای که تأثیری بر روی سلامتی طیور دارد و یا عوامل استرس زا در آنها را کشف و برطرف سازند. یکی از کارشناسان در این زمینه می گوید: "شما نیاز دارید که ساعت ها بنشینید و حرکات و رفتار طیور را در زمان ها و دوره های مختلف پرورش، زیر نظر بگیرید. چنانچه طیور بیش از حد گرم و یا سردشان شود، و یا جریان هوای داخل مرغداری مطلوب نباشد، آب و دان نداشته باشند چه رفتاری می کنند؟ یا اگر همه چیز خوب و درست باشد چه رفتاری دارند؟ اگر مدتی طولانی به تماشای آنها بنشینید قطعاً از رفتار آنها متوجه می شوید که خوب هستند یا خیر. فقط کافیست زبان بدن طیور را بشناسید آن وقت طیور به شما خواهند گفت که کجای کار می لنگد!"

2.شوق یادگیری
پرورش دهندگان موفق دانش آموزانی مشتاق هستند. آنها در سمینارها شرکت می کنند و در زمینۀ کاری خود مطالعه دارند. . دکتر French در این زمینه می گوید فارم Sanderson معمولاً سالی یک مرتبه برای پرورش دهندگان، انجمن و گردهمایی هایی تشکیل می دهد و از آخرین روندهای مرغداری و روش های مدیریتی و تهدیدات در این حرفه به آنها اطلاعات ارائه می کند. وی اذعان دارد: "هنگامیکه من این پرورش دهندگان را در این جلسات می بینم حقیقتاً متوجه می شوم که آنها متعهد و خواستار پیشرفت هستند. آنها از این فرصت بدست آمده قدردانی می کنند و دوست دارند که همه چیز را بدانند و توضیحات کافی می خواهند. بهترین پرورش دهندگان آنهایی هستند که همگام با تکنولوژی روز هستند و مطالب آموزشی در این رابطه را مطالعه می کنند."

3.دید سخت گیرانه ای نسبت به بیوسکیوریتی دارند
همانگونه که هر مرغداری می بایست بداند، کوچک ترین اهمال در بیوسکیوریتی می تواند یک دستۀ طیور سالم را تبدیل به طیور ناسالم کند، و به همین دلیل هم پرورش دهندگان موفق در خصوص اعمال استانداردهای بیوسکیوریتی سخت گیر هستند. از جملۀ مواردی که بایستی به خوبی نظارت شود هرگونه عبور و مرور به درون و یا در نزدیکی فارم است. دکتر Suzanne Dougherty دامپزشک و مشاور مستقل طیور در آتن آلاباما و همچنین معاون اجرایی انجمن امریکایی پاتولوژیست های طیور در این باره اظهار دارد: "یک پرورش دهندۀ خوب همیشه می داند که چه کسی به فارمش آمده است. من واقعاً لذت می برم وقتی که به فارمی سر می زنم و مرغدار درست پشت سر من است."
دکتر Phil Stayer سرپرست دامپزشکی فارم Sanderson می گوید در این فارم در ابتدای ورودی هر مرغداری یک حوضچۀ حمام خشک برای شستشوی پاها هست. وی ادامه می دهد: "با توجه به رطوبتی که ما اینجا در جنوب امریکا داریم به مرغدارانمان تأکید می کنیم که آب این حوضچه را حداقل ماهی یک مرتبه عوض کنند اما یک مرغدار خوب حداقل دو مرتبه در ماه باید این کار را انجام دهد."

4.دسترسی به آب تمیز
دسترسی به آب تمیز، یکی از اصول اولیۀ مهم در رابطه با سلامت طیور است. به گفتۀ دکتر Don Ritter دامپزشک فارم Mountaire در مریلند طیور دو برابر میزانی که می خورند، آب می نوشند. بنابراین آنچه که درون آب آشامیدنی آنها وجود دارد بسیار مطرح است. آب آشامیدنی آنها بایستی مرتباً به لحاظ مواد معدنی و pH موجود در آن نظارت و بررسی شود ضمن اینکه بایستی بدانیم که سطح pH موجود در آب بر روی سلامت گوارش طیور مؤثر است.

5.جریان هوا
رطوبت و سطح بالای آمونیاک، دو مانع بزرگ برای داشتن جریان هوای مطلوب در مرغداری است. وجود سطح بالای آمونیاک، طیور را در معرض بیماری های تنفسی و مشکلات چشم قرار می دهد. حتی گذراندن یک شب در مرغداری با شرایط بد هوایی و سطح بالای آمونیاک می تواند برای طیور مشکل ساز و زمینه ساز بیماری باشد. به نظر دکتر Tabler معمولاً پرورش دهندگان نسبت به بوی آمونیاک در مرغداری حساسیت خود را از دست می دهند و معمولاً سطح آمونیاک موجود در مرغداری بالاتر از آن است که آنها متوجه می شوند؛ به همین خاطر سنسورهای دستی برای تشخیص سطح مجاز آمونیاک ساخته شده و هزینه ای بین 400 تا 500 دلار دارد که می تواند برای برخی پرورش دهندگان مفید باشد. به عقیدۀ Loewen بهترین راه پایین آوردن رطوبت هوا و سطح آمونیاک، جریان بیشتر هواست.

6.مدیریت بستر کاهی طیور
پرورش دهندگان موفق به بستر کاهی طیور دقت فراوان دارند و با خشک نگه داشتن آن، از رطوبت مرغداری می کاهند.  دکتر Tabler می گوید بستر کاهی نمدار و مرطوب برای مرغ ها اصلاً خوب نیست و تولید آمونیاک را بیشتر می کند. تمام میکروب ها در محیط های مرطوب رشد می کنند.

7.کاهش استرس
سال ها پیش، وقتی جوجه ها از تخم خارج می شدند مرغ مادر آنها را گرم نگه می داشت و برای آنها آب و دان پیدا می کرد؛ در زندگی امروزی و در مرغداری های تجاری، مرغدار این نقش و وظیفه را به عهده دارد. اینکه مرغدار تا چه اندازه قادر به برآوردن نیازهای آنها باشد و لوازم راحتی آنها را فراهم کند تأثیری مستقیم بر روی میزان استرس طیور و نهایتاً بر روی میزان مقاومت آنها در مقابل بیماری ها دارد.

8.توانایی پرورش طیور فاقد آنتی بیوتیک
در گذشته و تا چند سال پیش، استفاده از آنتی بیوتیک در پرورش مرغ ها مانعی نداشت. اما با فشار آوردن از سوی سازمان مواد غذایی و دارویی امریکا برای منع مصرف آنتی بیوتیک، به ویژه آن دسته که برای سلامت مصرف کنندگان مضر محسوب می شد، مرغداران مجبور به حذف و یا محدودیت در مصرف آنتی بیوتیک برای طیور خود شدند. یکی از کارشناسان می گوید: "با حذف آنتی بیوتیک از رژیم غذایی مرغ ها و از جوجه کشی، بسیاری از پرورش دهندگان و کمپانی های تولید مجبور به یادگیری روش های جدید برای پرورش مرغ شدند. آنها مجبور بودند که مدیریت خود را با پرورش بدون استفاده از آنتی بیوتیک تطبیق دهند."

9.آشنایی با مهارت های مکانیکی
اگرچه برای یک مرغدار تجاری داشتن مهارت های فنی و مکانیکی الزامی نیست اما همین که در مواقع لزوم مرغدار بتواند روشنایی های مرغداری و یا لوله کشی های آب یا تهویه را تعمیر کند، سود کرده است.
دکتر Tabler در این باره می گوید: "در نظر بگیرید که هر کدام از تجهیزات مرغداری به عنوان مثال خط تغذیه کننده خراب شود و شما بدانید که چگونه آن را تعمیر کنید، مسلماً در این صورت توانسته اید در وقت و هزینه صرفه جویی زیادی کرده باشید."
تقریباً تمام مرغ های گوشتی که در ایالات متحده تولید می شود در مزارع خانوادگی کوچکی پرورش می یابند که با کمپانی های زنجیره ای بزرگ قرارداد تجاری دارند. بدین ترتیب، این امر موجب می گردد تا در مقایسه با سایر نقاط جهان ، مرغ ها به سالم ترین و ارزان ترین شیوه رشد و پرورش یابند!
 
 
نظر خود را ثبت نمایید
  • موارد زیر جهت نمایش تایید نخواهد شد:
  • ۱- در متن شماره همراه و آدرس الکترونیکی درج شود
  • ۲ - در متن از جملات و الفاظ غیر عرف استفاده شود
  • ۳ - متن انگلیسی یا پینگلیش تایپ شود
Copyright © 2006 - 2024 ITPNews.com