هدف دامپرور از آمیخته گری
1. هدف پرورش گوسفند در ایران (تولید گوشت) است.
2. گوشت گوسفند بالاترین مصرف را دارد (70-60%).
3. افزایش تولیدات گوسفند در چارچوب مراتع ایران مقدور نیست.
در نتیجه نیاز به اصلاح نژاد است که در ایران نتایج اصلاح نژاد وجود ندارد یا جنبه عملی پیدا نکرده است در نتیجه دامپرور اقدام به آمیخته گری می کند.
1. هدف پرورش گوسفند در ایران (تولید گوشت) است.
2. گوشت گوسفند بالاترین مصرف را دارد (70-60%).
3. افزایش تولیدات گوسفند در چارچوب مراتع ایران مقدور نیست.
در نتیجه نیاز به اصلاح نژاد است که در ایران نتایج اصلاح نژاد وجود ندارد یا جنبه عملی پیدا نکرده است در نتیجه دامپرور اقدام به آمیخته گری می کند.
انتخاب (SELECTION):
عملی که به وسیله آن بهترین افراد گله به عنوان والد برگزیده شده تا به کمک آنها بهترین افراد نسل بعد را تولید کنند. پس مهمترین عملی که دامپرور می تواند به وسیله آن به تثبیت یا نفوذ صفات مطلوب در میان گله بپردازد همین انتخاب می باشد.
آمیخته گری (CROSS-BREEDING):
تلاقی بین دویا چند نژاد، گونه و افراد غیرخویشاوند در داخل یک نژاد می باشد. از آمیخته گری دو نژاد در نسل اول نتاج مطلوب بدست می آید ولی چون در نسل های بعد مجزا شدن ژن ها صورت می گیرد تغییراتی از نظر رنگ و صفات اقتصادی ظاهر می شود.
TRMINAL - CROSS BREEDING
مشکلات ناشی از آمیخته گری:
در صفات کمی مشکلاتی همچون کاهش وزن دنبه، کاهش میزان باروری، افزایش سخت زایی، تغییر در میزان شیر تولیدی در نتایج و کاهش نسبت بره زایی را می توان دید.
در صفات کیفی مشکلاتی همچون تغییر در کیفیت لاشه، تغییر در عادت پذیری نسبت به محیط و کاهش کیفیت پشم را مشاهده نمود.
با توجه به این مطالب می توان نتیجه گرفت که استفاده غیر اصولی از آمیخته گری مشکلاتی را که در بالا قید شد را خواهد داشت و باید طی یک برنامه اصولی این کار را پی گیری نمود.
تهیه و تدوین: مهندس قاسم خلیل پور
