طبق آخرین پژوهشی که توسط محققین دانشگاه Leicester انجام شده، مجموع تعداد مرغ های مزارع از مجموع تمام طیور موجود بر روی کرۀ زمین بیشتر است. امروزه رستوران های مرغ سوخاری را در همه جا می بینید. در امریکا بهای یک پوند مرغ 1.92 دلار است که نسبت به سال 1960 میلادی (پس از تعدیل تورم بازار) 1.71 دلار هم کاهش داشته است. در همین حین بهای گوشت گوساله نیز با 1.17 دلار کاهش به 5.80 دلار/پوند رسیده است.
در دهۀ 40 میلادی، امریکا رقابتی در میان مرغداران راه اندازی کرد که هدف آن پرورش مرغ هایی بزرگ بود به نحوی که به تنهایی برای تمام خانواده کافی بود : سینۀ مرغ آنقدر بزرگ بود که می شد بُرش های استیک از آن درآورد و ران مرغی که استخوان نحیف آن در میان گوشت پُرحجم آبدارش گُم می شود.
از آن زمان به بعد همچنان مرغداران به پرورش مرغ های بزرگ ادامه دادند. محققین مرغ های پرورشی سال های 1957، 1978 و 2005 میلادی را مقایسه کردند و مشاهدات نشان می داد که در 56 روزگی این طیور به ترتیب 900 گرم، 1.8 کیلوگرم و 4.2 کیلوگرم وزن داشتند. از طرفی دیگر، پرورش یک مرغ بزرگ بیشتر از دو مرغ کوچکتر سود داشت.
از آن زمان به بعد همچنان مرغداران به پرورش مرغ های بزرگ ادامه دادند. محققین مرغ های پرورشی سال های 1957، 1978 و 2005 میلادی را مقایسه کردند و مشاهدات نشان می داد که در 56 روزگی این طیور به ترتیب 900 گرم، 1.8 کیلوگرم و 4.2 کیلوگرم وزن داشتند. از طرفی دیگر، پرورش یک مرغ بزرگ بیشتر از دو مرغ کوچکتر سود داشت.
همچنین مصرف آنتی بیوتیک نیز منجر می شد که مرغدار هیچ نگرانی بابت سلامت طیور خود نداشته باشد. تا قبل از جنگ جهانی دوم، مرغداران در مقیاسی کوچک تولیدات داشتند؛ آنها تا زمانی که مرغ تخم می گذاشت آن را نگه می داشتند و پس از آنکه پیر شد گوشت آن را می فروختند. داروهای آنتی بیوتیک باعث می شد تا مرغداران با خیالی آسوده تر طیور خود را در فضایی آلوده و ناپاک و تنگ نگه دارند. بنابراین طیوری که در جای تنگ و شلوغ پرورش می یافت تحرکی هم نداشت و متعاقباً غذای کمی هم می خورد.
در دهۀ 80 میلادی، پزشکان اعلام کردند که خوردن زیاد گوشت قرمز منجر به بالا رفتن چربی خون و در نتیجه ظهور بیماری های قلبی می گردد. اگر چه آن نگرانی ها از بین رفت اما اطلاعات جدیدتر حاکی از این بود که مصرف بیش از حد گوشت قرمز، خطر ابتلا به سرطان روده را به همراه دارد. اما در مقابل، گوشت مرغ به عنوان غذای سالم معرفی شد.
قسمت های مختلف مرغ
نه تنها غربی های ایرادگیر هر روزه مرغ را در زمرۀ غذای مطلوب خود می دانند؛ بلکه بالا رفتن درآمد در کشورهای کم درآمد نیز منجر به افزایش تقاضا برای گوشت شد. در نتیجه امروزه می بینیم که گوشت مرغ بالاترین میزان خرید و فروش را در بازار گوشت دارد.
در مصرف گوشت مرغ باز هم تفاوت هست! اگرچه مصرف کنندگان درکشورهای غربی گوشت سفید و کم چرب سینۀ مرغ را می پسندند، بسیاری از مصرف کنندگان آسیایی و آفریقایی گوشت تیره تر ران را ترجیح می دهند. این اولویت بندی ها به قیمت نیز بستگی دارد: در امریکا قیمت گوشت سینۀ مرغ 88 درصد گرانتر از ران است؛ اما در اندونزی 12 درصد هم ارزان تر است! تفاوت در مصرف پای مرغ (پنجۀ مرغ) حتی از این هم بیشتر است؛ یعنی در حالیکه حتی در کشورهای غربی تصور خوردن پنجۀ مرغ چندش آور است اما در بسیاری از منوهای رستوران های چینی این غذا دیده می شود! در حال حاضر چین هر ساله حدود 300 هزار تن پای مرغ (پنجۀ مرغ) وارد می کند.
از سوی دیگر، تخصص و مهارت هر کشوری در زمینۀ تولید در میزان داد و ستد آن کشور تأثیرگذار است. امریکا و برزیل – دو تا از بزرگترین صادرکنندگان گوشت مرغ جهان – از بزرگترین تولید کنندگان کشاورزی و تولید غلات و خوراک طیور هستند که بیشترین هزینه را در تولید و پرورش مرغ دارد. در مقابل، چین و تایلند بازار گوشت فراوری شده را در دست دارند که لازمۀ آن داشتن نیروی کار ارزان و ماهر است. روسیه و اوکراین که زمانی واردکنندگان بزرگ گوشت مرغ بودند، اینک با رشد صنعت غلات، از صادرکنندگان شده اند.
اگرچه رونق تولیدات گوشت مرغ به نفع مصرف کنندگان بود اما مدافعین حقوق حیوانات ابراز نگرانی کردند که مبادا سیاست های کاهندۀ هزینه به نفع مصرف کنندگان برای پرندگان گران تمام شود. آنها مدعی شدند که سایز طیور آنقدر بزرگ شده که آنها حتی قادر به جفت گیری نیستند. استخوان های نحیف آنها به سختی قادر است چنین وزنی را تحمل کند. بنابراین تا حدودی به دنبال اعتراض حامیان حقوق حیوانات و تا حدودی هم به دلیل قابل تهیه و دربضاعت عموم بودنِ گوشت مرغ، به تعداد مصرف کنندگانی که حاضر بودند برای مرغی که در شرایط بهتری پرورش یافته پول بیشتری پرداخت کنند، افزوده شد. به دنبال این اتفاق، فروش مرغ هایی که – بر خلاف مرغ های گوشتی سابق – در فضای باز و امکان تحرّک پرورش می یافتند توسعه یافت.
در سال های اخیر، حامیان و مدافعین حقوق حیوانات گام بزرگی در جهت رفاه حال حیوانات برداشتند و در این راه هم به موفقیت عظیمی دست یافتند. این تغییرات منجر شد تا در بسیاری از کشورهای بزرگ و توسعه یافته، مزرعه داران سیاست های پرورشی خود را مطابق با قوانین جدید تغییر دهند.
در دهۀ 80 میلادی، پزشکان اعلام کردند که خوردن زیاد گوشت قرمز منجر به بالا رفتن چربی خون و در نتیجه ظهور بیماری های قلبی می گردد. اگر چه آن نگرانی ها از بین رفت اما اطلاعات جدیدتر حاکی از این بود که مصرف بیش از حد گوشت قرمز، خطر ابتلا به سرطان روده را به همراه دارد. اما در مقابل، گوشت مرغ به عنوان غذای سالم معرفی شد.
قسمت های مختلف مرغ
نه تنها غربی های ایرادگیر هر روزه مرغ را در زمرۀ غذای مطلوب خود می دانند؛ بلکه بالا رفتن درآمد در کشورهای کم درآمد نیز منجر به افزایش تقاضا برای گوشت شد. در نتیجه امروزه می بینیم که گوشت مرغ بالاترین میزان خرید و فروش را در بازار گوشت دارد.
در مصرف گوشت مرغ باز هم تفاوت هست! اگرچه مصرف کنندگان درکشورهای غربی گوشت سفید و کم چرب سینۀ مرغ را می پسندند، بسیاری از مصرف کنندگان آسیایی و آفریقایی گوشت تیره تر ران را ترجیح می دهند. این اولویت بندی ها به قیمت نیز بستگی دارد: در امریکا قیمت گوشت سینۀ مرغ 88 درصد گرانتر از ران است؛ اما در اندونزی 12 درصد هم ارزان تر است! تفاوت در مصرف پای مرغ (پنجۀ مرغ) حتی از این هم بیشتر است؛ یعنی در حالیکه حتی در کشورهای غربی تصور خوردن پنجۀ مرغ چندش آور است اما در بسیاری از منوهای رستوران های چینی این غذا دیده می شود! در حال حاضر چین هر ساله حدود 300 هزار تن پای مرغ (پنجۀ مرغ) وارد می کند.
از سوی دیگر، تخصص و مهارت هر کشوری در زمینۀ تولید در میزان داد و ستد آن کشور تأثیرگذار است. امریکا و برزیل – دو تا از بزرگترین صادرکنندگان گوشت مرغ جهان – از بزرگترین تولید کنندگان کشاورزی و تولید غلات و خوراک طیور هستند که بیشترین هزینه را در تولید و پرورش مرغ دارد. در مقابل، چین و تایلند بازار گوشت فراوری شده را در دست دارند که لازمۀ آن داشتن نیروی کار ارزان و ماهر است. روسیه و اوکراین که زمانی واردکنندگان بزرگ گوشت مرغ بودند، اینک با رشد صنعت غلات، از صادرکنندگان شده اند.
اگرچه رونق تولیدات گوشت مرغ به نفع مصرف کنندگان بود اما مدافعین حقوق حیوانات ابراز نگرانی کردند که مبادا سیاست های کاهندۀ هزینه به نفع مصرف کنندگان برای پرندگان گران تمام شود. آنها مدعی شدند که سایز طیور آنقدر بزرگ شده که آنها حتی قادر به جفت گیری نیستند. استخوان های نحیف آنها به سختی قادر است چنین وزنی را تحمل کند. بنابراین تا حدودی به دنبال اعتراض حامیان حقوق حیوانات و تا حدودی هم به دلیل قابل تهیه و دربضاعت عموم بودنِ گوشت مرغ، به تعداد مصرف کنندگانی که حاضر بودند برای مرغی که در شرایط بهتری پرورش یافته پول بیشتری پرداخت کنند، افزوده شد. به دنبال این اتفاق، فروش مرغ هایی که – بر خلاف مرغ های گوشتی سابق – در فضای باز و امکان تحرّک پرورش می یافتند توسعه یافت.
در سال های اخیر، حامیان و مدافعین حقوق حیوانات گام بزرگی در جهت رفاه حال حیوانات برداشتند و در این راه هم به موفقیت عظیمی دست یافتند. این تغییرات منجر شد تا در بسیاری از کشورهای بزرگ و توسعه یافته، مزرعه داران سیاست های پرورشی خود را مطابق با قوانین جدید تغییر دهند.
