ایمنی توانایی مقاومت در برابر بیماریهاست. بایستی توجه داشت که برای هر نوع بیماری، ایمنی اختصاصی وجود دارد. ایمنی در واقع قسمتی از دفاع (مقاومت) بدن در برابر بیماریهاست. البته بایستی خاطرنشان کرد که بدن در برابر بسیاری از بیماری ها ایمنی ندارد و یا حداقل هنوز ایمنی بدن در برابر برخی از بیماری ها ناشناس می باشد.
ایمنی ارثی
ایمنی ارثی
نوعی مقاومت طبیعی مخصوص به هر گونه، زنجیره، نژاد، نسل و یا در محدوده آنهاست.
ایمنی اکتسابی
نوعی ایمنی که با آنتی بادی ها گسترش می یابد. آنتی بادی ها بر اساس قرارگیری در معرض بیماری ها گسترش می یابند.
الف) ایمنی اکتسابی فعال:
این نوع ایمنی با بهبود یافتن از بیماری (با عوامل بیماری زایی خاص) و یا در پاسخ به برخی واکسن ها بدست می آید.
ب) ایمنی اکتسابی منفعل (ایمنی کسب شده از والدین):
این نوع ایمنی زمانی بدست می آید که آنتی بادی ها از طریق مرغ به جوجه منتقل شود. روش دیگر بدست آمدن این نوع ایمنی تزریق آنتی سرم می باشد. ایمنی یا مقومت ارثی را براحتی نمیتوان دستکاری کرد. این کار را تنها با روش های انتخاب ژنتیک می توان انجام داد. ایمنی جوجه ها در برابری (Lymphoid Leukosis LL) مثالی از این گونه دستکاری هاست. متخصصین ژنتیک توانایی این کار را دارند که جوجه هایی را مقاوم در برابر LL ایجاد نمایند و یا برعکس. در محیط های آلوده به LL میزان مرگ و میر در گروه جوجه های مقاوم به LL، یک بیستم گروه های مستعد در برابر این بیماری می باشد. مقاومت ارثی ممکن است بصورت کامل صورت بگیرد و یا بی ثبات باشد. این موضوع بصورت کامل مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی های صورت گرفته مشخص گشت در تمامی کلاس های پرندگان ایمنی های ارثی اختصاصی در برابر بیماری ها وجود دارد. بعنوان مثال بوقلمون ها در برابر بیماری Laryngotrocheitis مقاومت دارند. همچنین مشخص شد که مقاومت ژنتیکی به یک بیماری در محدوده هر کلاس نیز متغیر است. بعنوان مثال اردک های مسکویی بطور ژنتیکی در برابر ویروس Entertitis اردک ها، از سایر اردک ها حساس تر هستند. مقاومت ارثی در برابر بیماری ها در بسیاری از پرندگان، ممکن است خاص باشد. این موضوع می تواند دلیل بی ثباتی پاسخ های ایمنی در محدوده یک گله باشد. حساسیت و یا مقاومت در برابر بیماری ها به نیازهای عوامل بیماری زا نیز مربوط می باشد. بسیاری از عوامل بیماری زا تنها میزبانان خاصی را بیمار می کنند. در برخی موارد تنها میزبانان خاصی محیط مورد نیاز عامل بیماری زا را فراهم می کند. مثال های متعددی در این موارد وجود دارد: بعنوان مثال Laryngotrocheitis و کوریزا تنها سبب بیمار شدن مرغ ها می شوند و تمامی گونه های دیگر طیور به این بیماری مقاوم هستند. همچنین مایکوپلاسنا ملگریدیس بوقلمون ها را بیمار می کند ولی مرغ ها در برابر آن مقاوم می باشند. اما بیماری زایی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و مایکوپلاسما سینویا بطور مساوی سبب بیماری در مرغ ها و بوقلمون ها می شود. در اغلب موارد واکسیناسیون بعنوان دارویی پیشگیرانه مورد استفاده قرار می گیرد. واکسیناسیون وسیله ایی است در جهت موفقیت در خلال کسب ایمنی. بوسیله ایمنی اکتسابی فعال، پرنده، حیوان و یا انسان آنتی بادی های زیادی را در جهت حفاظت در برابر بیماری تولید می کند. قسمتهایی از مکانیسم بیماری – دفاعی حیوانات توانایی گسترش آنتی بادی را دارد. زمانی که یک عامل بیماری زا به بدن راه می یابد، مکانیسم دفاعی بدن راه اندازی می شود و بنابراین ساخت آنتی بادی های خاصی آغاز می گردد. پس از بهبودی حیوان ایمنی در برابر آن بیماری در حیوان باقی خواهد ماند. اما ایمنی اکتسابی معمولا عمر کوتاهی دارد. برخی از آنتی بادی ها مانند آنتی بادی بیماری نیوکاسل ممکن است برای مدت زمان کمی حیوان را در برابر این بیماری ایمن نماید. در عوض برخی از آنتی بادی ها مانند آنتی بادی های Fowl Pox ممکن است مادام العمر سبب ایمنی پرنده شود. در جهت گسترش آنتی بادی های درازمدت برای بیشتر بیماری ها مرغ بایستی حداقل شش هفته عمر داشته باشد. به همین دلیل واکسیناسیون برخی بیماری ها تا رسیدن پرنده به سن شش هفتگی به تاخیر می افتد و یا پرنده بین هفته ششم زندگی و بلوغ واکسینه می شود. توجه به عمر طولانی آنتی بادی و توانایی میزبان در سنین مختلف و همچنین انتخاب بهترین سن و فاصله تکرار واکسیناسیون برعلیه بیماری های خاص بسیار مهم است. ایمنی اکتسابی فعال، زمانی موفقیت آمیز است که آنتی بادی های تولید شده مناسب باشد. ایمنی حاصل از والدین از این نوع است. مرغ آنتی بادی های خود را از طریق تخم مرغ به جوجه ها منتقل می کند. تزریق آنتی سرم به موارد مستعد نیز همان نتایج را می دهد. آنتی بادی های منفعل دوره زندگی سه تا چهار هفتگی دارند. بنابراین حفاظت در برابر بیماری برای مدت زمان کوتاهی وجود دارد . با گسترش ایمنی فعال ، ایمنی منفعل غالبا دچار اختلال می شود. این اختلال، علل تکرار برخی واکسیناسیون ها مانند نیوکاسل و برونشیت در سن سی و پنج روزگی می باشد. تکرار واکسیناسیون بایستی یک پاسخ ایمنی قوی تر، یکپارچه تر و طولانی تر به پرنده بدهد.
منبع:
American Egg and Poultry Associations
ایمنی اکتسابی
نوعی ایمنی که با آنتی بادی ها گسترش می یابد. آنتی بادی ها بر اساس قرارگیری در معرض بیماری ها گسترش می یابند.
الف) ایمنی اکتسابی فعال:
این نوع ایمنی با بهبود یافتن از بیماری (با عوامل بیماری زایی خاص) و یا در پاسخ به برخی واکسن ها بدست می آید.
ب) ایمنی اکتسابی منفعل (ایمنی کسب شده از والدین):
این نوع ایمنی زمانی بدست می آید که آنتی بادی ها از طریق مرغ به جوجه منتقل شود. روش دیگر بدست آمدن این نوع ایمنی تزریق آنتی سرم می باشد. ایمنی یا مقومت ارثی را براحتی نمیتوان دستکاری کرد. این کار را تنها با روش های انتخاب ژنتیک می توان انجام داد. ایمنی جوجه ها در برابری (Lymphoid Leukosis LL) مثالی از این گونه دستکاری هاست. متخصصین ژنتیک توانایی این کار را دارند که جوجه هایی را مقاوم در برابر LL ایجاد نمایند و یا برعکس. در محیط های آلوده به LL میزان مرگ و میر در گروه جوجه های مقاوم به LL، یک بیستم گروه های مستعد در برابر این بیماری می باشد. مقاومت ارثی ممکن است بصورت کامل صورت بگیرد و یا بی ثبات باشد. این موضوع بصورت کامل مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی های صورت گرفته مشخص گشت در تمامی کلاس های پرندگان ایمنی های ارثی اختصاصی در برابر بیماری ها وجود دارد. بعنوان مثال بوقلمون ها در برابر بیماری Laryngotrocheitis مقاومت دارند. همچنین مشخص شد که مقاومت ژنتیکی به یک بیماری در محدوده هر کلاس نیز متغیر است. بعنوان مثال اردک های مسکویی بطور ژنتیکی در برابر ویروس Entertitis اردک ها، از سایر اردک ها حساس تر هستند. مقاومت ارثی در برابر بیماری ها در بسیاری از پرندگان، ممکن است خاص باشد. این موضوع می تواند دلیل بی ثباتی پاسخ های ایمنی در محدوده یک گله باشد. حساسیت و یا مقاومت در برابر بیماری ها به نیازهای عوامل بیماری زا نیز مربوط می باشد. بسیاری از عوامل بیماری زا تنها میزبانان خاصی را بیمار می کنند. در برخی موارد تنها میزبانان خاصی محیط مورد نیاز عامل بیماری زا را فراهم می کند. مثال های متعددی در این موارد وجود دارد: بعنوان مثال Laryngotrocheitis و کوریزا تنها سبب بیمار شدن مرغ ها می شوند و تمامی گونه های دیگر طیور به این بیماری مقاوم هستند. همچنین مایکوپلاسنا ملگریدیس بوقلمون ها را بیمار می کند ولی مرغ ها در برابر آن مقاوم می باشند. اما بیماری زایی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و مایکوپلاسما سینویا بطور مساوی سبب بیماری در مرغ ها و بوقلمون ها می شود. در اغلب موارد واکسیناسیون بعنوان دارویی پیشگیرانه مورد استفاده قرار می گیرد. واکسیناسیون وسیله ایی است در جهت موفقیت در خلال کسب ایمنی. بوسیله ایمنی اکتسابی فعال، پرنده، حیوان و یا انسان آنتی بادی های زیادی را در جهت حفاظت در برابر بیماری تولید می کند. قسمتهایی از مکانیسم بیماری – دفاعی حیوانات توانایی گسترش آنتی بادی را دارد. زمانی که یک عامل بیماری زا به بدن راه می یابد، مکانیسم دفاعی بدن راه اندازی می شود و بنابراین ساخت آنتی بادی های خاصی آغاز می گردد. پس از بهبودی حیوان ایمنی در برابر آن بیماری در حیوان باقی خواهد ماند. اما ایمنی اکتسابی معمولا عمر کوتاهی دارد. برخی از آنتی بادی ها مانند آنتی بادی بیماری نیوکاسل ممکن است برای مدت زمان کمی حیوان را در برابر این بیماری ایمن نماید. در عوض برخی از آنتی بادی ها مانند آنتی بادی های Fowl Pox ممکن است مادام العمر سبب ایمنی پرنده شود. در جهت گسترش آنتی بادی های درازمدت برای بیشتر بیماری ها مرغ بایستی حداقل شش هفته عمر داشته باشد. به همین دلیل واکسیناسیون برخی بیماری ها تا رسیدن پرنده به سن شش هفتگی به تاخیر می افتد و یا پرنده بین هفته ششم زندگی و بلوغ واکسینه می شود. توجه به عمر طولانی آنتی بادی و توانایی میزبان در سنین مختلف و همچنین انتخاب بهترین سن و فاصله تکرار واکسیناسیون برعلیه بیماری های خاص بسیار مهم است. ایمنی اکتسابی فعال، زمانی موفقیت آمیز است که آنتی بادی های تولید شده مناسب باشد. ایمنی حاصل از والدین از این نوع است. مرغ آنتی بادی های خود را از طریق تخم مرغ به جوجه ها منتقل می کند. تزریق آنتی سرم به موارد مستعد نیز همان نتایج را می دهد. آنتی بادی های منفعل دوره زندگی سه تا چهار هفتگی دارند. بنابراین حفاظت در برابر بیماری برای مدت زمان کوتاهی وجود دارد . با گسترش ایمنی فعال ، ایمنی منفعل غالبا دچار اختلال می شود. این اختلال، علل تکرار برخی واکسیناسیون ها مانند نیوکاسل و برونشیت در سن سی و پنج روزگی می باشد. تکرار واکسیناسیون بایستی یک پاسخ ایمنی قوی تر، یکپارچه تر و طولانی تر به پرنده بدهد.
منبع:
American Egg and Poultry Associations
