وزارت جهاد کشاورزی متولی بهبود و افزایش تولید در بخش کشاورزی است، لذا به منظور استمرار تولید می‌بایست به خواسته‌ها و نیازهای بهره‌برداران در کشور و میزان مصرف محصولات آن توسط اقشار مختلف جامعه برقراری توازن مابین تولید دام‌پرواری در کشور و میزان مصرف محصولات آن توسط اقشار مختلف جامعه است. به نحوی که متناسب با عرضه دامپروری، می‌باید تقاضای مناسب برای آن وجود داشته باشد تا دامدار متحمل خسارت و زیان نشود. لازمه دستیابی به چنین هدفی حرکت سنجیده و کارشناسی شده در خصوص میزان موثر و لازم واردات گوشت قرمز در کشور است. نیاز وارداتی گوشت قرمز نیز که غالبا برای اقشار کم‌درآمد جامعه و تنظیم بازار انجام می‌شود در طی چند سال اخیر حدود ۱۰ درصد نیاز کشور بوده، به طوی که بر اساس آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران واردات این محصول تا پایان بهمن‌ماه سال ۹۱ به میزان ۱۰۸ هزار تن گزارش گردیده است. از سویی دیگر دستیابی به رقم ۹۹۷ هزار تن عملکرد تولید گوشت قرمز تا پایان سال ۹۱ محقق گردیده است. بنابراین با توجه به نیاز کشور که معادل یک میلیون و ۶۴ هزار تن می‌باشد، میزان مورد نیاز واردات این محصول حدود ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تن برآورد می‌گردد که تقریبا برابر با همین مقدار واردات انجام شده است.
گفتنی است درخصوص واردات گوشت قرمز با عنایت به اینکه در مقاطعی از سال با توجه به برنامه زمان‌بندی تولیدکنندگان نسبت به تولید گوشت قرمز، هم‌زمانی عرضه در بازار به وجود می‌آید. لازم است برای تنظیم بازار در این مقاطع از سال که میان عرضه دام بالاست و کشش تقاضای مناسب وجود ندارد نسبت به خرید دام و کشتار آن توسط شرکت‌ها و تعاونی‌های صنفی اقدام شود تا در مواردی که میزان عرضه دام زنده و گوشت قرمز در بازار پایین می‌باشد، توزیع متناسب با تقاضای ایجاد شده در بازار صورت پذیرد. در این خصوص همواره سعی بر آن بوده که واردات گوشت قرمز با توجه به میزان تولیدات کشور و کمبود آن صورت گیرد تا قیمت‌های خالص وارداتی که غالبا با قیمت‌های پایین‌تر می‌باشند بر بازار قیمت دام زنده تاثیرات مخرب و نزولی قیمت ایجاد ننماید.
در تولید محصولات کشاورزی و سایر محصولات چنانچه کشوری قادر باشد علی‌رغم تحریم‌های انجام شده و اجرای طرح بزرگ هدفمندسازی یارانه‌ها کماکان در مسیر تولید بماند، نه‌تنها روند تولید آن متوقف نشده بلکه پیشرفت نیز داشته است مصداق این موضوع واردات گوشت مرمز به کشور طی چند سال اخیر است که روندی نزولی داشته علاوه بر آنکه تولید این محصول نه تنها کاهش نداشته بلکه از افزایش قابل ملاحظه‌ای مطابق با برنامه‌های توسعه‌ای نیز برخوردار بوده است. از سوی دیگر چنانچه کشوری قادر باشد ۹۰ درصد تولیدات خود را تامین نماید قاعدتا به خودکفایی دست یافته است .
