آیا بیوسکیوریتی فارم شما به همان اندازه ای که فکر می کنید بالا است؟

آیا بیوسکیوریتی فارم شما به همان اندازه ای که فکر می کنید بالا است؟
چرا میزان انطباق با امنیت زیستی در فارم های طیور در سراسر جهان پایین تر از سطح متوسط است و چه کاری در این زمینه باید صورت بگیرد؟
فارغ از آنکه در کدام نقطه از کره زمین زندگی می کنید، این احتمال وجود دارد که سطح تطابق با امنیت زیستی در فارم شما – یا فارم های اطراف به اندازه استاندارد تعریف شده، بالا نباشد.
تحقیقات نشان داده است که رعایت پروتکل های امنیت زیستی در فارم های طیور مشکلی در همه جهان است. به گفته دکتر ژان پیر ویانکور (Dr Jean-Pierre Vaillancourt)، استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه مونترال ایالت کبک کانادا، این مسئله روی تمام کسانی که با این صنعت مرتبط هستند تاثیرگذار بوده است، چه صاحبان فارم و چه کارکنان یا بازدیدکنندگانی که هنگام ورود به فارم با تدابیر امنیت زیستی تطابق ندارند.
ویانکور اظهار داشت:« اینکه بگوییم تطابق با امنیت زیستی در سراسر جهان اغلب ناقص است در واقع در عصر ما کتمان حقیقت به حساب می آید.»
آقای ویانکور و دکتر مانون راسیکو (Dr Manon Racicot)،متخصص اپیدمیولوژی دامپزشکی، سالیان سال در مورد تطابق فارم های جهان با قوانین امنیت زیستی مطالعه داشته اند و از نزدیک موارد را مشاهده کرده اند. این دو در کانادا، آمریکا، اروپا، آمریکای جنوبی، آفریقا و فراتر از آنها شاهد عدم تطابق با امنیت زیستی بوده اند.
راسیکو اظهار داشت:«مشکلاتی که در ارتباط با تطابق وجود دارد موضوعی فرهنگی نیست بلکه موضوعی انسانی است.»
همیشه باید اطمینان حاصل کرد که تدابیر امنیت زیستی به درستی و با قاطعیت انجام می شود. برای مثال، ویانکور یادآور شده است در فرانسه تعداد موارد آنفلوآنزای پرندگان از سال 2015 تاکنون بیشتر از تعداد آن از سال 1939 تا 2015 بوده است. ویانکور می گوید:« دولت فرانسه 390 میلیون یورو برای تدابیر کنترلی و پرداخت به پرورش دهندگان خرج کرده است اما هنوز تعداد موارد ابتلا به آنفلوآنزای پرندگان بالا است. رعایت دقیق پروتکل های اختصاص داده شده درون مزرعه باید به عنوان بخشی از حل مسئله در نظر گرفته شود.»

چرا تطابق با امنیت زیستی با شکست مواجه می شود
ویانکور و راسیکو از آزمایش هایی که در مشاهده روندهای تطابق عموما ناقص در سراسر جهان به دست آورده اند، دلایل رایج برای شکست در تطابق با امنیت زیستی را مشخص کرده اند  و در نتیجه توانسته اند تا بهترین روش ها برای ممانعت از شکست در امنیت زیستی را شناسایی کنند.
یکی از موانع، اعتقاد نداشتن به اهمیت تدابیر امنیت زیستی است. ویانکور گفت:« من این مسئله را چندین بار با چشم خودم مشاهده کردم - مزرعه داران مطلع بودند که من در حوزه تطابق امنیت زیستی مطالعه می کنم. ممکن است با خود فکر کنید که چون من آنجا ایستاده بودم تلاش می کردند تا این موضوع را رعایت کنند، اما اصلا این طور نبود. آنها هیچ توجهی به کل مفهوم این موضوع نداشتند. همچنین تولیدکنندگان بسیاری وجود دارند که می خواهند نشان دهند که می دانند چطور از پس بازدیدکنندگانی مثل من در فارم خود بربیایند، آنها کاری را که لازم بود من انجام دهم به من می گفتند اما خودشان پروتکل ها را رعایت نمی کردند. آنها تصور نمی کردند که خودشان منبع آلودگی باشند چون خودشان را جزئی از فارم به حساب می آوردند.»
راسیکو یادآور شد که نرخ تطابق با امنیت زیستی در مزرعه بسیار شبیه به نرخ مرتبط با سلامت انسان است. وی گفت: «چه افرادی باشند که در یک مرغداری در انجام هر آنچه که برای حفظ سلامت گله مورد نیاز است با شکست مواجه می شوند و یا چه افرادی باشند که در زندگی روزمره خود در حفظ سلامت شخصی خود با شکست مواجه شده اند، در واقع هر دو وضعیت یکسانی دارند.»
این امر ما را به سوی مشکل آموزش نادرست سوق می دهد. ممکن است کارکنان با کارهای مرتبط با امنیت زیستی یا چگونگی و زمان انجام این اقدامات آشنا نباشند. ویانکور گفت: «عدم آگاهی مشکلی بسیار بزرگ است. در بعضی فارم ها کارکنان زیادی در فارم کار می کنند و هیچ اطلاعی ندارند که کارمند تازه وارد، آموزش دیده است یا خیر و از قوانین امنیت زیستی آگاهی دارد. من چند بار با کارکنان یک فارم در مورد بعضی قوانین و پروتکل ها صحبت کردم و آنها هیچ تصوری در مورد صحبت های من نداشتند.»

ویانکور مشاهده کرده است که بسیاری از کسانی که پرنده را در دست می گیرند نحوه انتقال و زنده ماندن ویروس سالمونلا، کامپیلوباکتر و دیگر بیماری های عفونی را نمی دانند. وی می گوید: « ما فکر می کنیم که آگاهی در این زمینه خیلی پایین است. بسیاری از کارگران خارجی که به طور موقت مشغول به کار هستند  - این کارگران معمولا در
فارم های کانادا مشغول به کار هستند  انگلیسی خواندن را نمی دانند. آنها کارگران سخت کوشی هستند اما اگر ما به  کارگران توضیح ندهیم که چرا انجام بعضی اقدامات مهم است، رعایت نمی کنند. همچنین اگر این کارگران ببینند که مدیرشان به این دستورالعمل ها عمل نمی کند، موضوع را هم جدی نمی گیرند.»
ویانکور همچنین یادآور شده است که تحلیل و بررسی کوتاهی در مورد موفقیت برنامه های آموزشی انجام شده است و هنوز از صحیح بودن آنها اطلاعات دقیقی در دست نیست.
تنظیم فیزیکی در داخل مرغداری می تواند تولیدکنندگان و کارکنان را از استفاده صحیح پروتکل ها در هر زمانی بازدارد. این موضوع شامل نبود علائم صحیح، منابع و یا تقسیم بندی منطقه ای نامناسب است. ویانکور اظهار داشت: «کارکنان فنی مرغداری ها متوجه شده اند که خط نقاشی شده روی زمین مرغداری کارآمد نیست و یک سد فیزیکی مانند یک نیمکت یا یک در می تواند مناسب تر باشد و عبور از آنها به راحتی عبور از یک خط نقاشی شده نیست و اگر فضای کافی هم وجود نداشته نباشد، مشکل دیگری به وجود می آید.»
وی توضیح داد که از زمان وقوع آنفلوآنزای پرندگان در فرانسه که از سال 2015 آغاز شد، دولت ساختمان ورودی پیش ساخته ای را برای مرغداری ها طراحی کرد که فضای کافی برای دو منطقه که با یک نیمکت جدا می شوند را داشته باشد. ویانکور چهار فارم با مرغداری هایی را بازدید کرده که مجهز به این ورودی های پیش ساخته بوده اند. سه نفر از چهار پرورش دهنده طیوری که از فارم آنها بازدید صورت گرفت زمانی که به همراه آقای ویانکور وارد مرغداری می شدند در منطقه نادرستی چکمه های پلاستیکی خود را پوشیدند.
حتی اگر منطقه های تمیز و آلوده ها با یک نیمکت، یا دیوار و یا در به وضوح از هم جدا شوند و مرز آنها مشخص باشد و حتی اتاق با فضای کافی برای تعویض لباس هم وجود داشته باشد، تحقیقات راسیکو و ویانکور نشان می دهد که بسیاری از کارگران مرغداری ها هنوز درک کافی از منطقه های مشخص شده را ندارند. راسیکو می گوید:« بسیاری از اشتباهات بیوسکیوریتی مرتبط با منطقه بندی هستند. مثلا عوض کردن چکمه ها در منطقه نادرست که این امر همچنین موجب به وجود آمدن سه منطقه به طور کلی می شود: منطقه آلوده، منطقه انتقال و منطقه تمیز »

عوامل دیگر
طول مدت بازدید
راسیکو اظهار داشت:« به طور کلی، متوجه شدیم که زمانی که بازدید کوتاه بوده است (یعنی کمتر از 17 دقیقه)، اشتباهات بیشتری رخ داده است. پس پرورش دهندگان باید به کارکنان خود تاکید کنند که طول مدت بازدید مهم نیست بلکه پروتکل ها باید یکسان باشند.»

لباس ها
راسیکو، ویانکور و همکاران آنها دریافتند که پوشش، منشا بسیار مهم آلودگی است که به آن توجه نمی شود. آنها اظهار داشتند که ما تعداد فارم های کمی را بازدید کردیم، اما همین تعداد کم هم زمانی که کار انجام می دادند اغلب نیاز به وجود روپوش را نادیده می گرفتند.»

گزارش روزانه
ثبت نکردن بازدیدها در برگه گزارش یا پر کردن نادرست آن نیز خطر امنیت زیستی بالایی به حساب می آید. در استان انتاریو کانادا از سیستم ثبت اتوماتیک بازدید از فارم استفاده می شود، در نتیجه با وجود این برنامه اتوماتیک، گزارش روزانه دیگر عاملی برای امنیت زیستی به حساب نمی آید.

دوربین ها و بازخورد آن

تحقیقات راسیکو و ویانکور همچنین نشان داده است که دوربین های قابل مشاهده فقط برای مدتی کوتاه کارآمد است تا تطابق با امنیت زیستی افزایش یابد. بازرسی ها نیز تاثیر کمی داشتند در واقع همه مراقبند تا در طول بازرسی عالی باشند اما بعد از آن دوباره به عادت های قبل خود برمی گردند. دوربین های مخفی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد اما کارکنان فقط در صورتی این دوربین های مخفی را می پذیرند که برای داشتن بازخورد مناسب فراهم شوند نه برای تنبیه.

همکاری در مناطق بسیار کوچک
ویانکور به "میکرو مناطق" نیز نگاهی داشته است. میکرو مناطق، منطقه های زیستی کوچکی با چهار یا پنج فارم هستند که بیماری به راحتی می تواند در آن پخش شود. وی گفت:« چه کار گروهی می تواند انجام شود تا خطر در این مناطق کاهش یابد؟ بهتر است در بعضی موارد برای ارتباط برقرار کردن با کارمندی دیگر از یک وسیله واسطه استفاده کرد.»
ویانکور نتیجه گرفته است که بسیاری از انطباق های امنیت زیستی نیازمند تلاش است. وی گفت: «اگر کار انطباق با امنیت زیستی آسان باشد، مردم آن را رعایت می کنند.»
راسیکو می خواهد هرکسی که در این صنعت است، بداند که اگر سطح جهانی تطابق امنیت زیستی فارم در حال افزایش چشمگیر است بسیاری از اقدامات باید در تمامی فارم ها انجام شود.

آغازی برای تطابق امنیت زیستی بیشتر

راسیکو و ویانکور برای افزایش تطابق امنیت زیستی اقدامات زیر را بر اساس تحقیقات خود پیشنهاد داده اند:

آموزش به کارکنان
- هدف همه این است که منطقه فارم را همیشه به عنوان منطقه ای با خطر زیستی بالا در نظر بگیریم.
- همیشه به کارکنانتان پروتکل های امنیت زیستی را به عنوان وظیفه ای مهم گوشزد کنید.
- این امر شاید واضح به نظر برسد اما با سوال کردن مداوم از کارکنان در مورد چگونگی انجام پروتکل ها به آنها روش صحیح انجام این پروتکل ها را نشان دهید تا مطمئن شوند که کار را به درستی انجام می دهند. آموزش های مداوم و برگزاری کلاس هر سه ماه یک بار بر اساس مسائلی که از عدم تطابق با امنیت زیستی مشاهده شده، می تواند بسیار مفید باشد.
- به کارکنان در مورد اهمیت امنیت زیستی تاکید کنید و بیاموزید که فارغ از مدت زمان بازدید و تاریخ انجام آن، امنیت زیستی را انجام دهند.

تنظیم فیزیکی مرغداری
- اطمینان حاصل کنید که با قرار دادن یک مانع فیزیکی مانند یک نیمکت یا دیوار و در به جای خط نقاشی شده، به عنوان ورودی مرغداری شما، همه کارکنان و بازدیدکنندگان به انجام صحیح پروتکل ها عمل می کنند. مطمئن شوید که فضای کافی برای حداقل دو نفر وجود دارد تا پروتکل ها در منطقه تعویض لباس و پوشش رعایت شود.  از وجود میزان کافی ابزار اطمینان حاصل کنید (وجود محلی برای شست و شوی دست ها، محصولات شست و شوی دست، چکمه، رو لباسی و دیگر موارد) و آنها را در دسترس قرار دهید.
- چک لیست ها را روی هر در بچسبانید تا در هنگام ورود و خروج از منطقه امنیت زیستی قابل مشاهده باشند و کارمندان بتوانند اقدامات خود را بررسی کنند.

استخدام
- پژوهش های ویانکور و راسیکو به همراه آندره دوریواژ (André Durivage)، روانشناس، نشان می دهد که سه نوع شخصیت به میزان تطابق پذیری با امنیت زیستی وابسته است: مسئولیت، پیچیدگی و اقدام محور بودن. "پیچیدگی" با نزدیک کردن زندگی به عقل و منطق مرتبط است و کسانی که این ویژگی در آنها بارز است بیشترمی توانند از
استراتژی های پیچیده برای حل مشکلات استفاده کنند؛ این استراتژی ها برای اعمال دقیق و صحیح تدابیر امنیت زیستی مورد نیاز است. افرادی که "اقدام محور" هستند تمایل دارند زمانی که باید وظایفی را به انجام برسانند یا بر چالش هایی غلبه کنند، با انرژی و پویا باشند. از این اطلاعات در انتخاب مدیر مرغداری یا کارگران استفاده کنید. با پرسیدن سوال هایی در مورد گرایش های کلی و پی بردن رفتارهای متقاضیان کار، تلاش کنید تا تعیین کنید که آیا آنها این ویژگی ها را دارند یا خیر. تست های شخصیت یابی را به راحتی می توان از اینترنت دریافت کرد.

- سعی کنید با پرداخت دستمزدها و مزایای بهتر و بیشتر از رفتن نیروهای خوب خود جلوگیری کنید. ویانکور معتقد است که اگر تعداد ریزش نیروهای فارم های طیور کاهش پیدا کند، تطابق با امنیت زیستی بیشتر می شود.

بازدیدکنندگان
- بازدیدکنندگان باید در مورد پروتکل های مرغداری آموزش ببینند و از انجام آنها اطمینان حاصل کنند. فقط از کارکنانی که در انجام پروتکل ها دقت دارند بخواهید تا همراه بازدیدکننده ها بروند.
- تمامی درهایی را که به داخل مرغداری دسترسی دارند قفل کنید تا از ورود افراد و کارکنان متفرقه و غیر مجاز جلوگیری کنید.

نویسنده : ترینا هین (Treena Hein)


 
 
نظر خود را ثبت نمایید
  • موارد زیر جهت نمایش تایید نخواهد شد:
  • ۱- در متن شماره همراه و آدرس الکترونیکی درج شود
  • ۲ - در متن از جملات و الفاظ غیر عرف استفاده شود
  • ۳ - متن انگلیسی یا پینگلیش تایپ شود
Copyright © 2006 - 2024 ITPNews.com