با وجود انعطاف پذیری نشان داده شده در گذشته، هنوز انتظار می رود تقاضای محصولات کشاورزی در دوره ی پیش بینی شده بالا باشد، حتی اگر نرخ رشد در مقایسه با دهه ی گذشته کاهش یابد.
انتظار می رود اقتصاد در حال رشد سریع در آسیا سهم بزرگی از افزایش مصرف در آینده را از آن خود کنند، در حالی که مقادیر اشباع شده ی سرانه ی مصرف غذا از یک سو و کاهش نرخ رشد، منجر به رشد آهسته تر مصرف برای مناطقی مانند اروپا و آمریکا گردد.
در حالیکه انتظار می رود رشد چشمگیر جمعیت در آمریکا منجر به افزایش بسیار زیاد مصرف کلی گردد ، با این حال رشد سرانه ی مصرف در این منطقه هنوز به صورت حاشیه ای باقی می ماند. افزون بر مقادیر افزایش مصرف ، عواملی نظیر افزایش درآمد و شهرنشینی نیز منجر به تغییر سبک زندگی و عادت های غذایی می گردد . به طوری که از یک رژیم غذایی سنتی به سمت رژیم غنی از پروتئین و رژیم های گوناگون پیش می رود.
روندهای مصرف نیز تمایل به سوی غذاهای فرآوری شده و غذاهای آماده نشان می دهند، که دامنه ی غذایی را بین درب مزرعه تا قیمت های خرده فروشی گسترش داده و آن را وسیع تر می کند.
گسترش بخش دامی، تقاضا برای محصولات را تغییر می دهد که منجر به کاهش سهم محصولات غذایی خالص به نفع محصولاتی مانند غلات، دانه های روغنی می گردد که برای دام ها نیز مصرف می شوند.
پدیدار شدن سوخت های زیستی (biofuel) و استفاده های صنعتی دیگر از محصولات غذایی، ابعاد تازه ای به تقاضا و مصرف غذا در آینده اضافه می کند که قابل ملاحظه هستند.
افزایش گوناگونی استفاده از محصولات کشاورزی
غلات، هنوز در مرکز تغذیۀ انسان ها قرار دارند اما نقش آن ها در حال تغییر بوده و در دهه ی آینده نیز تغییر خواهد کرد. در مقیاس جهانی نیز استفادۀ غذایی از غلات، مهم ترین نوع استفاده از آن ها به شمار خواهد رفت: بیش از 2 / 1 میلیارد تن تقاضای غذایی برای سال 2030 میلادی پیش بینی می شود که 150 میلیون تن بیشتر از سال 13-2011 میلادی می باشد . تقاضای غذا سریع ترین بخش در حال رشد است که همراه با آن، سلیقه ها و ترجیح های رژیم های غذایی در حال تغییر هستند . تا اواخر این دهه تقریبا 16 میلیون تن غذای بیشتر مورد نیاز است.
مصرف اتانول ، به دنبال رشد و توسعۀ بسیار سریع در دهه ی گذشته ، هم اکنون 12% از مصرف غلات دانه درشت به حساب می آید. با این حال انتظار می رود کاهش چشمگیری در مصرف اتانول تولید شده بر اساس دانه ی ذرت در آمریکا و در سال های پیش رو رخ دهد. با توجه به تقاضای شدید غذا، تقاضا برای مصرف غلات دانه درشت نیز به میزان 20% افزایش خواهد یافت.
تقاضا برای گندم، که همراه با بیشتر رژیم های غذایی است، پیش بینی می شود که 12% در دهه ی آینده افزایش داشته باشد در حالی که مصرف برنج به صورت حاشیه ای افزایش بیشتری خواهد داشت ، 15% در همین دوره بیشتر خواهد شد.
انتظار می رود مصرف برنج در آفریقا، نسبت به محصولات غذایی دیگر ، به میزان بسیار زیادی افزایش یابد. مصرف وعده های غذایی پروتیینی و همراه با روغن های گیاهی، مصرف دانه های روغنی نیز با پشتیبانی افزایش شدید تقاضا، تا 26% در دوره ی ده ساله ی پیش رو افزایش می یابد که بیش از هر مادۀ غذایی دیگری است.
افزایش درآمدها، افزایش شهرنشینی و تاحدودی جهانی سازی عادت های غذایی همه در مصرف غذاهای آماده سهیم هستند. این امر مصرف روغن های گیاهی و شکر را افزایش می دهد. این ها هر دو در رژیم های غذایی انسانی اهمیت ویژه ای دارند و به ویژه در بسیاری از اقتصادهای در حال رشد، از منابع بحرانی انرژی به شمار می روند.
انتظار می رود مصرف سرانه ی سالانه روغن های گیاهی در اقتصاد در حال رشد تا 3 / 1% در دهه ی آینده افزایش یافته و به میزان سرانۀ بیش از 20 کیلوگرم تا سال 2023 میلادی برسد که برای مقایسه، میزان مصرف برای اقتصادهای توسعه یافته این میزان 25 کیلوگرم است.
مصرف سرانه روغن گیاهی در کشورهایی با کمترین توسعه یافتگی نیز انتظار می رود که تنها به حدود 13 کیلوگرم تا سال 2023 میلادی برسد.
تقاضای در حال رشد برای سوخت های زیستی بر بازارهای شکر، غلات دانه درشت و روغن های گیاهی تاثیرگذار خواهد بود با ایجاد ابعادی از مصرف که بازار غذا را به بازارهای انرژی و ظرفیت های پتانسیل آن ها پیوند می دهد. افزایش نیرویی که با هزینه ی مصرف کننده ایجاد شده، تقاضا برای محصولات پنبه ای را افزایش می دهد.
هند، بزرگترین تولید کننده ی پنبه، در دهه ی آینده پیشتاز صرفه بری از این افزایش مصرف خواهد بود. با این حال انتظار می رود چین نیز بزرگترین سهم از مصرف پنبه در جهان را در سال 2023 در اختیار داشته باشد.
استفاده های غذایی و سوختی از کالاهای کشاورزی در بسیاری از کشورها قانونمند می گردد{tor_sutitle}تا اواخر این دهه تقریبا 16 میلیون تن غذای بیشتر مورد نیاز است{/tor_sutitle}
محیط سیاسی، به مصرف کالاهای کشاورزی هم به شکل سوخت و هم غذا، شکل قانونی خواهد داد . برای نمونه، انتظار می رود که قانون سلامت غذایی ملی هند، که توسط پارلمان هند در سال 2013 میلادی ایجاد شد، به مصرف برنج و گندم برای حدود دو سوم از جمعیت هند یارانه بدهد که این منجر به افزایش مصرف برنج، گندم و غلات دانه درشت در این کشور و در دوره ی پیش بینی شده خواهد شد.
میزان مصرف اتانول زیستی برای سوخت و دیزل زیستی بیشتر بسته به اهداف و قانون های دولتی هم در کشورهای توسعه یافته و هم کشورهای در حال توسعه خواهد بود.
این هدف ها که در سال های گذشته وضع شده برای رسیدن به مقادیر بالاتر ایمنی انرژی، مقادیر کمتر گازهای گلخانه ای ، دی اکسیدکربن و ایجاد فرصت های درآمدی ایجاد شده اند . بیشتر این سیاست ها هدف هایی مرکب و به منظور رسیدگی به سوخت های تجدید پذیر در کلِ سوخت های حمل و نقلی بوده و تغییرات در این مقادیر در دهۀ آینده تاثیرگذار خواهد بود.
رشد جمعیت و تغییر سلایق غذایی عامل افزایش تقاضا برای گوشت و محصولات لبنی
تقاضا برای گوشت و محصولات لبنی در دهه ی آینده به میزان بسیار زیادی افزایش خواهند یافت، چرا که افزایش درآمدها و سرعت بیشتر شهرنشینی به مشتریان اجازه می دهد مقدار بیشتری پروتئین در رژیم های غذایی خود نسبت به نشاسته مصرف کنند.
پیش بینی می شود که مصرف جهانی گوشت به میزان 6 / 1 درصد در دهه ی آینده افزایش یابد که منجر به بیش از 58 میلیون تن مصرف گوشت بیشتر تا سال 2023 میلادی می گردد .
به همین منوال در دهۀ گذشته، کشورهای در حال توسعه بیش از 80% این گوشت اضافی را مصرف می کنند که ناشی از جمعیت بسیار بیشتر آن ها و رشد درآمدها نسبت به کشورهای توسعه یافته است.
این امر ناشی از این واقعیت نیز هست که مصرف سرانۀ گوشت در مناطق توسعه یافته پیش از این هم بالا بوده است. برای نمونه در کانادا ، مصرف سرانه ی گوشت در دهه ی آینده دچار رکود خواهد شد.
گزینش میان محصولات گوشتی مختلف مصرف شده بیشتر با قیمت های نسبی محصولات گوشتی، آزمون های سنتی و ترجیح ها و احساسات مشتریان در رابطه با تندرستی، محیط زیست و در دسترس بودن انجام می گیرد.
رشد در مصرف جهانی گوشت را مصرف گوشت مرغ هدایت خواهد کرد که هنوز ارزان ترین و فراهم ترین منبع گوشتی برای مشتریان با درآمد کمتر است.{tor_sutitle}انتظار می رود مصرف سرانه ی سالانه روغن های گیاهی در اقتصاد در حال رشد تا 3 / 1% در دهه ی آینده افزایش یافته و به میزان سرانۀ بیش از 20 کیلوگرم تا سال 2023 میلادی برس{/tor_sutitle}
افزون بر آن، گوشت مرغ با موانع فرهنگی کمتری در ارتباط با مصرف رو به رو شده که منجر به رشد بسیار قوی مصرف در همه ی مناطق جغرافیایی می گردد. این ترکیب از عامل ها منجر به این می شود که گوشت مرغ نصف افزایش پیش بینی شده برای مصرف گوشت اضافی مصرفی تا سال 2023 میلادی به شمار رود.
گوشت گوساله 15% از گوشت اضافی مصرفی و گوشت گوسفندی 6% از گوشت مصرفی را تشکیل می دهد. افزایش تقاضا برای گوشت گوسفند در آسیا و اقیانوسیه و خاورمیانه متمرکز شده است در حالی که گوشت گوساله در آمریکای لاتین و کاراییب طرفدارهای بیشتری دارد.
مصرف سرانه ی گوشت ماهی نیز در همه ی قاره ها بجز آفریقا که در آن کاهش آهسته ای خواهد داشت، افزایش می یابد. رشد میانگین سالانه در مصرف ماهی انتظار می رود که در نیمه ی دوم این دوره ی پیش بینی شده کاهش یابد هنگامی که قیمت های ماهی بیشتر از قیمت گوشت افزایش خواهد یافت و در پی آن مشتریان گوشت های دیگر را جایگزین گوشت ماهی خواهند کرد.{tor_sutitle}افزایش تقاضا برای گوشت گوسفند در آسیا و اقیانوسیه و خاورمیانه متمرکز شده است{/tor_sutitle}
تقاضا برای محصولات لبنی در دهۀ آینده با سرعتی زیاد رو به افزایش خواهد بود. محصولات لبنی تازه در مناطق در حال رشد میزان زیادی از مصرف را در اختیار خود خواهند داشت، هند انتظار می رود که مصرف سرانه ی خود را به 170 کیلوگرم تا سال 2023 میلادی افزایش دهد.
انتظار می رود اقتصاد در حال رشد سریع در آسیا سهم بزرگی از افزایش مصرف در آینده را از آن خود کنند، در حالی که مقادیر اشباع شده ی سرانه ی مصرف غذا از یک سو و کاهش نرخ رشد، منجر به رشد آهسته تر مصرف برای مناطقی مانند اروپا و آمریکا گردد.
در حالیکه انتظار می رود رشد چشمگیر جمعیت در آمریکا منجر به افزایش بسیار زیاد مصرف کلی گردد ، با این حال رشد سرانه ی مصرف در این منطقه هنوز به صورت حاشیه ای باقی می ماند. افزون بر مقادیر افزایش مصرف ، عواملی نظیر افزایش درآمد و شهرنشینی نیز منجر به تغییر سبک زندگی و عادت های غذایی می گردد . به طوری که از یک رژیم غذایی سنتی به سمت رژیم غنی از پروتئین و رژیم های گوناگون پیش می رود.
روندهای مصرف نیز تمایل به سوی غذاهای فرآوری شده و غذاهای آماده نشان می دهند، که دامنه ی غذایی را بین درب مزرعه تا قیمت های خرده فروشی گسترش داده و آن را وسیع تر می کند.
گسترش بخش دامی، تقاضا برای محصولات را تغییر می دهد که منجر به کاهش سهم محصولات غذایی خالص به نفع محصولاتی مانند غلات، دانه های روغنی می گردد که برای دام ها نیز مصرف می شوند.
پدیدار شدن سوخت های زیستی (biofuel) و استفاده های صنعتی دیگر از محصولات غذایی، ابعاد تازه ای به تقاضا و مصرف غذا در آینده اضافه می کند که قابل ملاحظه هستند.
افزایش گوناگونی استفاده از محصولات کشاورزی
غلات، هنوز در مرکز تغذیۀ انسان ها قرار دارند اما نقش آن ها در حال تغییر بوده و در دهه ی آینده نیز تغییر خواهد کرد. در مقیاس جهانی نیز استفادۀ غذایی از غلات، مهم ترین نوع استفاده از آن ها به شمار خواهد رفت: بیش از 2 / 1 میلیارد تن تقاضای غذایی برای سال 2030 میلادی پیش بینی می شود که 150 میلیون تن بیشتر از سال 13-2011 میلادی می باشد . تقاضای غذا سریع ترین بخش در حال رشد است که همراه با آن، سلیقه ها و ترجیح های رژیم های غذایی در حال تغییر هستند . تا اواخر این دهه تقریبا 16 میلیون تن غذای بیشتر مورد نیاز است.
مصرف اتانول ، به دنبال رشد و توسعۀ بسیار سریع در دهه ی گذشته ، هم اکنون 12% از مصرف غلات دانه درشت به حساب می آید. با این حال انتظار می رود کاهش چشمگیری در مصرف اتانول تولید شده بر اساس دانه ی ذرت در آمریکا و در سال های پیش رو رخ دهد. با توجه به تقاضای شدید غذا، تقاضا برای مصرف غلات دانه درشت نیز به میزان 20% افزایش خواهد یافت.
تقاضا برای گندم، که همراه با بیشتر رژیم های غذایی است، پیش بینی می شود که 12% در دهه ی آینده افزایش داشته باشد در حالی که مصرف برنج به صورت حاشیه ای افزایش بیشتری خواهد داشت ، 15% در همین دوره بیشتر خواهد شد.
انتظار می رود مصرف برنج در آفریقا، نسبت به محصولات غذایی دیگر ، به میزان بسیار زیادی افزایش یابد. مصرف وعده های غذایی پروتیینی و همراه با روغن های گیاهی، مصرف دانه های روغنی نیز با پشتیبانی افزایش شدید تقاضا، تا 26% در دوره ی ده ساله ی پیش رو افزایش می یابد که بیش از هر مادۀ غذایی دیگری است.
افزایش درآمدها، افزایش شهرنشینی و تاحدودی جهانی سازی عادت های غذایی همه در مصرف غذاهای آماده سهیم هستند. این امر مصرف روغن های گیاهی و شکر را افزایش می دهد. این ها هر دو در رژیم های غذایی انسانی اهمیت ویژه ای دارند و به ویژه در بسیاری از اقتصادهای در حال رشد، از منابع بحرانی انرژی به شمار می روند.
انتظار می رود مصرف سرانه ی سالانه روغن های گیاهی در اقتصاد در حال رشد تا 3 / 1% در دهه ی آینده افزایش یافته و به میزان سرانۀ بیش از 20 کیلوگرم تا سال 2023 میلادی برسد که برای مقایسه، میزان مصرف برای اقتصادهای توسعه یافته این میزان 25 کیلوگرم است.
مصرف سرانه روغن گیاهی در کشورهایی با کمترین توسعه یافتگی نیز انتظار می رود که تنها به حدود 13 کیلوگرم تا سال 2023 میلادی برسد.
تقاضای در حال رشد برای سوخت های زیستی بر بازارهای شکر، غلات دانه درشت و روغن های گیاهی تاثیرگذار خواهد بود با ایجاد ابعادی از مصرف که بازار غذا را به بازارهای انرژی و ظرفیت های پتانسیل آن ها پیوند می دهد. افزایش نیرویی که با هزینه ی مصرف کننده ایجاد شده، تقاضا برای محصولات پنبه ای را افزایش می دهد.
هند، بزرگترین تولید کننده ی پنبه، در دهه ی آینده پیشتاز صرفه بری از این افزایش مصرف خواهد بود. با این حال انتظار می رود چین نیز بزرگترین سهم از مصرف پنبه در جهان را در سال 2023 در اختیار داشته باشد.
استفاده های غذایی و سوختی از کالاهای کشاورزی در بسیاری از کشورها قانونمند می گردد{tor_sutitle}تا اواخر این دهه تقریبا 16 میلیون تن غذای بیشتر مورد نیاز است{/tor_sutitle}
محیط سیاسی، به مصرف کالاهای کشاورزی هم به شکل سوخت و هم غذا، شکل قانونی خواهد داد . برای نمونه، انتظار می رود که قانون سلامت غذایی ملی هند، که توسط پارلمان هند در سال 2013 میلادی ایجاد شد، به مصرف برنج و گندم برای حدود دو سوم از جمعیت هند یارانه بدهد که این منجر به افزایش مصرف برنج، گندم و غلات دانه درشت در این کشور و در دوره ی پیش بینی شده خواهد شد.
میزان مصرف اتانول زیستی برای سوخت و دیزل زیستی بیشتر بسته به اهداف و قانون های دولتی هم در کشورهای توسعه یافته و هم کشورهای در حال توسعه خواهد بود.
این هدف ها که در سال های گذشته وضع شده برای رسیدن به مقادیر بالاتر ایمنی انرژی، مقادیر کمتر گازهای گلخانه ای ، دی اکسیدکربن و ایجاد فرصت های درآمدی ایجاد شده اند . بیشتر این سیاست ها هدف هایی مرکب و به منظور رسیدگی به سوخت های تجدید پذیر در کلِ سوخت های حمل و نقلی بوده و تغییرات در این مقادیر در دهۀ آینده تاثیرگذار خواهد بود.
رشد جمعیت و تغییر سلایق غذایی عامل افزایش تقاضا برای گوشت و محصولات لبنی
تقاضا برای گوشت و محصولات لبنی در دهه ی آینده به میزان بسیار زیادی افزایش خواهند یافت، چرا که افزایش درآمدها و سرعت بیشتر شهرنشینی به مشتریان اجازه می دهد مقدار بیشتری پروتئین در رژیم های غذایی خود نسبت به نشاسته مصرف کنند.
پیش بینی می شود که مصرف جهانی گوشت به میزان 6 / 1 درصد در دهه ی آینده افزایش یابد که منجر به بیش از 58 میلیون تن مصرف گوشت بیشتر تا سال 2023 میلادی می گردد .
به همین منوال در دهۀ گذشته، کشورهای در حال توسعه بیش از 80% این گوشت اضافی را مصرف می کنند که ناشی از جمعیت بسیار بیشتر آن ها و رشد درآمدها نسبت به کشورهای توسعه یافته است.
این امر ناشی از این واقعیت نیز هست که مصرف سرانۀ گوشت در مناطق توسعه یافته پیش از این هم بالا بوده است. برای نمونه در کانادا ، مصرف سرانه ی گوشت در دهه ی آینده دچار رکود خواهد شد.
گزینش میان محصولات گوشتی مختلف مصرف شده بیشتر با قیمت های نسبی محصولات گوشتی، آزمون های سنتی و ترجیح ها و احساسات مشتریان در رابطه با تندرستی، محیط زیست و در دسترس بودن انجام می گیرد.
رشد در مصرف جهانی گوشت را مصرف گوشت مرغ هدایت خواهد کرد که هنوز ارزان ترین و فراهم ترین منبع گوشتی برای مشتریان با درآمد کمتر است.{tor_sutitle}انتظار می رود مصرف سرانه ی سالانه روغن های گیاهی در اقتصاد در حال رشد تا 3 / 1% در دهه ی آینده افزایش یافته و به میزان سرانۀ بیش از 20 کیلوگرم تا سال 2023 میلادی برس{/tor_sutitle}
افزون بر آن، گوشت مرغ با موانع فرهنگی کمتری در ارتباط با مصرف رو به رو شده که منجر به رشد بسیار قوی مصرف در همه ی مناطق جغرافیایی می گردد. این ترکیب از عامل ها منجر به این می شود که گوشت مرغ نصف افزایش پیش بینی شده برای مصرف گوشت اضافی مصرفی تا سال 2023 میلادی به شمار رود.
گوشت گوساله 15% از گوشت اضافی مصرفی و گوشت گوسفندی 6% از گوشت مصرفی را تشکیل می دهد. افزایش تقاضا برای گوشت گوسفند در آسیا و اقیانوسیه و خاورمیانه متمرکز شده است در حالی که گوشت گوساله در آمریکای لاتین و کاراییب طرفدارهای بیشتری دارد.
مصرف سرانه ی گوشت ماهی نیز در همه ی قاره ها بجز آفریقا که در آن کاهش آهسته ای خواهد داشت، افزایش می یابد. رشد میانگین سالانه در مصرف ماهی انتظار می رود که در نیمه ی دوم این دوره ی پیش بینی شده کاهش یابد هنگامی که قیمت های ماهی بیشتر از قیمت گوشت افزایش خواهد یافت و در پی آن مشتریان گوشت های دیگر را جایگزین گوشت ماهی خواهند کرد.{tor_sutitle}افزایش تقاضا برای گوشت گوسفند در آسیا و اقیانوسیه و خاورمیانه متمرکز شده است{/tor_sutitle}
تقاضا برای محصولات لبنی در دهۀ آینده با سرعتی زیاد رو به افزایش خواهد بود. محصولات لبنی تازه در مناطق در حال رشد میزان زیادی از مصرف را در اختیار خود خواهند داشت، هند انتظار می رود که مصرف سرانه ی خود را به 170 کیلوگرم تا سال 2023 میلادی افزایش دهد.
.jpg?t=c785453d7e2357f633534db08af8959b)
