معرفی مصور 10 نژاد شاخص بز بومی در ایران

1)    بز تالی (جزیره‌ای)

‌نژاد:

شیری

رنگ:

قهوه‌ای روشن تا قهوه‌ای تیره (سوخته) با خط نواری تیره در امتداد پشت.

پراکنش:

استان هرمزگان و بخصوص در شهرستانه‌ای میناب، بندرعباس، بندر خمیر، بندر لنگه و جزایر قشم.

7/47 درصد از جمعیت کل بز استان هرمزگان را بز تالی تشکیل میدهد که در حدود 400  هزار رأس از آنها فقط در چند شهر و جزیره فوق الذکر متمرکز شده‌اند .

خصوصیات ظاهری:

دارای گوش‌های کوچک، دست و پای ظریف، موهای پوششی بسیار کوتاه و براق و غالبأ فاقد شاخ.

تولیدات:

متوسط طول دوره شیردهی حدود 120 روز.

مقدار شیر یک دوره در حدود 100 لیتر.

متوسط وزن تولد 2 کیلوگرم.

متوسط وزن شیرگیری 10 کیلوگرم.

وزن بلوغ حدود 30 کیلوگرم.

درصد دو قلوزایی حدود 30 درصد.

وزن:

میانگین وزن بز نر، 31 کیلوگرم و بز ماده 27 کیلوگرم.

 

 

 

2)    بز رایینی

نژاد:

کرکی

 رنگ:

سفید، قهوه‌ای روشن تا قهوه‌ای تیره، قرمز، زرد، خاکستری، ابلق و ابرش

 وزن:

میانگین وزن بز نر 39 کیلوگرم و بز ماده 28 کیلوگرم

 پراکندگی:

منطق کوهستانی و کوه‌های خبر در شهرستان بافت است اما به دلیل کوچ گله‌های عشایر به قشلاق در نواحی جنوبی استان کرمان و مناطق گرمسیری نیز پراکنده است.

شهرستان بافت بعد از کشور چین و مغولستان، سومین تولید کننده کُرک در جهان و اولین تولید کننده کُرک در کشور می‌باشد. شهرستان بافت، از قدیمی ترین و مهمترین شهرستان‌های استان کرمان است.

 جمعیت:

3.300.000 راس

شاخ:

اکثر این بزها شاخ دارند. بطوریکه در بزهای ماده شاخ ظریف و باریک و در بزهای نر شاخ ضخیم و تا حدودی پیچیده است.

تولیدات:

متوسط طول دوره شیردهی حدود 150 روز است. مقدار شیر یک دوره در حدود 50 لیتر است. متوسط کرک سالیانه 500 گرم است. وزن بلوغ حدود 32 کیلوگرم