فاکتورهای موثر بر عملکرد گله های بوقلمون

در سالهای اخیر برنامه های ژنتیکی و تغذیه ای در زمینه بهبود عملکرد بوقلمونهای تجاری در حد وسیعی با هم مشارکت داشته اند . به هر حال ، بوقلمونهایی که در چنین مزارع قراردادی ( بر اساس اصول خاص ) پرورش می یابند نسبت به پرندگانی که بدون اعمال سیستم های انتخاب ، تنها جایگزینی برای گله پدری خود بوده اند موضوع مطالعات گسترده ای بوده اند .
امروزه نگرانی فزاینده ای از سوی افکار عمومی در رابطه با برنامه های مدرن ژنتیکی ( مانند تلقیح مصنوعی ) ، برنامه های تغذیه ای ( ترکیب اجزاء خوراک ، استفاده از آنتی بیوتیکها و وحشت از جنون گاوی ) و محیط پرورش ( ساختمانهای محدود در مقایسه با پرورش آزاد ) وجود دارد که این نگرانیها ، راه آنها را بسوی استفاده از غذاهای کنسروی آماده و زنجیره سوپر مارکت ها و خرده فروش ها و سایرینی که خواستار تغییر در روش تولید بوقلمون هستند هموار می نماید . در حین حال موضوع رفاه و آسایش حیوانات نیازمند به توجه اضافی در آینده است . برخی از فاکتورهایی که می تواند تاثیر عمده ای روی عملکرد گله بوقلمونها داشته باشد عبارتند از :
تحرک ، مدیریت بستر و آب
تحرک :
توانایی بوقلمونها در راهپیمایی آزاد و بدون رنج در عملکرد آنها نقش بسزایی دارد . بدون توسعه کامل استخوانها ، بوقلمونها در رسیدن به پتانسیل کامل ژنتیکی خود عاجز خواهند شد . گزارش شده است که بعضی استخوانها در بوقلمونها در طول 10 هفته اول زندگی روزانه بطور میانگین تا 9/1 میلیمتر رشد می نمایند . عواملی که از رشد استخوانها ممانعت کرده و یا باعث تحمیل حرکت همراه با درد می گردند ( مثل بد شکلی پاها ، ورم مفاصل ، پاهای زخمی یا عفونی ) باعث می شوند که بوقلمونها تحرک کمتری به سمت آبخوریها و دانخوریها داشته باشند . لذا کم شدن مصرف آب و غذا رشد را بطور منفی تحت تاثیر قرار می دهند . کاهش در آب و دان مصرفی همچنین احتمالا منجر به نرخ بالای مرگ و میر ( تلفات ) و افزایش تعداد پرندگان حذفی می گردد . مدیریت مناسب گله نقش کلیدی در توسعه استخوانی ایفا می نماید . در صورتیکه جوجه بوقلمونها متحمل حرارت بیش از حد و یا دمای پایین شوند ، رشد استخوانها می تواند بطور زیاد تحت تاثیر واقع گردد که منجر به تغییر شکل استخوانها و بعدها مشکلات پاها می گردد . بایستی امکان حرکت در داخل محدوده دایره ای زیر مادر مصنوعی برای جوجه بوقلمونها در جهت دستیابی به منطقه آسایش حرارتی در همان روزهای اول فراهم گردد . اما لازم است که آبخوری ودانخوری در این محدوده فراهم گردد . شعاع این محدوده بگونه ای است که دسترسی و یا گریز از منبع حرارتی امکان پذیر باشد . همچنین آبخوری و دانخوری را نباید زیاد نزدیک منبع حرارتی قرار داد زیرا جوجه ها آب و یا دان گرم شده را مصرف نخواهند کرد .
شرایط ضعیف محیطی نه تنها در دوران جوجگی بلکه در سراسر حیات گله تاثیر دارد . اگر شرایط کلی سالن برای پرنده قابل پذیرش نباشد ، مصرف آب و غذا کاهش می یابد . مواظب باشید! زمانیکه تمامی گله در حال استراحت باشند ( یعنی هیچ پرنده ای در حال خوردن یا آشامیدن نباشد ) معایبی در گله وجود دارد . در هر زمانی برخی از پرندگان باید در حال حرکت باشند . شرایط ایده آل گله زمانی است که بنظر برسد گروهی از پرندگان به آهستگی در سالن به سمت دانخوریها و آبخوریها در حال حرکت هستند . وقوع بستر مرطوب بایستی اجتناب گردد زیرا فرصت را برای فعالیت باکتریها و وقوع جراحات پا فراهم می نماید .
مدیریت بستر :
بسیاری از پرورش دهندگان دریافته اند که بستر مرطوب منجر به تولید آمونیاک و متعاقب آن مشکلات تنفسی یا مشکلات مربوط به پاها می گردد به هر حال این تولید کنندگان نمی توانند دریابند که هر گرم از بستر طیور به طور معمول دارای ا میلیارد میکروارگانیزم زنده می باشد . این میکروارگانیزم ها علاوه بر منبع اولیه که همانا خود مجرای معدی - روده ای پرنده می باشد ، از چند منبع حاصل شده اند . مدیریت بستر یعنی کم کردن تکثیر میکروارگانیزم ها برای محافظت از پاها ، کنترل بیماریها و فراهم کردن شرایط محیطی مطلوب در سالن . فهم چگونگی وقوع بستر مرطوب می تواند در جلوگیری یا کاستن از موارد وقوع این مشکل کمک نماید .
برخی از علل شایع بستر مرطوب عبارتند از :
عمق کم بستر : مطمئن شوید که عمق بستر از ابتدای دوره پرورش مناسب انتخاب می شود .
نرخ تهویه نامناسب : این پدیده اجازه می دهد تا سطح رطوبت سالن بالا آید که احتمال وقوع بستر مرطوب را افزایش می دهد .
دمای نامناسب : دماهای خنک مترادف با سطوح بالای رطوبت است که منجر به بستر مرطوب می گردد . تشخیص اینکه در یک زمان خاص حرارت مکمل برای سالن لازم است ( مخصوصا زمانیکه پرندگان جوان هستند ) برای حفظ خشکی بستر مهم است . افزایش دمای سالن به ازای هر 20 درجه فارنهایت (حدود 11 درجه سلسیوس) قابلیت حفظ رطوبت توسط هوا را دو برابر می نماید .
مدیریت نامناسب آبخوریها ( درینکرها ) : ارتفاع ، فشار خط ، ریزش در ارتباط مستقیم با وضعیت بستر می باشد . حین اجرای برنامه مدیریت بستر همواره سن گله را لحاظ نمایید . بخاطر داشته باشید که بوقلمونهای جوان ( کمتر از 10 هفته سن ) نسبت به پرندگان مسن تر ( 13 هفته یا بالاتر ) گرمای بدنی کمتری تولید می نمایند . بدیهی است که در طی فصول خنک تر ، لازم است حرارت مکمل برای حفظ شرایط رشد ایده آل برای گله فراهم گردد . اگر چه سوخت گران است ، اما افزودن گرمای الحاقی نه تنها پرندگان را گرم می نماید بلکه ظرفیت هوا را برای حمل رطوبت بالا می برد . برای بوقلمونهای زیر 10 هفته سن اگر هیچ حرارت مکملی تدارک دیده نشود علاوه بر عدم تامین منطقه آسایش حرارتی برای آنها ، ظرفیت حمل رطوبت توسط هوا ناکافی خواهد بود . در مقایسه برای بوقلمونهای با سن 13 هفته یا بالاتر حرارت تولید شده توسط خود پرندگان برای دفع رطوبت از محیط کفایت خواهد کرد . بنابراین دما و نرخ تهویه مناسب در حفظ کیفیت هوا ی سالن بوقلمونها نه فقط در زمانیکه کسی در سالن در حال کارکردن یا بازدید است بلکه در تمامی زمانها نقش مهمی دارد .
آب :
مشابه سایر حیوانات اهلی ، مصرف آب در بوقلمونها مستقیما در ارتباط با مصرف غذا و به تبع آن رشد و عملکرد گله است . مصرف آب بوقلمونها در شروع دوره رشد حدود 5/2 بار و در فاز اواسط رشد حدود 2 بار بیشتر از مصرف غذاست . ضروری است که هر دو رکورد واقعی و استاندارد مصرف روزانه آب گله را در اختیار داشته باشیم . این تنها راهی است که تولید کنندگان خواهند دانست که آیا مصرف آب بر اساس سن گله و فصل سال نرمال است ؟ تغییرات مفرط و نامنظم در مصرف آب می تواند اعلام خطری برای تولید کنندگان باشد که مشکلات بالقوه ای از نظر سلامتی گله و یا سوء عملکرد غذا و یا سیستم آب وجود دارد . در مرحله رشد استخوانی ، اگر سلامتی گله بخطر افتاده باشد ، بوقلمونها هیچگاه به پتانسیل ژنتیکی خود دست نخواهند یافت و عملکرد آنها مایوس کننده خواهد بود . حتی یک پرنده که سلامتی آن بخطر افتاده است ، دیگر پرندگان را در بدتر کردن اوضاع مشارکت خواهد داد که در نهایت منجر به شروع سری طولانی از وقایع می گردد و نتیجه آن عملکرد ضعیف گله خواهد بود . نه تنها یک منبع آب برای پرورش لازم است بلکه منبع آب بایستی کیفیت بالایی نیز داشته باشد تا راندمان بالایی از پرندگان انتظار داشت . برای حصول به این امر ، رسیدگی به خطوط آب در طول سال ، بهداشتی کردن تجهیزات آبرسانی در زمان تدارک سالن و نگهداری تعداد صحیح و مناسب آبخوریها در سراسر سالن حیاتی است . بعنوان مثال بردتلا ( که سبب کوریزای بوقلمون می گردد ) در داخل درینکرهای سیستم نیپل و لاستیک های آب بندی منزوی می گردد . سطح کلر در آخرین درینکر جهت اطمینان از مقدار مناسب کلر تحویل شده بایستی بطور هفتگی اندازه گیری گردد بنابراین آب بایستی مرتبا از لحاظ سطح املاح و باکتریها نمونه برداری گردد . تولید کنندگان بایستی بدانند که بوقلونهایشان چه مقدار آب مصرف می نمایند و چه چیزی در آب وجود دارد .
بررسی کلی :
حرکت به جهت فراهم نمودن امکان کسب غذا و آب برای پرنده ضروری است . مدیریت بستر نیز یک نقش کلیدی در چگونگی آن بازی می کند . استفاده از آب با کیفیت و کمیت مناسب برای عملکرد خوب بوقلمونها حیاتی است لذا ابزارهایی مانند اندازه گیر های آب برای رد گیری و اعلام موارد شروع درگیری برای تولید کنندگان بسیار ضروری است . در صورتی بوقلمونهای تجاری امروزی می توانند عملکرد قابل توجهی بدست آورند که تولید کنندگان در سطح مزرعه خود مدیریت مناسبی اعمال نمایند و در نهایت تولید گله ، پتانسیل مورد انتظار را تحقق بخشد .