دهمین دوره از نمایشگاه بین المللی دام وطیور نیز به کار خود پایان داد، نمایشگاهی که در توانست در این دوره از برگزاری خود تعداد زیادی از نقطه ضعف های سال های خود را بپوشاند و کارنامه ای با نمره ای بالاتر را از خود به جا بگذارد. هرچند هنوز تا استانداردهای ساده بین المللی فاصله داریم اما نباید فراموش کنیم که همانگونه که اشتباه داوری بخشی ازفوتبال است و انکار ناپذیر، همانگونه هم ضعفهایی در اجرا و هماهنگی وجود دارد که به نظر نمی رسد بحثی جدا از شیرینی و یا تلخی های طبیعی برگزاری نمایشگاه بزرگ و معتبری در کلان شهر تهران باشد.
عدم گرمایش مناسب و یکنواخت در کل سالن، عدم نورپردازی مناسب در ساعتهای مختلف نمایشگاه، عدم برف روبی در ورودیه های سالن ها، عدم هماهنگی در ساعات بازدید مسئولین و راهنمایی آنها به غرفه ها، عدم حضور سفیرهای خارجی جهت تبادل نقطه نظرات بین آنها و تولیدکنندگان و ... از عمده مسائلی است که برای یک نمایشگاه بین المللی وجه جهانی و رسانه ای خوبی ندارد. اموری که هماهنگی آنها ساده و سهیل به نظر میرسد.
و اما حضور جدی اکثریت تولیدکنندگان مطرح صنعت مرغداری با تمام
قوای اجرایی، حضور بیش از 30 شرکت خارجی، اطلاع رسانی مناسب تر از سالهای گذشته،
برگزاری نماشگاه در سالن های مناسب و خوب نمایشگاه تهران، رسیدگی سریع به امور
نظافتی سالن ها، نمایش دستاوردهای جدید و نوآوری های خوب شرکت ها، نزدیک بودن
پارکینگ به سالن های برگزاری و ... از عمده ترین نقاط قوت این دوره از نمایشگاه می
باشد.
نمایشگاه صنعت مرغداری، در بحران حاضر در صنعت مرغداری که در سکوتی خطرناک به سر می
برد، می تواند جان دوباره ای از حضور شرکتها و بالا بردن انگیزه تولید در
تولیدکنندگان باشد، نگاه مثبت به این حادثه و سایر نمایشگاه هایی که در سراسر ایران
برگزار می گردد، می تواند یک راه بسیار کوچک اما صد در صد مفید را در بالا بردن
ورود علم به صنعت مرغداری ایجاد نماید.
جدی گرفتن این نمای
